در ستایش زندگی

ایران آنلاین: به نظر می‌رسد همین رویکرد و هدف، برگ برنده سریال سیروس حسن پور می‌تواند باشد، از این لحاظ که متمرکز بر غنای فرهنگی و اجتماعی قومیت‌ها و به طور مشخص اهالی سیستان و بلوچستان است. بر سریال بادار هم به مانند هر سریال دیگری می‌توان انتقادهایی وارد کرد و خرده‌هایی گرفت که اگر وسواس و دقت نظر بیشتری صرف می‌شد، می‌توانست اثر نمایشی جذاب‌تری باشد. با این حال، نقاط قوت سریال جدید شبکه یک سیما بر ضعف‌هایش برتری آشکاری دارد و از این منظر که به جغرافیا و اتمسفری خاص تمرکز کرده است، حتی می‌توان به شکل ویژه به آن پرداخت و حائز تقدیر و تمجید دانست.

 سریال بادار بر در جریان بودن زندگی میان مردم سیستان و بلوچستان با وجود همه مشکلات تمرکز کرده است و نگاهی شریف و منصفانه به غنای فرهنگی و ویژگی‌های اجتماعی اهالی این استان دارد. به عبارت بهتر، این سریال برخلاف برخی از آثار سینمایی، نه تنها درباره سیستانی‌ها و بلوچ‌ها سیاه‌نمایی نکرده است که از زاویه دیدی منطقی و معتدل به زندگی آنها پرداخته و سبک زندگی‌شان را بازتاب داده است. قصه سریال در ظاهر حول و حوش زندگی جوانی به نام بادار می‌چرخد که با مادرش شهربانو و برادران و خواهرانش زندگی دشوار اما شرافتمندانه‌ای دارند و به مانند هر خانواده دیگر ایرانی با گرفتاری‌ها و دغدغه‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند. اصل ماجرا و هدف نهایی اما انعکاس فرهنگ غنی و برخوردار اهالی سیستان و بلوچستان است. حسن‌پور و نویسندگان جوان سریال کوشیده‌اند تا از پتانسیل فوق‌العاده قومیت مد نظر خود، نهایت بهره را گرفته و جهت جذابیت بیشتر، به فیلمنامه تزریق کنند. بر همین اساس است که هرچه در قصه بادار می‌بینیم، همه از زندگی نشات می‌گیرد و برخلاف برخی از آثار نمایشی متعلق به سینما، در این منطقه نه قاچاق مواد مخدر حرف اول را می‌زند و نه جرم و جنایت و ناامنی، بلکه همه چیز بر مدار زندگی و انسانیت استوار است. آن‌چه مخاطب در اطراف بادار، مادرش، خانواده، اقوام و همسایه‌هایش می‌بیند بر پایه تعاملات انسانی و روابط درست اجتماعی است. در اتمسفری که قصه بادار در آن می‌گذرد انسانیت حرف اول را می‌زند و همه آدم‌ها به امید زندگی بهتر، روز را به شب می‌رسانند. 

به نظر می‌رسد سازندگان سریال بادار در تکاپوی گشودن افق‌های تازه در پیش روی مخاطبان‌شان از سرزمین سیستان و بلوچستان بوده‌اند و خواسته‌اند تا بیننده را با تصاویر و ابعاد واقعی اما کمتر پرداخته شده به زندگی مردمان این خطه از ایران بزرگ آشنا کنند. حسن‌پور و تیمش تلاش کرده‌اند تا در حد بضاعت و داشته‌ها کلیشه‌های مرسوم و رایج درباره سیستان و بلوچستان و مردمانش را بشکنند و افق‌های تازه و البته جذاب را از این وادی در پیش چشم مخاطبان خود قرار دهند. از همین روست که در پوشش پرداخت به بادار و خانواده‌اش به مجموعه‌ای از خرده‌فرهنگ‌ها، آداب و رسوم، پتانسیل‌ها و جاذبه‌های تاریخی و طبیعی سیستان و بلوچستان نگاه جدی داشته‌اند و مخاطب خود را نیز با این ظرفیت‌ها آشنا می‌کنند.

 از سوی دیگر، قصه اصلی فیلمنامه و داستانک‌های شکل گرفته در حول و حوش آن نیز به اندازه‌ای جذاب هست که بتواند مخاطب را با خود همراه کند و وفادار و پیگیر نگهش دارد.

ساخت سریال‌های مانند بادار فرصتی را نیز مهیا می‌کند برای فعالیت جوانان و بروز استعدادهای نوپا. هر سه نویسنده فیلمنامه سریال در زمره جوانانی هستند که مجالی یافته‌اند برای حضور و عرضه توانایی‌هایشان در عرصه نویسندگی. همچنین نقش اول سریال به محمد رشنو سپرده شده که هرچند در کارنامه بازیگری‌اش ایفای نقش در چند فیلم و سریال مشاهده می‌شود، اما نقش‌آفرینی در قالب کاراکتر بادار اولین تجربه بزرگ او دست‌کم به لحاظ بازی در نقش اصلی به‌شمار می‌رود. از چند بازیگر اسم و رسم‌دار که بگذریم، عمده نقش‌های سریال بادار را بازیگران کمتر شناخته شده و جوان بر عهده دارند. در این میان، باید یادی هم کرد از بازی متفاوت مهدی میامی در نقش مالک. مالک صاحب گاوداری و به نوعی صاحب کار بادار محسوب می‌شود که هرچند بالفطره انسان بدذاتی نیست اما طمع و سودجویی باعث می‌شود تا چشمانش را بر روی بسیاری از مسائل اخلاقی ببندد و کارهایی کند که نباید. میامی به عنوان بازیگری مجرب و پرسابقه توانسته یک بازی متفاوت را در قالب کاراکتر مالک ارائه دهد و این نقش را می‌توان یک نقطه عطف در کارنامه هنری برآوردکرد.

 سریال بادار کوشیده تا در حد توان، ظرفیت‌ها و بضاعت‌های پنهان و ناشناخته سیستان و بلوچستان را به مخاطبان خود معرفی کند که یکی از آن‌ها نژاد گاو سیستانی است که به علت سازگاری‌اش با جغرافیا و آب و هوای استان در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته. 

بادار را می‌توان یک سریال متفاوت ارزیابی کرد؛ سریالی که کوشیده تصور ضعیف بودن مجموعه‌های نمایشی مراکز استانی را باطل کند و تا حدودی نیز توانسته است. بادار هر شب ساعت ۲۲ روی آنتن شبکه یک می‌رود.

زهرا صلواتی