در تصمیم‌گیری شجاع بود
فرخ حسابی روزنامه نگار در یادداشتی نوشت: داریوش مصطفوی، مردی از تبار فوتبال ایران، از معدود چهره‌هایی بود که تعریف «مدیر فوتبالی» را در معنا و عمل مجسم می‌کرد
گروه ورزشی: شخصیتی که هم در مستطیل سبز درخشیده بود و هم در عرصه مدیریت، تجربه، جسارت و دانایی را توأمان به کار گرفت. او که سال‌ها پیش، در قامت مهاجمی توانمند برای تیم‌های تهران‌جوان، استقلال، پرسپولیس و تیم ملی بازی کرده بود، در ذهن نسل‌های جدید بیشتر با دوران مدیریتش شناخته می‌شود؛ مدیری مقتدر که در جایگاه‌هایی چون دبیرکلی و ریاست فدراسیون فوتبال و همچنین مدیریت باشگاه پرسپولیس، سال‌ها نقشی پررنگ در ساختار فوتبال ایران ایفا کرد.
گرچه دوران مدیریتی‌اش خالی از نقد و حاشیه نبود، اما یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های او، قاطعیت در تصمیم‌گیری و پرهیز از تعلل در مواجهه با بحران‌ها بود.
تصمیم‌هایش گاه جنجالی، اما همواره سریع و در لحظه اتخاذ می‌شد. یکی از معروف‌ترین نمونه‌ها، واکنش سریع او به اتفاقات دیدار جنجالی پرسپولیس و استقلال در سال ۱۳۷۳ بود؛ جایی که بدون فوت وقت، احکام بازیکنان و مربیان صادر شد.
اگرچه گذر زمان برخی از آن تصمیم‌ها را محل ایراد دانست، اما همین سرعت و اقتدار در مدیریت، تفاوت او را با مدیران امروز نشان می‌دهد؛ مدیرانی که ماه‌ها و گاه سال‌ها برای رسیدگی به یک پرونده زمان صرف می‌کنند.
داریوش مصطفوی، شخصیتی آرام، متین و اهل تعامل بود. در هر دو عرصه ورزش و علم، مدارج عالی را طی کرد و با وجود تحصیلات دانشگاهی‌اش در خارج از کشور و فرصت‌های متعدد برای زندگی و فعالیت در آن سوی مرزها، همواره ماندن در ایران و خدمت به فوتبال وطن را برگزید. او مدیری شجاع و صادق بود؛ شجاع در اتخاذ تصمیم و صادق در اعتراف به اشتباه. این صداقت را بارها با اذعان به برخی تصمیمات نادرست خود اثبات کرد؛ رفتاری که کمتر در میان مدیران ورزشی به چشم می‌خورد. نام داریوش مصطفوی، نه فقط در خاطرات علاقه‌مندان فوتبال، که در صفحات ماندگار تاریخ ورزش ایران تا همیشه خواهد درخشید؛ یادآور مردی که هم میدان را می‌شناخت و هم مدیریت و دیپلماسی ورزشی را و تا پایان عمر، دل در گرو سربلندی فوتبال ایران داشت.
انتهای پیام/