به چهارمی دلخوش نباشیم

 علی کفاشیان_  معاون سابق سازمان تربیت ‌بدنی:  نتایج کاروان ایران در این بازی‌ها نشان می‌دهد در گام اول باید رشته‌هایی را شناسایی کنیم که ورزشکاران ما در آنها راحت‌تر به بهترین نتایج می‌رسند، سپس با تقویت و سرمایه‌گذاری هدفمند در این رشته‌ها، مسیر پیشرفت را هموار سازیم. دختران ورزشکار ایران در بحرین با اقتدار قهرمان شدند و این خود نشانه‌ای است که با سرمایه‌گذاری بیشتر در ورزش بانوان می‌توان زودتر به نتیجه رسید. در میان پسران نیز رشته‌هایی موفق بودند که تیم‌های ملی بزرگسالان‌شان هم برای ایران مدال‌آور هستند. بنابراین شاید لازم باشد رشته‌هایی چون بوکس، جودو و حتی شنا را بیش از پیش تقویت کنیم تا در بازی‌های آسیایی آینده از جمله در ناگویا، شاهد افزوده شدن مدال‌های بیشتری به سبد کاروان ایران باشیم.
 نکته قابل تأمل این است که اگرچه نوجوانان و جوانان ورزشکار ما در رقابت‌های آسیایی و جهانی می‌درخشند، اما تعداد اندکی از آنان به تیم‌های ملی بزرگسالان راه می‌یابند و بسیاری در مسیر گم می‌شوند. این موضوع بیش از هر چیز ضعف لیگ‌های ورزشی کشور را آشکار می‌سازد. تیم‌های ملی به ‌طور مداوم در حال تمرین نیستند، در حالی‌ که نوجوانان و جوانان می‌توانند از طریق حضور در لیگ‌های کارآمد و منظم، پیشرفت کرده و به پختگی لازم برای حضور در تیم‌های ملی برسند.
 اگر استعدادهای جدید به تیم‌های ملی راه پیدا نمی‌کنند، این فقط یک معنا دارد؛ کارخانه لیگ‌های ما ضعیف است و توانایی ساخت و پرورش ورزشکار را ندارد. حتی در فوتبال می‌بینیم که گاه چهار یا پنج بازیکن بسیار مستعد وجود دارند اما تیم‌های داخلی، آنها را جذب نمی‌کنند، در حالی ‌که همین بازیکنان در لیگ‌های پویا و حرفه‌ای خارجی به سرعت رشد کرده و تبدیل به ستاره می‌شوند.  فدراسیون‌ها باید برای استفاده از بازیکنان نوجوان و جوان به باشگاه‌ها فشار بیاورند. به عنوان نمونه، دلیل شکست تیم ملی فوتسال ایران در فینال برابر افغانستان را نباید صرفاً به قدرت تیم افغانستان یا ضعف ایران نسبت داد. شاید حتی سن بازیکنان نیز در این میان نقش داشته باشد. واقعیت این است که افغانستان لیگ فوتسال ندارد، اما بازیکنان افغانستانی با حضور در لیگ قدرتمند فوتسال ایران رشد کرده‌اند.