«ایران آنلاین» بررسی می‌کند؛
چرا پرسپولیس جان ندارد؟
فصل جدید لیگ برتر فوتبال، برای هواداران تیم پرسپولیس فصلی است که می‌تواند خاطرات تلخ فصل قبل را جبران کند.
فرشته حفیظی _ خبرنگار گروه ورزشی ایران آنلاین: فصلی که آن‌ها نه تنها قهرمانی در لیگ و جام حذفی که سهمیه آسیایی را نیز از دست دادند.
پرسپولیس با هدف موفقیت، با کادر فنی که شناخته شده بودند و بازیکنان نام‌آشنا، با انتظارات زیادی وارد رقابت‌ها شد. با این حال نتایج این تیم مورد انتظار هوادارانش نبوده است.
پرسپولیس در نخستین بازی خود در ورزشگاه حافظیه به مصاف فجر سپاسی شیراز رفت که این بازی به تساوی ۱-۱ انجامید. قرمزها بازی را پرقدرت شروع کردند اما نتوانستند روند بازی را به نفع خود حفظ کنند. ضعفی که در خط دفاعی وجود داشت و تمرکزی که نبود، باعث شد تا تیم میزبان به گل برسد و پرسپولیس فقط با کسب یک امتیاز به خانه برگردد.
در هفته دوم اما، پرسپولیس در دیداری حساس مقابل سپاهان رفت. این بازی همیشه یکی از جدی‌ترین تقابل‌های فوتبال ایران بوده و هست. سرخپوشان پایتخت برخلاف بازی قبلی، با نمایشی منسجم‌تر وارد مستطیل سبز شدند و پرسپولیس توانست با ضدحملاتش، طلایی‌های سپاهانی را شکست دهد و نتیجه بازی را یک بر صفر به نفع خود به پایان برساند.
پرسپولیس در بازی بعد خود در هفته سوم، مهمان فولاد خوزستان بود که از همان ابتدای بازی، فشار تیم میزبان بر پرسپولیس غالب شد. فولاد با ضربات ایستگاهی پرسپولیس را تحت فشار گذاشت و با وجود تلاش‌های مهاجمان، سرخپوشان پایتخت فقط توانستند یک بار دروازه فولادی‌ها را باز کنند و در نهایت این بازی هم با تساوی ۱-۱ به پایان رسید. شاید یکی از دلایلی که پرسپولیس نتوانست بازی را ببرد، شناخت کامل یحیی گل‌محمدی از تمام نقاط قوت و ضعف از این تیم بود که آنالیز کرده بود و بازی آن‌ها را خوب می‌شناخت.
در آخرین بازی هم این تیم روز جمعه در مقابل چادرملوی اردکان با نتیجه بدون گل مساوی کرد تا بعد از گذشت حدود دو ماه و نیم از زمان آغاز سرمربی‌گری وحید هاشمیان، ضعف‌هایی نمایان شود که اعتراض‌های شدیدی را از سوی هواداران و فوتبال‌دوستان به دنبال داشته باشد.
ضعف در دفاع ایستگاهی و ارسال‌های بلند
پرسپولیسِ تحت هدایت هاشمیان همچنان در مقابل سانترها، کرنرها یا ضربات ایستگاهی حریفان مشکل دارد. جای‌گیری مدافعان هنگام توپ‌های هوایی ناپایدار است و هماهنگی نفر به نفر یا منطقه‌ای در این مواقع ضعیف دیده می‌شود.
کمبود دقت در شوت‌زنی و خلق موقعیت‌های خطرناک
آمارها نشان می‌دهند در برخی مسابقات تعداد شوت‌هایی که پرسپولیس زده زیاد بوده اما شوت‌های در چارچوب کم بوده‌اند. این یعنی مالکیت توپ و پاس زیاد لزوماً به موقعیت گل منجر نشده است.
استفاده از بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی یا ترکیب نامتوازن
مثلاً فرشاد احمدزاده در دفاع چپ به جای میلاد محمدی انتخاب شده که منتقدان گفته‌اند بهترین گزینه نبوده است. همچنین نیمکت‌نشین کردن برخی بازیکنان تاثیرگذار مثل اورونوف در زمان‌هایی که تیم به حضور آن‌ها نیاز داشته، باعث شد ترکیب تیم از نظر هجومی ضعیف جلوه کند.
تمرکز زیاد بر فاز دفاعی در برخی مسابقات
ترکیب یا شیوه بازی تیم به گونه‌ای بوده که پرسپولیس بیش از حد وارد فاز دفاعی شده است، که در نتیجه حریف فرصت‌های زیادی برای حمله پیدا کرده است. این موضوع در بازی با سپاهان به چشم آمد.
جدا از نقاط ضعف عملکرد هاشمیان، نکاتی هم متوجه رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس است. البته باید گفت که در زمان مدیریت درویش، پرسپولیس چند بار قهرمانی لیگ را کسب کرده است، اما هواداران معتقدند در برخی فصل‌ها تیم فرصت‌هایی برای کسب عناوین بیشتر داشته ولی به دلایل مدیریتی یا ترکیبی نتوانسته از همه ظرفیت‌ها استفاده کند. به طور خاص در این فصل این دو انتقاد از عملکرد درویش وجود دارد:
اعتماد به نقل و انتقالات آزاد به جای رقابت در بازار بازیکنان
یکی از نقدهایی که به درویش شده، این است که او در برخی موارد گفته فقط بازیکن آزاد خواهد گرفت؛ این در حالی است که بسیاری از بازیکنان با کیفیت و ملی در تیم‌های دیگر تحت قرارداد هستند و رقابت در بازارِ خرید بازیکن می‌تواند مؤثرتر باشد.
تاخیر یا ضعف در ثبت قرارداد بازیکنان و کامل کردن اسکات تیم در شروع فصل
در ابتدای فصل پرسپولیس برخی بازیکنان هنوز قراردادشان ثبت نشده بودند یا در دسترس نبودند؛ این موضوع باعث شده تیم نتواند در تمام پست‌ها به شکل کامل وارد زمین شود.
انتهای پیام/