نگذاریم سنگلج به سرنوشت تئاترهای لاله‌زار دچار شود

اتابک نادری - مدیر سابق تماشاخانه سنگلج: «تماشاخانه سنگلج ۶۰ ساله شد. این تولد و موجودیت را به همه هنرمندان تئاتر کشور تبریک می‌گویم.
بنای تماشاخانه سنگلج، از ابتدا برای نمایش ایرانی و اقتدار و توسعه تئاتر ایرانی بوده و طی دهه‌های مختلف که به حیاتش ادامه داده، رنگ و بوی تئاتر ایرانی و هویت نمایش ایرانی و ملی را بارزتر نشان داده است. نمایشنامه‌نویسان بزرگ و کارگردانان بنام در این تماشاخانه حضور داشته، عرض‌اندام کرده و آثار مانایی را روی صحنه بردند.
این تماشاخانه ۶۰ سالگی خودش را در شرایطی سپری می‌کند که کمی تنها و دور از نگاه‌ها و نظرها افتاده است. ما باید برای این تماشاخانه که همچون پدری مهربان، در این 60 سال سینه‌اش به روی همه ما باز بوده و بر صحنه تابناک آن، آثار تئاتری را برای مردم اجرا کرده‌ایم، فرزندان خلفی باشیم.
تماشاگران تئاتر نه‌تنها در پایتخت، بلکه در نقاط مختلف کشور، این تماشاخانه را می‌شناسند و در شش دهه گذشته، با حضور در آن، خاطراتی از هنر نمایش ایران را در ذهن خود حک کرده‌اند.
متأسفم؛ زیرا اگر این تماشاخانه در جایی از کشورهای پیشرفته بود، حتماً به آن به دیده یک مکان و ساختمان نگاه نمی‌کردند، بلکه به‌عنوان خاستگاه و هویتی معنوی می‌نگریستند. تأسفم برای این است که ما به‌‌رغم آنکه به همراه بزرگانی چون استاد زنده‌یاد عزت‌الله انتظامی، داوود رشیدی، جمشید مشایخی و بسیاری دیگر از هنرمندان در این سال‌ها فریاد زده و خواستار آن بودیم که مدیریت فرهنگی و شهری تهران، سنگلج را دریابد و نگذارد در شلوغی پایتخت صدایش خاموش شود، شرایطش آنچنان مساعد نبوده و شاید بتوان گفت که چراغش کم‌فروغ شده است.
به همین خاطر لازم است دست‌ به ‌دست هم دهیم و نگذاریم سرنوشت سالن‌های تئاتر و سینماهای لاله‌زار در اینجا نیز تکرار شود. متأسفانه موقعیت جغرافیایی سنگلج در مرکز شهر و در بافت قدیم تهران قرار گرفته است؛ زیرا وجود بازار و رونق اقتصادی و اداری آن منطقه، روح شهری را از بین برده است. بنابراین اگر این تماشاخانه برای مدیریت شهری مهم است، باید هرچه زودتر دست‌ به ‌کار شود و کمک کند تا این مجموعه توسعه یابد؛ توسعه‌ای که ساختمان‌های اطراف را در خدمت گسترش فرهنگ نمایش ایرانی و پاسداشت تماشاخانه سنگلج قرار دهد.»