چشمان خیره به شکارچیان

پریسا غفاری - ایران انلاین :با توجه به اینکه در تابستان امسال در سوپرلیگ، شاهد چهار تغییر مربی‌گری، دو انتقال رکوردشکن جهانی و یک تورنمنت بزرگ (یورو) بوده‌ایم، بازیکنان جوان و نوظهور در صدر توجهات رسانه‌ها و هواداران قرار نداشته‌اند.

10 بازیکن جوان را که تازه به سوپرلیگ زنان پیوسته‌اند یا قرار است برای اولین بار نقش مهمی ایفا کنند که در این فصل باید به آن‌ها توجه کرد.

کارلا کاماچو – برایتون

وقتی کارلا کاماچو فرصتی برای شوت‌زنی می‌بیند، چشمانش برق می‌زنند. این بازیکن اسپانیایی اهمیتی نمی‌دهد که زاویه بسته باشد یا مدافعی به او چسبیده باشد. فرقی نمی‌کند ضربه سر باشد، والی یا ضربه‌ای ساده، او فقط می‌خواهد گل بزند.

این مهاجم ۲۰ ساله، در سال ۲۰۲۳ در رئال مادرید، اولین بازی خود را انجام داد و حالا به برایتون پیوسته است. مسیر او چندان ساده نبوده: پس از موفقیت‌های درخشان در تورنمنت‌های جوانان با اسپانیا – او در یوروی زیر ۱۷ ساله‌های ۲۰۲۲ به طور مشترک برنده کفش طلایی شد – پیشرفتش در سال ۲۰۲۳ به دلیل پارگی رباط صلیبی متوقف شد. فصل گذشته، او در مادرید برای کسب دقایق بازی با مشکل مواجه بود.

او مصمم است که به داستانی از استعدادهای تلف‌شده تبدیل نشود. «داریو ویدوسیچ»، سرمربی برایتون، معتقد است که او به زمان نیاز دارد تا جا بیفتد، اما نگاه شکارچی‌گونه او به گل و حرکات هوشمندانه در محوطه جریمه، زمینه‌ای مناسب برای رشد یک مهاجم مرگبار است.

ایمان بنی – منچسترسیتی

مادر ایمان بنی همیشه تصور می‌کرد دخترش یک رقصنده یا یک اسکی‌باز یا حتی یک رزمی‌کار حرفه‌ای‌ شود. این تصورات اولیه از آینده دخترش وقتی تغییر کرد که در سال ۲۰۱۲، «مارتا»، اسطوره برزیل، برای بازی مقابل کلمبیا به دهکده سوئیسی «شاتل سن دنیس» آمد. ایمان شش‌ ساله و مادرش مسحور مارتا شدند.

بنی با تمرین کنار پسران تا ۱۵ سالگی، مهارت و قدرت خود را تقویت کرد و سپس به تیم زنان «یانگ بویز» پیوست. جایی که با ۱۴ گل در ۴۰ بازی، با تیمش عنوان قهرمانی سوپرلیگ سوئیس را به دست آورد و این تابستان به منچسترسیتی ملحق شد.

اگر در یوروی تابستان امسال نگاهی به این بازیکن ۱۹ ساله انداخته‌باشید، توانایی و غریزه‌اش در رقص را هم در حرکاتش در میان مدافعان که به سوئیس کمک کرد تا به مرحله یک‌چهارم نهایی برسد، دیده‌اید. او به خاطر توانایی‌اش با توپ، هوشش بدون توپ و اشتیاقش برای پیشرفت، بازیکنی هیجان‌انگیز توصیف شده‌است.

ریون ایشیکاوا – اورتون

«کوچولو» لقبی بود که دو خواهر بزرگ‌تر ریون ایشیکاوا به او داده‌بودند. اما نمی‌توان چنین لقبی را در زمین تمرین اورتون به او داد. در آنجا، این بازیکن ۲۲ ساله به عنوان «دیوار ژاپنی» تیم شناخته می‌شود. ایشیکاوا از زمان انتقال به لیورپول در جولای گذشته از باشگاه ژاپنی اوراوارد دایموندز، به گفته منابعی، از جنبه فیزیکی، قوی‌ترین بازیکن اورتون است. او بخشی از تیم ژاپن بود که در سال ۲۰۲۵ جام SheBelieves را کسب کرد.

قدرت او در نبردهای هوایی، توانایی‌اش در مهار مهاجمان و زمان‌بندی در تکل‌ها بی‌نظیر است؛ مهارت‌هایی که بین ۱۲ تا ۱۸ سالگی در آکادمی JFA فوکوشیما پایه‌گذاری شدند.

نلی لس – لسترسیتی

رویای او «تبدیل شدن به لوسی برونز بعدی» است. نلی لس سال گذشته وقتی در گفت‌وگو با اتلتیک از رویایش صحبت کرد، تردیدی به خود راه نداد. مربیانش معتقدند این رویا کاملاً دست‌یافتنی است. لس از ۱۱ سالگی برای این هدف تمرین کرده، در یک سالن بدنسازی محلی ددلیفت انجام داده و به مادرش، پائولا، التماس می‌کرد تا بتواند چند جلسه تمرینی در روز، از جمله با «اسکات چیکلدی»، مربی شوت‌زنی «آلسیا روسو»، انجام دهد.

حالا شش سال بعد، این تلاش‌ها نتیجه داده‌است. لس که می‌تواند به عنوان وینگر راست و دفاع راست بازی کند، اولین بازی‌اش در سطح حرفه‌ای را در اکتبر گذشته انجام داد. سپس اولین بازی‌اش در سوپرلیگ، اولین گل، دعوت به تیم ملی زیر ۱۹ ساله‌های انگلیس و اولین قرارداد حرفه‌ای‌اش در جولای را تجربه کرد.

تیا گُلدی – لندن سیتی لاینسس

گلدی خوب می‌داند که مبارزه با سرنوشت چه حسی دارد. در کمی بیش از یک سال، این مدافع میانی سابق آرسنال دو بار دچار پارگی رباط صلیبی شد. ابتدا زانوی راستش در مارس ۲۰۲۲، یک ماه پس از انتخاب شدن به عنوان بازیکن ماه در زمان حضور قرضی در واتفورد؛ سپس زانوی چپش در ابتدای تابستان ۲۰۲۳.

این مصدومیت‌ها برای بازیکنی که در ۱۶ سالگی اولین بازی حرفه‌ای خود را برای آرسنال انجام داد و انتظار می‌رفت یکی از بهترین مدافعان آینده انگلیس باشد، بسیار تلخ بودند. حضور گلدی به صورت منظم در سوپرلیگ این فصل با تیم تازه صعود کرده «لندن سیتی لاینسس»، داستانی احساسی و جذاب است.گلدی ۲۱ ساله، مدافعی باکلاس و باهوش است. این موضوع در دوره قرضی موفقش در لندن سیتی فصل گذشته مشخص بود.

مایا هیجیکاتا – استون ویلا

در ژاپن به شادی گل او «رقص هیجیکاتا» می‌گویند؛ این رقص امضای خاص مایا هیجیکاتا هنگام گلزنی است. این مهاجم ۲۱ ساله ژاپنی در لحظاتی که تماشاگران او را بخاطر گلزنی‌اش تشویق می‌کنند، به آرنج خود (در ژاپنی: هیجی) و سپس به شانه‌هایش (کاتا) اشاره می‌کند. رقص هیجیکاتا را بزودی در بازی‌های سوپرلیگ خواهید دید، چرا که او از باشگاه ژاپنی نیپون تی‌وی توکیو به ویلا پیوسته است. ماریسا اِوِرز، مدیر ورزشی ویلا، او را «بازیکنی برای آینده» توصیف کرد، اما این توصیف یک کم‌لطفی به توانایی‌های کنونی او است.

هیجیکاتا یکی از پخته‌ترین مهاجمان جوان کشورش محسوب می‌شود. او تا ۱۲ سالگی به عنوان تنها دختر حاضر در تیمی که تمام اعضای آن پسر بودند، مهارت‌هایش را ارتقا داد. اگرچه سوپرلیگ گامی بزرگ برای اوست، اما انتظار می‌رود هیجیکاتا به تدریج مسئولیت پست شماره ۹ را در کنار «راشل دالی» ۳۳ ساله تقسیم کند.

ویرله بورمن – چلسی

به عنوان یک مدافع میانی جایی برای پنهان شدن وجود ندارد. نیاز دوگانه به فیزیک قوی و هوش فوتبالی، این پست را به یکی از چالش‌برانگیزترین پست‌ها برای بازیکنان جوان تبدیل کرده است و خوشبختانه بورمن به خوبی برای این چالش آماده شده است.

چلسی تابستان گذشته بورمن را به خدمت گرفت اما بلافاصله او را به صورت قرضی به «پی‌اس‌وی» بازگرداند، تصمیمی که برای پیشرفت او نتیجه داد. این بازیکن ۱۹ ساله در خط دفاعی پی‌اس‌وی حضوری ثابت داشت، تیمی که بهترین آمار دفاعی را در لیگ هلند ثبت کرد و در نتیجه بورمن در دو بازی از سه دیدار هلند در یورو به میدان رفت.

بورمن مدافعی آرام، با اعتمادبه‌نفس و فیزیکی است که در رقابت‌های این فصل برای «سونیا بومپاستور» گزینه‌ای ارزشمند خواهد بود.

کرستی مک‌لین – لیورپول

وقتی مک‌لین از آکادمی رنجرز به تیم بزرگسالان راه یافت، مشکلی پیش آمد: برای قاطی نشدن او با «کرستی هوات»، مهاجم تیم، یکی از آن‌ها به لقب نیاز داشت. مک‌لین، هافبک تیم، برای هم‌تیمی‌هایش به «اینی» تبدیل شد، برگرفته از نام اینیستا، اسطوره اسپانیایی.

این بازیکن ۲۰ ساله از شهر بارِهد اسکاتلند است، نه «فوئنته‌آلبیا»(زادگاه اینیستا)، اما با تماشای بازی مک‌لین، دلیل این لقب کاملاً مشخص است. این بازیکن ملی‌پوش اسکاتلندی، بسیار خلاق است؛ هافبکی که نزدیک به دفاع بازی می‌کند اما در کارهای رو به جلو عالی است، در فضاهای بسته راحت کار می‌کند و برای پاس دادن مهارتی فوق‌العاده دارد.

مک‌لین با بیش از ۱۰۰ بازی برای رنجرز و رزومه‌ای رو به رشد با تیم ملی اسکاتلند که پس از گذراندن رده‌های پایه، در سال ۲۰۲۳ اولین بازی حرفه‌ای خود را انجام داد، به لیورپول می‌آید. نقش او به جای گلزنی خلق موقعیت خواهد بود، اما مک‌لین شوت‌های از راه دور فوق‌العاده‌ای در چنته دارد که هواداران و بیشتر حریفان باید مراقب آن باشند.

کیتی رید – آرسنال

در کلیپ‌های جشن قهرمانی آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا، به راحتی می‌شد کیتی رید، مو قرمز جوان و خندان را که کنار کاپیتان انگلیس، لیا ویلیامسون، جام را بالا می‌برد، نادیده گرفت. رید حتی یک دقیقه در فینال مقابل بارسلونا بازی نکرده بود، اما اینکه ویلیامسون او را به جلوی صحنه کشاند، پر از معنا بود. این بازیکن ۱۸ ساله به عنوان زوج و حتی جانشین احتمالی ویلیامسون در قلب خط دفاعی در حال ظهور است.

او با ۱۳ بازی در فصل گذشته، از جمله اولین حضورهایش به عنوان بازیکن اصلی در لیگ قهرمانان و سوپرلیگ، به اعتماد آن‌ها پاسخ داد. او فصل جدید را با شماره پیراهن جدید، یک مدال قهرمانی لیگ قهرمانان و فرصتی برای شکوفایی واقعی آغاز می‌کند.

جید رز – منچستر سیتی

مهار «سم کر» برای یک بازی کامل، نشانه‌ای از کیفیت جید رز بود. در سال ۲۰۲۲، رز که در آن زمان ۱۹ سال داشت، در پیروزی ۲-۱ کانادا مقابل استرالیا درخشید، سم کر را مهار کرد و با خلق موقعیت گل پیروزی‌بخش آدریانا لئون، توانایی‌های بازی‌سازی خود را به نمایش گذاشت. این عملکرد، نشان‌دهنده ظهور مدافع میانی‌ای بود که آماده است خود را به بزرگ‌ترین صحنه‌ها تحمیل کند و با پیوستن به منچسترسیتی از «دانشگاه هاوارد»، او دقیقاً این کار را انجام داده‌است.

رز در ۱۲ سالگی، به آکادمی پسران تورنتو پاور اف‌سی پیوست تا سرعت بازی‌اش را بهبود بخشد. در ۱۶ سالگی، در اولین اردوهای تیم ملی، اوقات فراغتش در هتل را با مربیان به بازبینی فیلم‌های بازی می‌گذراند.ورود به تیمی مثل سیتی که به دنبال بازگشت به جمع سه تیم برتر سوپرلیگ است، با فشار و سختی همراه خواهد بود اما او با این شرایط غریبه نیست.