ملت ایران در شرایط سخت اصالت خود را ثابت کرد

ایران آنلاین: آیت الله جوادی آملی در دیدار استاندار مازندران اظهار کرد: خداوند برکات بسیاری به کشور ما عطا کرده است؛ شمال ایران با دریای پربرکت و سلسله جبال البرز نمونه‌ای از این نعمت‌هاست که باید از آن بهره‌برداری صحیح شود. مردم مازندران نیز مردمی بزرگوار، با محبت و با عاطفه بودند و بار سنگینی بر دوش دولت نگذاشته‌اند.

وی افزود: با وجود رودهای پرآب و نزولات آسمانی فراوان، نباید مازندران دچار کم‌آبی یا کمبود برق شود. در این سال ها بارها تأکید شده که برای جلوگیری از هدررفت منابع آبی باید سدسازی و مدیریت صحیح انجام گیرد، اما هنوز بخشی از این ظرفیت‌ها معطل مانده است.

آیت الله جوادی آملی گفت: در حکومت‌های مادی، فرمان از بالا صادر می‌شود و مردم مأمور به اطاعت صرف هستند، اما در فرهنگ قرآنی و نظاماسلامی، اساس بر همکاری و همیاری است. قرآن هیچ‌گاه نمی‌گوید بروید انجام دهید، بلکه پیغمبر و امامان معصوم می‌فرمایند من امامم، شروع کردم حالا بیایید با هم انجام دهیم. این تفاوت جوهری حکومت اسلامی با سایر نظام‌هاست.این مرجع تقلید بیان کرد: مسئولان باید پیشگام باشند و مردم را به مشارکت واقعی دعوت کنند، چرا که اداره کشور تنها با همیاری و همراهی صمیمانه مردم و مدیران امکان‌پذیر است. آنچه ملت ایران را متمایز کرده، اخلاص، ادب و بزرگواری آنهاست؛ همان چیزی که قرآن از آن به الفت قلوب یاد می‌کند.

وی با استناد به آیه ﴿لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ﴾ گفت: این الفت و محبت الهی را هیچ ثروت و قدرتی نمی‌تواند ایجاد کند. خداوند به پیغمبر خود می فرماید اگر همه ذخایر طلا و نقره جهان را خرج می‌کردید، چنین پیوندی میان دل‌ها را نمی توانستی پدید آوری!

آیت الله جوادی آملی با بیان آنکه ملت ایران در شرایط سخت اصالت خود را ثابت کرد، گفت: این همان سرمایه‌ای است که ملت ایران نیز با خیل عظیم مردان و زنان و جوانان خود با همه تفاوت‌ها و سلایق مختلف، در سایه قرآن و مکتب اهل‌بیت(علیهم السلام) به دست آورده و همین موجب بزرگی و سربلندی ماست.

وی بیان کرد: ایران ملتی بزرگ و بزرگوار است، ایران هم تاریخ، هم جغرافیا، هم ریشه فرهنگی و هم ریشه تمدنی دارد. در حالی که اگر سراسر آمریکا را بکاوید، اثری از اصالت و تمدن و هنر نمی‌بینید؛ حالا که بزرگیم چرا بزرگی نکنیم؟! بزرگی ملت ایران تکبر نیست، بلکه این اظهار شکر بابت نعمت خدادادی است که وظیفه شکرگزاری را نیز بیشتر می‌کند.