برزگر: دیگر شبیه حبیبی نخواهد آمد
منصور برزگر که یک نسل بعد از زندهیاد امامعلی حبیبی روی تشک رفت، او را یکی از اسطورههای بیبدیل کشتی ایران میداند.
مهری رنجبر _ گروه ورزشی: قهرمانی خودساخته و موفق که الگویی بینظیر برای جوانان کشور است.
به نظر شما وجه تمایز امامعلی حبیبی چه بود؟
امامعلی حبیبی اسطورهای بود که از قشر ضعیف جامعه و تقریباً از هیچ شروع کرد. اما با استعدادی که داشت، مسیر دشوار کشتی را پشت سر گذاشت و راهی تیم ملی شد. او اولین کشتیگیری بود که در سال ۱۹۵۶ میلادی در المپیک ملبورن، مدال طلا را برای ایران کسب کرد و سالها در تیم ملی حضور داشت و مدالهای طلای زیادی به دست آورد.
تیم ایران در سال ۱۹۶۱، همراه مرحوم تختی و دیگر پیشکسوتان، با کسب پنج مدال طلا از هفت وزن، برای اولین بار قهرمان جهان شد. حبیبی یکی از ستارگانی بود که سرعت را به کشتی آورد و فنون «سرو ته»، «یک دست و یک پا» را در دنیا رواج داد. او چهرهای استثنایی بود.
پس از دوران قهرمانی، با ورود به سیاست نماینده مازندران شد، همچنین در سینما فعالیت کرد و چهره خاص خود را داشت. او شخصیتی بیحاشیه و آرام داشت و دیگر در تاریخ ما تکرار نخواهد شد، زیرا الگویی واقعی برای جامعه بود.نسل جوان باید بداند که هیچ چیز آماده به دست نمیآید. نسل امروز گمان میکند که والدین باید همه چیز را فراهم کنند.
یکی از خاطرات به یادماندنی از حبیبی را برای ما تعریف می کنید؟
سال ۱۹۷۴، اولین دوره مسابقات جام مدوید در مینسک شوروی سابق برگزار شد. از آنجا که مدوید از وزن ۷۴ کیلو تا سنگینوزن کشتی گرفته بود، مسابقه در دو وزن انجام شد و تیم ما تنها دو نفر بود؛ من در وزن ۷۴ کیلو و اسکندر فیلابی در ۱۳۰ کیلو کشتی گرفتیم و امامعلی حبیبی مربی ما بود.همزمان با مسابقات، فیلم «ببر مازندران» نیز اکران داشت و ما برای تماشای آن دعوت شدیم، در حالی که نمیدانستیم این فیلم در آنجا هم نمایش داده میشود. قبل از شروع فیلم اعلام کردند که بازیگر فیلم در سالن حضور دارد و حبیبی بالای سن رفت و با تشویق فراوان مواجه شد. این خاطره هرگز از ذهن من پاک نمیشود.
انتهای پیام/