اغلب مشکلات جانبازان در نتیجه خلأهای قانونی ایجاد می‌شود

گروه گزارش - ایران آنلاین: غلامرضا کریمی در ادامه افزود: متأسفانه جانبازان اعصاب و روان، شیمیایی، نابینا و دچار ضایعه نخاعی سهم بیشتری از آنها می‌برند؛ «بعضی از این مشکلات، بیش از ۴۰ سال است که ادامه دارند و همچنان راهکاری برای حل آنها ارائه نشده است؛ مثل مشکل بزرگی که جانبازان اعصاب و روان هنگام انجام معاملات دارند و به دلیل «حَجْر» (در لغت به معنای منع و باز داشتن و در فقه و حقوق اسلامی به محدودیت اختیارات فرد در انجام معاملات و تصرفات مالی اشاره دارد) با ابطال معامله مواجه می‌شوند. یا اینکه خیلی وقت‌ها به ادارات و بانک‌ها مراجعه می‌کنیم و چون این آگاهی وجود ندارد که ما ویلچرنشین‌ها در صورت معطلی زیاد، دچار زخم بستر می‌شویم، خیلی وقت‌ها مجبوریم مانند سایر مردم عادی ساعت‌ها در صف منتظر بمانیم و عواقب آن را هم تحمل کنیم. مسکن جانبازان هم که اظهرمن‌الشمس است؛ خانه‌ای متناسب با شرایط ما وجود ندارد و باید خودمان تغییرات اساسی ایجاد کنیم تا برایمان قابل سکونت شود.»

مشکل و محدودیت‌ دیگر جانبازانی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند، استفاده از ایستگاه‌های مترو است. آنها چاره‌ای ندارند جز اینکه به وسیله آسانسور، خودشان را به سکوی مترو برسانند؛ البته اگر آن ایستگاه به آسانسور مجهز باشد که در اغلب موارد امکانات استفاده از آن وجود ندارد.

به گفته غلامرضا کریمی در حقیقت باید یک متصدی حضور داشته باشد تا شرایط استفاده از آسانسور و در نهایت رسیدن به سکوی مترو را برای جانبازان فراهم کند که ظاهراً این توقع بی‌جایی است؛ مادامی که پیاده‌روهای سطح شهر مناسب‌سازی نشده‌اند و آن تعدادی هم که برای تردد افراد ‌دارای معلولیت طراحی شده، در صورتی‌ که ورودی داشته باشد، خروجی ندارد (به این معنا که در انتهای اغلب این پیاده‌روها موانعی وجود دارد که خروج افراد دارای معلولیت را از پیاده‌رو غیرممکن می‌سازد) و به نوعی بلااستفاده هستند، دیگر چه توقعی می‌رود که برای سفرهای درون‌شهری بتوانند از مترو استفاده کنند.

* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.