تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران، نقض آشکار اصول مسلم و آمره حقوق بین‌الملل است

ایران آنلاین: محمدصالح نقره کار، در تحلیل حقوقی تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران، گفت: در ۲۴ ساعت گذشته واکنش نهادهای حقوق بشری غربی را رصد می‌کردم. دریغ و زنهار که برای آنها حقوق بشر، فقط جنبه شعاری و ابزار سیاسی و پوششی برای حمایت از منافع قوم و قبیله خود را دارد و در بزنگاه مسئولیت انسانی اگر قربانی از قبیله آنها نباشد، سکوت و انفعال یا وضعیت تحلیل معکوس را پیش کشیده و جای جانی و قربانی را به اعتبار جنگ رسانه‌ای و روایتی دگرگون می‌سازند.

به گزارش ایسنا، وی افزود: به عنوان یک پژوهشگر حقوق بشر که دو دهه در حوزه حکمت نظری و عملی حقوق بشر کنشگری دارم، رفتار دوگانه و نگاه غربی به حقوق بشر را که مبتنی بر اصل تبعیض و نابرابری غرب و شرق و جهان اول و چندم است، لکه ننگ جریان حقوق بشر غربی می‌پندارم و این سطح تزویر ریامدارانه بر مدار دروغ بافی حقوق بشری را سندی بر بی اعتباری مواضع حقوق بشری غرب خاصه اتحادیه اروپا می‌دانم.

نقره کار با بیان اینکه حقوق بشر و حقوق بشردوستانه شاخص محورست و به وصف عامل و اعتبار فاعل قلب ماهیت نمی‌شود، گفت: در پندار نظم جهانی غرب پسند، اسرائیل اگر بزرگترین زرادخانه هسته‌ای منطقه را داشته باشد، مشروع است زیرا با آنها یک قبیله دارد ولی ایران که حامی ملت‌های مظلوم جهان بوده اگر حتی سطحی از غنی سازی محدود به توسعه ملی را در راهبرد حکمروایی خود داشته باشد، به دروغ و تزویر، ضد صلح اطلاق می‌شود.

وی گفت: منطق زورآمد قدرت‌های غربی در تقابل با غنی سازی اورانیوم که راهبرد نیم قرن اخیر در ایران بوده و برای کشور یک فرصت توسعه‌ای قلمداد می‌شود را بر نمی‌تابد و از ابزار حقوق بین الملل و شورای حکام و شورای امنیت برمدار این تبعیض ناروا و خود ساخته سوء استفاده می‌شود تا جهان با نظم متکی بر قدرت برتر غرب، اطاعت پذیری و وابستگی را صورت بندی کند.

نقره کار افزود: دقت کنیم که یک رژیم تروریست با نقض قواعد حقوق مخاصمات مسلحانه -هم برجنگ و هم درجنگ- با نقض تمامیت سرزمینی مردم عادی را داخل شهر جلوی چشم همه ترور کرده و حال ارمغان غرب و اتحادیه اروپا و آمریکا و مواجب بگیران حقوق بشری آنها، تایید یا سکوت معنادار سرمایه سالارست. سوال این است که کارکرد حقوق بشر و حقوق بین الملل چیست و تضمین آن کدام است؟

این وکیل دادگستری ادامه داد: کلکسیون نقض حقوق بشر توسط این هم پیمان غرب با سکوت حقوق بشربانهای دروغین مواجه می شود و این منش دوگانه سیاست زده اروپا و آمریکا دستاوردی جز انباشت خشم و کاشت نفرت در خاور میانه ندارد.

نقره کار افزود: رژیم استخراجی از انگارهای حقوق بشری تبعیض گرای غربی منتهی به بی اعتباری و کژکارکردی مفاهیم و موازین فخیم حقوق بشری می شود و بقای عارضه بحران صلح در منطقه به یقین، دستاورد این سیاسی بازی حقوق بشری و سیاه بازی با مفاهیم تروریست و خشونت و صلح و کر امت انسانی است.

وی ادامه داد: پیمان کاران و مواجیب بگیران حقوق بشری غربی دیگر اعتبار ندارند که از کیسه صلح و برابری و جهان خشونت ستیز خرج کنند. چرا که از یک طرف غرور و خودشیفتگی غرب خواهانه و از طرف دیگر بشر قلمداد نکردن شرقی‌ها و جهان چندمی‌ها جلوی چشم این تحلیل گران و کنشگران حقوق بشری را گرفته و  کودک و زن غزه‌ای و ایرانی را انگار ادراک همذات پندارانه و نوع دوستانه نمی کنند. حال ایران با جریانی رسانه دار و لاف زن مواجه است که حقایق را وارونه می‌کند و به تعهدات پایبند نیست و حقوق بشر و صلح را تحریف با لحنی حق به جانب وانمود می سازد.

نقره کار تصریح کرد: به تعبیر" بوش پدر" آمریکا ۲۰۰ سال است که الگویی الهام بخش از آزادی و دموکراسی بوده و تحقیقا این طعم حقوق بشر و آزادی آمریکایی با مروری بر چهره آن کودک و عروسک به خاک و خون افتاده در کوچه خیابان‌های تهران کاملا تصویر سازی می‌شود. این امپریالیست خیرخواه امروز با نقاب یا مذاکره یا جنگ سر برآورده و در اظهارات ترامپ استراتژی حق مداخله یکجانبه و استفاده از زور برای اقدام پیشگیرانه را درصورت بروز هرگونه تهدیدی علیه هژمونی آمریکا روا می انگارد.

این وکیل دادگستری ادامه داد: خطر آنجاست که همه چیز در اوج وقاحت خوانشی حقوق بین الملل و حقوق بشر،  گرا پیدا می کند؛ چرا که مصدر آن جهان متمدن است و اسرائیل هم پیمان این جهان متمدن به اصطلاح است که ظلم و تجاوز و توسل به زور را شکلات پیچ می‌سازد. مگر نبوده عدم همراهی این کدخدا در معاهده منع مین های زمینی یا معاهده سلاح های بیولوژیک یا معاهده کیوتو و اکنون هم سکوت و تحسین و همراهی و هورا کشیدن های ترامپ، همه ماجرا و گواه چهره واقعی کسی است که با صلح و آزادی و حقوق بشر هم معامله دارد.

وی افزود: اگر این پندار باشد که کشور من جهان است و هم میهنان من همه بشریت هستند، آن وقت این نگاه جزیره‌ای به حقوق بشر رخت بر می بندد و حمایت از حقوق بشر شریک و رفیق و غریبه بر نمی تابد. باید نظاره و مطالبه کرد که دست آخر، آیا قاعده‌ها پیروز میدان به قید کشیدن قدرت بی محابا می شوند یا صرفا سیاهه‌ای هستند، برای گاهی وقت‌ها که ارباب قدرت میل به جنگ ندارند و در حال آماده شدن برای سخنرانی زرورق شده  با خوراکی شیک و محتوایی اتو کشیده می‌گردند.

نقره کار تأکید کرد: از منظر یک حقوق بان باید تحلیل کرد چه نقض حق هایی اتفاق افتاده است؟ اولا نقض حقوق بشر و حق بنیادین حیات؛ این بخش ذبح اکبر قدرت های جبار است. تنها چیزی که برای سلطه گران مهم نیست جان شیرین آدمی است. آدمی خوارند و آمار کشته شدگان بی عار تر از ارقامی است که در حساب بانکی شان جابجا می شود.

وی افزود:  بر اساس ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، حق حیات، یک حق غیرقابل تعلیق است و دولت‌ها، اعم از اشغالگر یا مستقل، مکلف به رعایت آن حتی در شرایط اضطراری هستند. اقدام رژیم صهیونیستی در کشتار هدفمند غیرنظامیان، با نقض این حق بنیادین، نه‌تنها مسئولیت بین‌المللی این رژیم را برمی‌انگیزد؛ بلکه موجبات پیگرد در مراجع حقوق بشری و کیفری بین‌المللی را نیز فراهم می‌آورد. افسوس که این مراجع در سیطره قدرت های گردن کلفت ابزار سیاست سوداگرانند. دوما نقض اصل منع توسل به زور و تجاوز به تمامیت ارضی کشورها که مطابق بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد، تمامی اعضا از تهدید به زور یا توسل به آن در روابط بین‌المللی، به‌ ویژه علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی کشورها، منع شده‌اند. تجاوز به خاک ایران، مصداق روشن نقض این اصل بنیادین است و در چارچوب تعریف تجاوز مندرج در قطعنامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل ۱۹۷۴ قرار می‌گیرد.

 وکیل دادگستری ادامه داد: همچنین چنین اقدامی، به‌عنوان عملی خصمانه، مسئولیت بین‌المللی رژیم صهیونیستی را در پی دارد. دوما نقض حقوق بین‌الملل بشردوستانه (IHL) و کنوانسیون‌های ژنو؛ چه در حقوق بین‌الملل بشردوستانه، حمله به غیرنظامیان، ممنوعیت مطلق دارد. اصول «تفکیک»، «تناسب» و «احتیاط» که در پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون‌های ژنو ۱۹۷۷تصریح شده‌اند، رژیم‌های حقوقی خاصی برای حمایت از جمعیت غیرنظامی در مخاصمات مسلحانه ترسیم می‌کنند. حمله مستقیم به مناطق مسکونی و قتل کودکان و زنان، نقض آشکار ماده ۵۱ پروتکل اول و ماده ۳ مشترک کنوانسیون‌های ژنو است و می‌تواند در شمار جنایات جنگی قرار گیرد.

وی افزود: سوما با توجه به  مسئولیت بین‌المللی متجاوز به حقوق بشر، مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها یک آرزوست اما تضمین ندارد؛  باید قائل شد که هر گونه عمل متخلف بین‌المللی که منسوب به رژیم یا دولتی باشد، موجب مسئولیت است. از آنجا که اقدامات نظامی علیه ایران به‌صورت رسمی و آشکار از سوی نهادهای نظامی رژیم صهیونیستی انجام شده، اصل انتساب برقرار بوده و این رژیم موظف به جبران خسارات، تضمین عدم تکرار و پذیرش مسئولیت بین‌المللی است و سهم آمریکا به عنوان شریک جرم هم محفوظ است.

نقره کار افزود: با توجه به ماهیت جنایت جنگی و احتمال وقوع جنایت علیه بشریت، جامعه جهانی به‌ ویژه نهادهایی مانند شورای امنیت، دیوان کیفری بین‌المللی (ICC)، شورای حقوق بشر و دبیرکل سازمان ملل،  موظفند به وظایف خود در قبال صلح و امنیت بین‌المللی و عدالت پاسخ دهند. همچنین کشورهایی که اصل صلاحیت جهانی را در قوانین ملی خود پذیرفته‌اند، می‌توانند عاملان این جنایت را تعقیب و محاکمه کنند.

وی با تأکید براینکه  تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران و قتل عام غیرنظامیان، نقض آشکار اصول مسلم و آمره  حقوق بین‌الملل است، گفت: عدم واکنش قاطع نهادهای بین‌المللی، موجب تضعیف نظم جهانی، تکرار فجایع مشابه و ترویج مصونیت عاملان جنایت خواهد بود. نهادهای حقوق بشری را باید رصد کرد که آیا با این نقض حقوق بشر هم سیاسی زده مواجه می‌شوند یا طرف حق می ایستند؟جامعه بین‌المللی، به‌ ویژه سازمان‌های مسئول در حفظ صلح و حقوق بشر، باید نه‌ تنها این اقدامات را محکوم کنند؛ بلکه در راستای تحقق عدالت بین‌المللی، مسئولیت‌پذیری عاملان و تضمین حقوق قربانیان، اقدامات مؤثر حقوقی و سیاسی را باید در پیش گیرند. امید که دیده بانان عدالت و حقوق  بشر در این آزمون سرافکنده نشوند.

وکیل دادگستری در پایان گفت: بزرگترین سرچشمه خشونت،  نابرابری و نقض کرامت انسانی است و باید تاکید کرد که نهادهای مدنی و حقوق بشربان ها با کنار گذاشتن عینک تبعیض، پرچمدار مطالبه بی پیرایه حقوق بشر هستند؛ آنگاه که تجاوز و کودک کشی اسرائیل را منکوب و محکوم کنند و متجاوز را در جهان رسوا سازند.