دیپلمات سابق سازمان ملل؛
تفسیر ایران از قطعنامه ۲۲۳۱، آزمون عملی برای چین و روسیه است
کوروش احمدی در گفت‌وگو با روزنامه ایران، با تشریح اختلاف حقوقی میان ایران و غرب درباره قطعنامه ۲۲۳۱، تأکید کرد که ملاک واقعی برای سنجش موضع کشورها، میزان پایبندی عملی آنان به تحریم‌های بازگشتی است. او همکاری تسلیحاتی چین و روسیه با ایران را نماد عینی عدم تمکین به سازوکار ماشه دانست و نقش این دو کشور در کمیته‌های تحریم را کلیدی ارزیابی کرد.
گروه دیپلماسی_ ایران آنلاین: کوروش احمدی در گفت‌وگو با روزنامه ایران، با اشاره به تفاوت تفسیرها از وضعیت حقوقی پرونده هسته‌ای ایران، تأکید کرد که دو دیدگاه متضاد در سطح جهانی شکل گرفته است. به گفته او، این اختلاف ریشه در بندهای ۸ و ۹ قطعنامه ۲۲۳۱ دارد؛ جایی که ماده ۸ پایان رسمی قطعنامه را پس از ۱۰ سال مقرر کرده، اما ماده ۹ اجرای آن را مشروط به عدم احیای تحریم‌ها می‌داند.
وی افزود: ایران، روسیه و چین معتقدند که بند ۱۲ قطعنامه اجرا نشده و سازوکار ماشه فاقد اعتبار است. در مقابل، کشورهای غربی و دبیرخانه شورای امنیت مدعی‌اند که تحریم‌ها احیا شده‌اند و بند ۸ قابل اجرا نیست. این اختلاف، مسیر تحولات آتی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
احمدی ادامه داد: انتظار ایران از شرکای بین‌المللی، به‌ویژه چین و روسیه، عدم تمکین عملی به تحریم‌های بازگشتی است. مهم‌ترین نمود این عدم تمکین می‌تواند در حوزه همکاری‌های تسلیحاتی با ایران باشد؛ به‌ویژه اگر مسکو و پکن با استناد به فقدان منع حقوقی، قراردادهای نظامی با تهران را علناً در دستور کار قرار دهند.
او تأکید کرد: از این پس، ملاک واقعی برای سنجش موضع کشورها نسبت به ایران، نه بیانیه‌های سیاسی بلکه میزان پایبندی عملی آنان به قطعنامه‌های تحریمی خواهد بود. به‌ویژه آنکه دبیرخانه سازمان ملل فهرست تحریم‌ها را مجدداً منتشر کرده است.
احمدی در پایان با اشاره به نقش چین و روسیه در کمیته‌های تحریم، گفت: این دو کشور می‌توانند با عدم همراهی در اجماع یا استفاده از حق وتو، روند فعال‌سازی مجدد کمیته‌ها و پنل‌های کارشناسی را مختل کنند؛ همان‌گونه که در پرونده کره شمالی نیز چنین کردند.
متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.
انتهای پیام/