فقط برای قهرمانی بجنگ

محسن وظیفه _ گروه ورزشی:  پیام احمدی در ۵۵ کیلوگرم، علیرضا عبدولی در ۷۷ کیلوگرم، غلامرضا فرخی در ۸۲ و امین میرزازاده در ۱۳۰ کیلوگرم، نمایندگان ایران در روز اول این مسابقات هستند.

تیم ملی کشتی فرنگی پس از درخشش در المپیک پاریس، در بهترین شرایط خود راهی مسابقات جهانی شده و شانس دستیابی به دومین قهرمانی جهان در تاریخ خود را دارد؛ اتفاقی که می‌تواند برای اولین بار ایران را در جایگاهی قرار دهد که هم در کشتی آزاد و هم در کشتی فرنگی در یک دوره قهرمان جهان شود.

پیش از این، تنها روسیه چنین افتخاری را داشته است.
 امین میرزازاده تنها کشتی‌گیر باتجربه تیم ملی در چهار وزن اول است. میرزازاده، که لقب «تانک بختیاری» را یدک می‌کشد، با مدال‌های طلا  و نقره جهان و برنز المپیک، در حالی که تنها ۲۷ سال سن دارد، کاملاً باتجربه و قدرتمند است.

با توجه به خداحافظی بسیاری از ستاره‌های کشتی جهان، او نیز ممکن است مانند امیرحسین زارع کار چندان دشواری برای رسیدن به مدال طلای این وزن نداشته باشد و همانند مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ، مدال طلای سنگین‌وزن کشتی آزاد و فرنگی به ایران برسد.

هیکی نابی از استونی، دارنده نشان نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن و پنج مدال طلا، نقره و برنز جهان از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۹  و سرگئی سیمینوف روس، دارنده دو برنز المپیک و مدال طلای جهان، به‌عنوان حریفان اصلی میرزازاده معرفی شده‌اند.

هر دو کشتی‌گیر پا به سن گذاشته‌اند و به نظر می‌رسد نیروی جوانی امین بر آنها غلبه خواهد کرد. سال‌ها بود که نام میهان لوپز در مسابقات جهانی دیده نمی‌شد و تنها در المپیک‌ها حاضر می‌شد. اما در غیاب او، اسکار پینو معمولاً در رقابت‌های جهانی شرکت می‌کرد و اکنون نیز با یک نقره و سه برنز جهان به این مسابقات آمده است.
در وزن ۵۵ کیلوگرم، پیام احمدی در روزهای پایانی جایگزین پویا دادمرز شد.

دادمرز، که یک نقره و یک برنز جهان در کارنامه دارد و پس از حمید سوریان پرافتخارترین کشتی‌گیر این وزن است، به تصمیم کادرفنی و فدراسیون از ترکیب تیم ملی کنار گذاشته شد؛ هرچند هنوز نام او در سایت اتحادیه جهانی دیده می‌شود.

پیام احمدی با اتکا به مدال طلای جهان، مسیر دشواری در میان قدرتمندان این وزن دارد. الدانیز عزیزلی از آذربایجان، دارنده چهار مدال طلا و دو برنز جهان، ستاره‌ای است که هفت ماه پیش آخرین طلای خود را با غلبه بر پویا دادمرز به دست آورد.

همچنین امین صفرشایف از روسیه، که وضعیت حضورش هنوز به‌طور قطعی مشخص نیست، یکی دیگر از مدعیان این وزن محسوب می‌شود. در وزن ۷۷ کیلوگرم، یکی دیگر از برادران عبدولی به تیم ملی رسیده است. 

علیرضا عبدولی، برادر کوچکتر سعید عبدولی، پس از سامان و کرامت به تیم ملی پیوسته و به نظر می‌رسد استعداد بیشتری نسبت به دیگران دارد. دستان کشیده، قامت بلند و جسارت ذاتی که ژن خانوادگی عبدولی است، از ویژگی‌های او به شمار می‌رود. 

او برای اولین‌بار در این مسابقات حاضر می‌شود، که شاید این ناشناخته بودن نقطه قوتی برایش باشد. از مدعیان این وزن می‌توان به نائو کوسوکا از ژاپن، دارنده مدال طلای المپیک پاریس، سنان سلیمانف با دو مدال نقره جهان، مالخاز آمویان با یک طلا و دو برنز جهان و یک برنز المپیک، دمان ژاردیف از قزاقستان، دارنده مدال نقره المپیک و سرگئی کوتوزوف روس، دارنده مدال نقره جهان اشاره کرد.

در وزن ۸۲ کیلوگرم، غلامرضا فرخی نیز برای اولین‌بار دوبنده تیم ملی را بر تن کرده است. او جایگزین محمدعلی‌گرایی شده که مدال طلای این وزن را در جهانی ۲۰۲۴ آلبانی به دست آورده بود. مسیر فرخی بسیار دشوار است، چرا که باید جایگزین یک قهرمان جهان شود.