ایستاده پای ملت

رضوانه رضایی پور- الهام یوسفی - گروه سیاسی روزنامه ایران: درباره یکسالگی ریاست جمهوری پزشکیان چه قضاوتی می‌توان داشت؟ هر قضاوتی از هر جناح و با هر رویکردی که باشد، نمی‌تواند بدون لحاظ کردن این جمله رئیس‌جمهوری باشد که پنجشنبه گذشته در زنجان گفت: «این‌طور نیست که دولت با بحران مواجه نباشد. هر روز یک مصیبت جدید نازل می‌شود و ما هم بدجور گرفتاریم.» می‌توان از مصیبت‌هایی که رئیس‌جمهوری آنها را «هر روز» توصیف کرد، فهرست بلندبالایی ارائه کرد. اما این جمله پزشکیان، تالی دیگری هم داشت و اساساً همان جمله به همان اندازه مهم بود که البته دیده نشد. رئیس‌جمهوری درست پس از ادای آن جمله، گفت: «اما این بهانه‌ای نمی‌شود برای دست برداشتن از تلاش. واقعیت هم این است که به‌رغم همه مشکلات و مصائب هر روزه‌ای که در یک سال گذشته بر دولت پزشکیان نازل شد، شاخصه این دولت، این مصیبت‌هایی نیست که بر آن تحمیل شد، بلکه شاخصه آن، ایستادگی مقابل این مشکلات، تلاش برای حل آنها، مقابله با آنها و در نهایت عبور از آنهاست.» عبور، آنطور که خود رئیس‌جمهوری در زنجان گفت: «این دستاوردها نتیجه کار جمعی، مشارکت مردم و دل بریدن از امید بیرونی است.» درست است که دولت پزشکیان هر روز با مصائبی روبه‌رو بوده است، اما این وضعیت، وضعیت «مقابله با مصائب» بوده است، نه دست‌ها را به حالت تسلیم بالا بردن. علاوه بر سیاست خارجی و جنگی که از شهادت شهید هنیه بر کشور تکمیل شد در شهریورماه دولت با مسأله مطالبات پرستاران و معلمان مواجه شد. ناترازی برق در زمستان که خود ناشی از مشکلات در تأمین سوخت بود، دولت نوپای چهاردهم را در زمستان ۱۴۰۳ با مشکلاتی روبه‌رو کرد. دولت برای مقابله با این وضعیت، چند راه در پیش گرفت؛ مدیریت مصرف، تأمین سوخت نیروگاه‌ها و حرکت همه‌جانبه و فراگیر به سمت تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر. به دلیل همین حرکت ملی و فراگیر و پیگیری‌های شخصی بود که اکنون با ناترازی و کمبود برق در کشور از ۲۰ هزار مگاوات به حدود ۵ هزار مگاوات رسیده است. در کنار آن، در سیاست داخلی، دولت برای حفظ هرچه بیشتر انسجام داخلی با مسأله‌ای به نام اجرای قانون عفاف و حجاب روبه‌رو بود که در نهایت به تعلیق اجرای آن بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی منتهی شد. این امر نه تنها باعث حفظ انسجام ملی شد، بلکه در ادامه رفع فلیترینگ «واتس‌اپ» و در ادامه وعده اکید دولت مبنی بر رفع فیلتر بقیه سکوها، امیدهای تازه‌ای در مردم ایجاد کرد. اما در ادامه، عمر فعالیت دولت چهاردهم تازه به ۶ ماه رسیده بود که وزیر اقتصاد با استیضاح از دولت جدا شد و تا چند روز اول جنگ، دولت به ناچار کشور را بدون وزیر اقتصاد و با سرپرست این وزارتخانه اداره کرد. انفجار مهیب در بندرعباس و خسارت‌های ملی ناشی از آن، مسأله دیگری بود که دولت چهاردهم با آن مواجه شد. پایان‌بخش مصیبت‌هایی که بر دولت چهاردهم نازل شد (البته تا اینجا) جنگی تمام‌عیار است که رژیم صهیونیستی و آمریکا طی ۱۲ روز بر کشور تحمیل کردند. اما به گواه همه موافقان و منتقدان، دولت در این ۱۲ روز، با درنظر گرفتن همه مشکلاتی که در ماه‌های قبل سپری کرده بود، کاری بزرگ انجام داد. این کار، تأمین تمام‌عیار و بدون وقفه نیازهای کشور و مردم اعم از سوخت و نان و درمان و امداد و مانند اینها بود، آن هم در شرایطی که حتی جلسه شورای عالی امنیت ملی هم بمباران شد تا شاید رئیس‌جمهوری و دیگر سران قوا هدف قرارگرفته و عملاً اداره کشور در شرایط جنگ مختل شود.

با لحاظ کردن این واقعیت‌هاست که می‌توان دریافت چرا مسعود پزشکیان گفت «هر روز یک مصیبت جدید نازل می‌شود.» البته که این مصیبت فقط برای دولت نیست، بلکه برای دولت و ملت است، چرا که پیامد این مصیبت‌ها مستقیماً در زندگی مردم احساس می‌شود، همچنان که رفع و رجوع آنها نیز. درعین حال ایستادگی دولت برای حل آنها، بدون ایستادگی و کمک ملت ممکن نبود و نیست. اما آنچه به‌رغم همه این فراز و فرودها از تجربه دولت و ملت و کارنامه ملت می‌توان گفت، همان است که پزشکیان در زنجان گفت؛ یعنی اینکه هم دولت و هم ملت، به رغم این وضعیت‌ها و مصیبت‌ها ایستاده‌اند و اهل عقب‌نشینی نیستند. به تعبیر رئیس‌جمهوری «ما تا آخر ایستاده‌ایم و کنار مردم خواهیم ماند.» نمونه اعلای این ایستادن کنار مردم، شجاعت دولت و رئیس‌جمهوری در پس گرفتن لایحه «مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی» است. این لایحه می‌توانست محدودیت‌های زیادی برای آزادی بیان ایجاد کند؛ امری که به صورت جدی خلاف شعارهای دولت وفاق ملی بود. اما دولت با اصلاح این تصمیم و استرداد این لایحه، وجه دیگری از «ایستادن» را نشان داد. به این معنی که همچون یک سال گذشته، ایستادگی مقابل مصائب، تنها با ایستادگی کنار مردم ممکن بود و استرداد لایحه از مجلس، به معنی ایستادگی، اما در نوع دوم خود بود. در این نوع همراهی و در کنار هم ماندن است که دولت ایستاده است و خواهد ایستاد.