نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی:
اینکه بگوییم استاندار باید رئیس‌جمهور استان باشد، شدنی نیست/ اقتصاد و معیشت در اولویت دولت و مجلس
نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی گفت: در جنگ ۱۲ روزه و تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران، انسجام و اتحاد مقدسی شکل گرفت و دولت نیز انصافا کشور را به خوبی اداره کرد.
ایران آنلاین: نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در جنگ ۱۲ روزه و تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران، انسجام و اتحاد مقدسی شکل گرفت و دولت نیز انصافا کشور را به خوبی اداره کرد، گفت: وحدت ملی و انسجام شکل گرفته در مجلس بین سران قوا، مردم و حاکمیت که به شکست دشمن متجاوز منجر شد، بسیار ارزشمند است که باید تداوم یابد و هیچکس نباید به این «اتحاد مقدس»، خدشه ای وارد کند.
خلاصه ای این گفتگو در زیر می آید:
-جهت استحضار مردم بزرگ ایران اسلامی عرض می‌کنم که بعد از استقرار دولت چهاردهم، رهبر معظم انقلاب اجازه دادند گفت‌وگوهای غیرمستقیم با آمریکا ادامه یابد.
-رژیم صهیونیستی تصور می‌کرد می‌توانند هرج‌ومرجی در کشور ایجاد کنند؛ گمان می‌کردند مردم پس از این حمله، به خیابان‌ها بریزند، بانک‌ها و ادارات به آتش کشیده شود و در همین راستا عوامل خارجی و داخلی برای این مقصود پیش‌بینی کرده بودند که از جنوب، شمال و غرب وارد کشور می‌شوند و از درون نیز عده‌ای فرصت طلب و وطن‌فروش همراهی می‌کنند و کشور را به آشوب می‌کشند.
-قبل از جنگ ۱۲ روزه، مشکلات اقتصادی، اجتماعی و بوروکراسی در زندگی روزمره مردم وجود داشت؛ اما با این وجود مردم عزیز، شریف و نجیب ما در درون خانواده با این مسائل دست و پنجه نرم کردند اما وقتی دیدند بنیان خانواده، خانه و کاشانه‌شان تحت عنوان ایران بزرگ اسلامی در معرض تهدید است، همه اختلافات و انتقادات را کنار گذاشتند و با تمام توان وارد میدان شدند تا از کشور، نظام و نیروهای مسلح حمایت کنند و گوش به فرمان فرمانده معظم کل قوا باشند.
- اگر بخواهیم در سطح بین‌المللی صحبت کنیم، باید بگویم که آبروی رژیم صهیونیستی در این جنگ ۱۲ روزه رفت. افکار عمومی، وجدان کشورها و ملت‌ها و در یک کلام دنیا می‌داند که رژیم صهیونیستی به ایران تعدی و برخلاف پروتکل‌ها عمل کرد و ظلم و نامردی مطلق انجام داد؛ فرماندهان ما را هدف قرار داد. خانواده‌های فرماندهان و کسانی که در آپارتمان‌های مسکونی خود بودند، هیچ گناهی نداشتند.
- بارها گفته ایم و همه جهان می‌داند که ما دنبال ساخت تسلیحات هسته‌ای نیستیم. اگر به تاریخ مراجعه کنیم، ایالات متحده پیش از انقلاب مطرح می‌کرد ایران باید به انرژی هسته‌ای دست یابد؛ اما پس از تغییر نظام، همان کشور بهانه آورد که «ایران نباید انرژی هسته‌ای داشته باشد».
-پیشتر در مباحث مربوط به مذاکرات، بر این اصل تأکید می‌شد که کشور را «شرطی» نکنیم. یعنی اینکه نه در وضعیت صلح کامل و نه در وضعیت جنگ قطعی قرار گیریم، بلکه با اتخاذ موضعی محتاطانه، آمادگی‌های لازم را حفظ کنیم و پیش‌بینی دقیق، پشتیبانی از نیروهای مسلح، و ادامه برنامه‌های ملی - از جمله برنامه هفتم توسعه و لایحه بودجه - راه پیشرفت را دنبال کنیم.
-وقتی جنگ آغاز شد،اعلام کردیم که مجلس به هیچ وجه تعطیل‌بردار نیست و برای برگزاری جلسات، سه محل مختلف را پیش‌بینی کرده بودیم.در همان جلسه، قانون تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصویب شد. علاوه بر آن، قوانینی برای تشدید مجازات جاسوسان و همچنین سوءاستفاده‌کنندگان از پهپادها به تصویب رسید.
-بحث ما امروز با دولت، همان نکاتی است که آقای رئیس‌جمهور هم در دوران انتخابات و هم اکنون مطرح کرده‌اند؛ یعنی وفاق ملی بین دولت، مجلس و مردم. این وفاق بر اساس سند برنامه هفتم توسعه شکل گرفته که در صورت تحقق، آثار بسیار ارزشمندی خواهد داشت. این برنامه ها و اهداف از جمله رشد اقتصادی هشت درصد، ۲.۸ درصد رشد اقتصادی ناشی از افزایش بهره‌وری، کاهش تورم به یک‌رقمی، کنترل نقدینگی، کوچک‌سازی دولت، خودکفایی در صنایع غذایی، ساخت یک میلیون واحد مسکونی (اعم از حمایتی و غیرحمایتی)، توسعه و بهره‌وری معادن، افزایش فعالیت‌های علمی و موارد دیگر را در بر دارد.
- قبلاً دولت در دو مرحله بودجه را ارائه می‌داد؛ ابتدا احکام بودجه و سپس جداول آن. اما اکنون مقرر شده است که دیگر احکام به صورت جداگانه داده نشود و بودجه به صورت جدول تا اول دی ماه ارائه شود، براساس قانون برنامه پنجم و قانون دائمی بودجه، به‌گونه‌ای که اعداد و ارقام منطبق بر آن قوانین باشد. در این سه ماه فرصت داریم تا هر قانونی که برای ارائه بودجه سال ۱۴۰۵ و تحقق اهداف برنامه هفتم لازم است، تصویب کنیم. به همین دلیل پیشنهاد شده که این قوانین با سه‌فوریت به مجلس ارسال شود تا خارج از نوبت بررسی و تصویب شود. بنابراین دولت باید به برنامه هفتم توسعه پایبند باشد.
-اگر دولت بودجه‌ای «عملیاتی» و هدفمند ارائه کند، مجلس استقبال می‌کند. بعضی اوقات گفته می‌شود مجلس بودجه را به‌هم ریخته؛ اما وقتی ۹۰ درصد بودجه جاری است، واقعاً چه چیزی باقی می‌ماند که مجلس بخواهد بهم بریزد؟ آیا باید یارانه آرد، بنزین، دارو یا حقوق کارکنان را قطع کنیم؟ طبیعتاً این‌گونه نیست. آنچه باقی می‌ماند حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی است که تا حدودی قابل جابه‌جایی است.
- اکنون دولت برنامه‌ای برای چابک‌سازی و افزایش بهره وری آغاز کرده است براساس مواد ۱۱۹، ۴۵ و ۴۶ برنامه هفتم؛ برخی وزارتخانه‌ها هم تجمع و تعدیل شده‌اند اما اگر مجلس یا زیرمجموعه‌ها مقابل این تغییرات بایستند، وضع بدتر می‌شود: امروز ۹۰درصد بودجه جاری است و اگر این روند ادامه یابد، در آینده کل بودجه جاری خواهد شد و پروژه‌های راه، آب، سد، کشاورزی، بیمارستان و آموزش معطل خواهند ماند. پس نتیجه‌گیری این است: اگر دولت بودجه‌ای عملیاتی و قابل تحقق ارائه دهد و مسئولیت انجام آن را بپذیرد، مجلس از او حمایت می‌کند - و ما دست دولت را می‌بوسیم.
-اگر بگویند مجلس هیچ‌چیز نگوید و همه سکوت کنند، به معنای مرگ مجلس است. مجلس، مجلس است و از طرف مردم نمایندگی دارد، مجلس محل رقابت سالم و آزادی بیان و نظرات است. نمایندگان طبق قانون اساسی حق اظهارنظر در همه امور را دارند.مصوبات مجلس نیز پس از بررسی شورای نگهبان و تأیید شرع و قانون اساسی به قانون تبدیل می‌شوند و لازم‌الاجرا هستند. پس من هرگز قبول ندارم که مجلس به‌درستی اداره نمی‌شود یا اعتراضات بی‌مورد است. بالعکس، مجلس پویا و فعال است و نمایندگان در چارچوب قانون و اسلام عمل می‌کنند.
-نطق نمایندگان برای مردم همان حوزه انتخابیه مهم است. حتی در گذشته شاید من هم که در دولت مسئولیت داشتم این مسائل را کم‌اهمیت می‌دانستم، اما حالا می‌دانم که این نطق‌ها برای حوزه انتخابیه بسیار ارزشمند است. جالب است بدانید وقتی اسم شما در نطق دو دقیقه‌ای درج شود، دستگاه الکترونیکی برای یک ماه اجازه ثبت‌نام شما در قرعه‌کشی مجدد را نمی‌دهد. بنابراین، در یک جلسه چهار ساعته، حدود ۷۲ تا ۷۵ دقیقه - یعنی تقریباً یک ساعت و ربع - به نطق‌ها اختصاص می‌یابد. این نطق‌ها شاید برای برخی شنونده ها تکراری باشد، اما برای حوزه انتخابیه نماینده، فقط یک بار فرصت بیان مسائل است.
-تا پیش از جنگ ۱۲ روزه، بیشتر تأکیدات و نامگذاری‌های سال توسط رهبر معظم انقلاب حول محور اقتصاد و معیشت بود. در یک دهه گذشته، نامگذاری سال‌ها بیشتر به مسائل اقتصادی اختصاص یافته است. همه تلاش مجلس و دولت بر این بود که در اقتصاد و معیشت مردم گشایش ایجاد شود.
-اگر دولت که مسئولیت معیشت، اقتصاد، اشتغال، ازدواج و مسکن مردم را برعهده دارد، مسئولیت‌های خود را به‌درستی انجام دهد قوه مقننه و قضاییه چه چیزی می‌توانند به او بگویند اما باید اعتراف کنیم که در این زمینه موفق نبوده‌ایم. یکی از اقدامات مهمی که رئیس مجلس و نمایندگان در همکاری با دولت دنبال می‌کنند، موضوع کالابرگ‌ها است. کالابرگ یعنی تعیین قیمت مشخص و معین برای کالاهای اساسی مردم.
-برای حل مشکلات معیشتی مردم، باید موضوع مسکن را هم جدی بگیریم. نظرات مختلفی وجود دارد؛ برخی می‌گویند زمین و تسهیلات بدهند، خود مردم بسازند یا از بافت فرسوده استفاده شود یا مشارکتی ساخته شود.
-الان موضوع اقتصاد و معیشت در اولویت است. مجلس با اختصاص بودجه ۲۵ میلیارد دلاری برای یارانه کالاهای اساسی و دارو تلاش می‌کند که مردم در این حوزه‌ها مشکل نداشته باشند.
- افزایش اختیارات استانداران در برخی موارد ممکن است و در برخی موارد خیر. مثلاً اگر به استاندار بگویند در مسائل مالی تصمیم بگیرد، ولی اختیارش در سیستم بانکی فقط هزینه تا ۵ میلیارد تومان باشد، چطور می‌تواند درباره پروژه‌ای با ۵۰۰ میلیارد تصمیم‌گیری کند؟ چراکه ساختار فعلی به‌گونه‌ای است که بسیاری از تصمیمات در سطح هیأت‌مدیره و وزارتخانه‌ها متمرکز است.
- بنابراین اگر دولت بتواند زیرساخت‌ها را آماده و وزرا را قانع کند، می‌توان بخشی از اختیارات را به استان‌ها واگذار کرد. اما اینکه بگوییم استاندار باید رئیس‌جمهور استان باشد، شدنی نیست؛ چون ابزار و اختیارات کافی در اختیارش نیست.نهاد ریاست‌جمهوری به‌تنهایی نمی‌تواند اعلام کند که اختیارات به استانداران واگذار شده، مگر اینکه وزارتخانه‌ها هم همراهی و تفویض واقعی داشته باشند. البته همین مسیر، گامی رو به جلو است و می‌تواند بخشی از مشکلات را حل کند. /ایرنا
انتهای پیام/