بازگشت جان مائو آلمانی پس از سرطان

گروه ورزشی- ایران انلاین: در روز سوم مسابقات وزنه برداری قهرمانی جهان در نروژ، محمد فرقان ازبک با ارائه یک نمایش استادانه برای ترکیه در وزن ۶۵ کیلوگرم قهرمان شد و فیلیپین در مسابقات زنان توسط کیم ایل گیونگ در وزن ۵۸ کیلوگرم روی سکوی قهرمانی ایستاد.

وزنه بردار ازبک هر شش وزنه را بلند کرد و رکورد جهانی مجموع را سه کیلو افزایش داد. او از زمان اولین مسابقه بین‌المللی خود در جوانی، نه سال پیش، هرگز در این وزن کم شرکت نکرده بود.

اما بزرگترین دستاورد این روز، متعلق به جان مائو از آلمان بود که پس از مبارزه با سرطان به صحنه جهانی بازگشته است.او در گروه B وزن ۶۵ کیلوگرم وزنه زد.این وزنه بردار در مورد بازگشت خود به سکو گفت:«دو سال و نیم پیش، اغلب اوقات احساس بیماری می‌کردم. این اولین بار در زندگی من بود که مشکلی در بدنم پیش می‌آمد. نمی‌توانستم زیاد غذا بخورم و وقتی غذا می‌خوردم، نیم ساعت بعد دوباره دلم غذا می خواست.»

در ابتدا، پزشک مائو نتوانست هیچ مشکلی پیدا کند. مائو فکر می‌کرد که ممکن است علائم استرس در طول تلاشش برای کسب سهمیه بازی‌های المپیک پاریس باشد. پزشک تیم در یک اردوی تمرینی نگران شد و به مائو گفت: "ممکن است مربوط به ریه شما باشد."

ولی در آلمان، بیوپسی نشان داد که مائو سرطان دارد.مائو گفت: «مجبور شدم دو هفته صبر کنم تا بفهمم از چه نوعی است. لنفوم هوچکین بود که تهاجمی و بالقوه کشنده است.خیلی باورنکردنی بود، مثل یک شوخی بیمارگونه. فقط نمی‌خواستم باور کنم.»

مائو، ۲۷ ساله، که چهار خواهر و یک برادر دارد، زمان بیشتری را با والدینش گذراند. او گفت: «من به خاطر آن گریه نمی‌کردم، خیلی ناامید نبودم. اطرافیانم در وضعیت بدتری از من بودند.پزشکان گفتند ۹۰ درصد احتمال دارد با شیمی‌درمانی از شر آن خلاص شوم.همیشه به این فکر می کردم  این می‌تواند آخرین روز شما باشد، پس آن را مانند روز گذشته پشت سر می گذاشتم. بعضی روزها به دلیل شیمی‌درمانی حالم بد بود. نمی‌توانستم غذا بخورم، نمی‌توانستم بخوابم. اما روزهای دیگر احساس خوبی داشتم.»

درمان شیمی‌درمانی شش ماه طول کشید. مائو، که یک وزنه‌بردار حرفه‌ای تمام‌وقت بود، مدت زیادی این ورزش را نادیده گرفت. وقتی بازی‌های المپیک پاریس از راه رسید، او فقط یک جلسه تمرینی را از تلویزیون تماشا کرد، آن هم در دسته ۶۱ کیلوگرم که در آن وزنه زده بود.

او گفت: «نمی‌خواستم به وزنه‌برداری نگاه کنم. من بیمار بودم و برایم خیلی سخت بود که ببینم دیگران از خودشان لذت می‌برند و وزنه‌های خوبی می‌زنند. من برای خودم زندگی می‌کردم.»

درمان موفقیت‌آمیز بود. مائو یک پورت شیمی‌درمانی در بالای سینه‌اش کار گذاشت تا داروها را به بدنش برساند و حدود یک سال پس از پایان درمان، در صورت بازگشت سرطان، این پورت باقی ماند. اما این اتفاق نیفتاد.

او در ابتدا به تمرینات سبک و تناسب اندام عمومی بازگشت. معاینات سه ماهه او به هر شش ماه تبدیل شد. نوبت بعدی در ژانویه است.

مائو گفت: «اولین باری که دوباره هالتر را بلند کردم، فقط ۴۰ کیلوگرم بود، اما خیلی سنگین به نظر می‌رسید.در تمام این مدت مدام فکر می‌کردم اگر نتوانم وزنه‌برداری کنم، چه کار خواهم کرد؟ من ۱۵ سال است که در این ورزش هستم و این تنها کاری است که تا به حال انجام داده‌ام.  ولی همیشه امیدوار بودم و حالا بازگشته ام.»