ایران، پل ارتباطی چین با بازارهای اروپا و غرب آسیا

ایران آنلاین: با توجه به موقعیت استراتژیک ایران در طرح راه ابریشم جدید چین، کارشناسان بر لزوم احیای همکاری‌های تاریخی این دو کشور تأکید دارند که می‌تواند به تقویت روابط سیاسی و اقتصادی و ایجاد یک شبکه امن برای تجارت بین‌المللی منجر شود که حتی حضور آمریکا در کریدور زنگزور این مسئله را تشدید کرده است.

به گزارش فارس، ایران و چین، دو کشور با تاریخچه‌ای غنی و روابط چندهزارساله، اکنون در آستانه احیای دوباره همکاری‌های خود در چارچوب طرح «یک کمربند-یک جاده» یا BRI قرار دارند. این طرح که در سال ۲۰۱۳ توسط رئیس‌جمهور چین، شین جین پینگ، مطرح شد، هدفش ایجاد ارتباطات تجاری و زیرساختی میان کشورهای مختلف، به ویژه در آسیا و اروپا است.

ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، می‌تواند نقشی کلیدی در این طرح ایفا کند و به عنوان پل ارتباطی چین با بازارهای اروپا و غرب آسیا عمل کند. در سال‌های اخیر، چین به بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران تبدیل شده و حتی در شرایط تحریم‌های آمریکا، به خرید نفت از این کشور ادامه داده است.

کارشناسان بر این باورند که هم‌اکنون دو مسیر از کریدور شرق-غرب (چین-اروپا) یعنی مسیر روسیه که درگیر جنگ اوکراین است و مسیر میانی که از دریای خزر و قفقاز می‌گذرد و با کریدور زنگزور به دست آمریکایی‌ها افتاده است، مسیر جنوبی پایدار و به دور از تنش گذرنده از خاک ایران این امکان را فراهم می‌کند که بارهای چین-اروپا از آن عبور کنند.

از طرفی، یکی از جنبه‌های مهم همکاری ایران و چین، فعال‌سازی مسیر اقتصادی چین-آسیای میانه-غرب آسیا (CAWA) است. این شبکه راه آهن سین‌کیانگ در غرب چین را به خلیج‌فارس و دریای مدیترانه متصل می‌کند و می‌تواند به عنوان یک کریدور جدید انتقال انرژی عمل کند. سین‌کیانگ برای چین به دلیل قرارگیری در مناطق کمتر توسعه‌یافته و احتمال بروز ناامنی اهمیت دارد.

با توجه به تحولات اخیر، از جمله ورورد ترامپ به قفقاز در همسایگی ایران و روسیه و جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی، احیای همکاری‌های تاریخی ایران و چین به یک ضرورت تبدیل شده است. به اعتقاد کارشناسان، این همکاری‌ها می‌تواند به تقویت روابط اقتصادی و تجاری دو کشور و ایجاد یک شبکه امن و پایدار برای تجارت بین‌المللی منجر شود. این پروژه‌ها نه تنها به نفع ایران و چین، بلکه به نفع کشورهای منطقه و بازارهای جهانی خواهد بود و امکان توسعه پایدار در این حوزه‌ها را فراهم می‌آورد.در نهایت، به نظر می‌رسد که همکاری‌های ایران و چین، در راستای تحقق اهداف اقتصادی و تجاری مشترک، به یک شراکت استراتژیک تبدیل خواهد شد که می‌تواند تأثیرات مثبتی بر امنیت و ثبات منطقه‌ای داشته باشد و به شکل‌گیری بهتر ایران در نظم نوین جهانی کمک کند.