نکاتی از فرمانده کل قوا در ادامه نبرد با اسرائیل

ایران آنلاین: رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در دیدار رئیس و مسئولان عالی قوه قضائیه و رؤسای دادگستری‌های سراسر کشور نکات مهم و شفافی را در ادامه نبرد و مبارزه ملت ایران با رژیم صهیونیستی مطرح کردند که مروری بر آنها می‌تواند به چگونگی و باید و نبایدهای کنشگری سیاسی، اجتماعی و بالاخص رسانه‌ای ما جهت‌دهی دهد.

ملت ایران و وحدت ملی: بخش مهمی از صحبت‌های آیت‌الله خامنه‌ای همانند دیگر صحبت‌هایشان از آغاز تهاجم رژیم صهیونیستی به ایران، بر محور مردم، ملت ایران و انسجام ملی استوار بود. ایشان بار دیگر ملت ایران را صاحب کاری بزرگ و برنده ایستادگی علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی معرفی کردند و بر اصل این کار بسیار ارزش‌گذاری کردند: «ملت ایران در این جنگ تحمیلی اخیر کار بزرگی انجام داد؛ این کار بزرگ از جنس عملیات نبود، از جنس اراده بود، از جنس عزم بود، از جنس اعتماد به نفس بود. ملت به اینجا رسیده که مستقیم می‌ایستد سینه به سینه این قدرت، از او نمی‌ترسد بلکه او را می‌ترساند و آنچه که از دستش هم بر می‌آید از لحاظ عملیاتی انجام می‌دهد که این مطلب دوم است مسأله عملیات، مسأله اول همان روحیه است، همان ایستادگی است.»

همچنین ایشان بر مسأله انسجام شکل گرفته که آن را «وحدت بزرگ و اتحاد عظیم ملی» نامیدند، تأکید کردند. اما به نظر می‌رسد بواسطه برخی اقدامات و رفتارهای رخ داده در هفته اخیر، نیاز به تذکر دیدند و گفتند: «من حرفم این است، این را حفظ کنید، این را نگه دارند، همه، روزنامه‌نگار یک‌جور، قاضی یک‌جور، مسئول دولتی یک‌جور، روحانی یک‌جور، امام جمعه یک‌جور؛ هر کسی یک وظیفه‌ای دارد در قبال این حالت، این را نگه دارند. این با اختلاف سلیقه سیاسی منافات ندارد، با اختلاف وزن مذهبی منافات ندارد. این در کنار هم ایستادنِ برای دفاع از یک حقیقت است، دفاع از کشور است، دفاع از نظام است، دفاع از ایران عزیز است.»

انتقاد و لحن انتقادات:‌ بخش دیگری از صحبت‌های رهبر معظم انقلاب به فضای ایجاد شده از نوع انتقادات و ادبیات انتقادات از مسئولین نظامی و سیاسی کشور مربوط است. ایشان بر نوع و ادبیات انتقاد ملاحظاتی را مطرح کردند: «ممکن است کسی در یک قضیه مربوط به نظامی یا دیپلماسی یا غیره به یک مسئولی اعتراض داشته باشد، ما نمی‌گوییم اعتراض را نگویند. چرا، منتها اولاً لحنی که برای بیان اعتراض و بیان انتقاد انتخاب می‌شود لحن قابل قبولی باشد، ثانیاً بعد از تحقیق باشد. بعد از اطلاع‌یابی باشد.

گاهی اوقات یک چیزهایی را، بعضی انسان، من می‌بینم در روزنامه‌ها بعضی جاهای دیگر، می‌بینم بعضی یک حرف‌هایی می‌زنند، اعتراض‌هایی می‌کنند، ناشی از بی‌اطلاعی است، نمی‌دانند چه کار انجام گرفته یا چه کار باید انجام می‌گرفته و نشده، مثلاً انجام بگیرد، ناشی از بی‌اطلاعی است. اطلاع درست به دست بیاورند و با لحن مناسب نظراتشان را ابراز کنند. آن مسئولین هم با قوت تمام، با روحیه کامل ان‌شاء‌اللّه به کارهای خودشان ادامه بدهند.»

جالب است که بلافاصه در تذکر در خصوص نوع انتقادات، آیت‌الله خامنه‌ای حفظ قوت و روحیه مسئولین را هم تذکر می‌دهند که نشان از ارتباط این دو موضوع و لزوم دقت به این مسأله است.

رهبر انقلاب در بخشی دیگر باز علاوه بر با اهمیت دانستن روحیه شور و هیجان جوانان، برای نوع انتقادات نکته و ملاحظه‌ای را تذکر می‌دهند تا به ضد خودش و مضر در شرایط کنونی کشور منجر نشود: «شور و هیجان عمومی مردم لازم است. امروز ملّت ایران یک شور و هیجانی دارد، به خصوص جوان‌ها شور و هیجان دارند، این چیز خیلی خوبی است، این چیز خیلی لازمی است، اما بی‌صبری مضر است. اینکه بی‌صبری کنند، هی پا به زمین بکوبند که آقا چرا نشد، چرا نکردید، چرا اقدام نشد، فلان، این مضر است. یعنی بدانیم کدام کار، کار درستی است، کدام کار کار مضری است.»

میدان و دیپلماسی توأم‌اند:‌ بخش دیگر و مهم سخنان آیت‌الله خامنه‌ای که بازتابی از فضای رسانه‌ای روزهای اخیر هم بود، اشاره به جایگاه و نقش دیپماسی بود: «ملت ایران در هیچ میدانی به صورت طرف ضعیف ظاهر نخواهد شد. چون ما همه ابزارهای لازم را داریم، هم منطق داریم، هم نیرو داریم. ما هم در میدان دیپلماسی، هم در میدان نظامی ان‌شاءالله به توفیق الهی هر وقت وارد بشویم با دست پر وارد خواهیم شد به توفیق الهی.»

ایشان همچنین در بخشی دیگر که نشان دهنده خط قرمز نبودن دیپلماسی به شرط رعایت اصول است، تأکید کردند: «دستگاه‌های مسئول که امروز بحمداللّه مشغول کار هستند، چه دستگاه‌های مسئول در عرصه نظامی، چه دستگاه‌های مسئولان در عرصه دیپلماسی؛ هر دو لازم است، هر دو لازم است، به شکل درست با جهت‌گیری درست، هر دو لازم است. اینها بایستی با قوت کار خودشان را انجام بدهند منتها جهت‌گیری‌ها را توجه کنند. به خصوص در عرصه دیپلماسی جهت‌گیری خیلی مهم است. جهت‌گیری‌ها کاملاً مراعات بشود، دقّت بشود، کار بشود و انجام بگیرد ان‌شاء‌اللّه.»