سیاست‌های رو به زوال ترامپ

گروه جهان: نقطه کانونی این بحران، برنامه کمک‌های تغذیه‌ای تکمیلی یا SNAP (معادل کوپن غذا) است؛ برنامه‌ای که به حدود ۴۲ میلیون نفر – نزدیک به یک نفر از هر هشت آمریکایی‌– کمک می‌کند تا نیازهای اولیه غذایی خود را تأمین کنند. درحالی‌که دولت میلیاردها دلار در اختیار داشت که می‌توانست برای حفظ این مزایا استفاده کند، کاخ سفید تا آخرین لحظه از آزادسازی منابع خودداری کرد و تنها پس از صدور حکم قاضی فدرال، استفاده از ذخایر اضطراری برای ادامه پرداخت‌ها را پذیرفت. این اقدام بیش از آنکه یک مسأله فنی باشد، به‌عنوان بخشی از استراتژی فشار دولت ترامپ در جریان تعطیلی دولت تلقی شد؛ استراتژی‌ای که نشان می‌دهد دولت برخی گروه‌ها را از آسیب اقتصادی محافظت می‌کند و گروه‌های دیگر را رها می‌کند.

در طول تعطیلی، کاخ سفید به طور گزینشی از منابع مالی برای پرداخت حقوق نظامیان، نیروهای مرزی و مأموران اجرای قانون استفاده کرد؛ اقدامی که بسیاری از کارشناسان آن را نقض اختیارات بودجه‌ای کنگره توصیف کردند. در مقابل، برنامه‌های حمایتی از اقشار کم‌درآمد از جمله SNAP، طرح انرژی خانگی برای فقرا و Head Start برای آموزش کودکان عملاً نادیده گرفته شدند و هیچ تلاشی برای حفظ بودجه آنها صورت نگرفت.

این تفاوت، انتقادات گسترده‌ای را به‌دنبال داشت که دولت «به دوستان و اولویت‌های خود اهمیت می‌دهد و به افراد در پایین‌دست آسیب می‌زند.» تأخیر در پرداخت مزایای SNAP تنها یک مشکل حسابداری نبود؛ پیامدهای آن به‌سرعت در زندگی روزمره مردم نمود یافت. گزارش‌های میدانی از ایالت‌های مختلف، از جمله ماساچوست، نشان می‌دهد که خانواده‌های کم‌درآمد با ترس، اضطراب و سبدهای خرید کوچک‌تر روبه‌رو شده‌اند.

شهر اسپرینگفیلد، که ۴۶ درصد جمعیت آن به SNAP وابسته هستند، نمونه روشنی از این بحران است: مردم مجبور شدند وعده‌های غذایی خود را کاهش دهند، برخی فقط یک وعده غذا در روز مصرف کردند و خرید گوشت و مواد پروتئینی از سبد غذایی بسیاری حذف شد. این وضعیت تنها به مصرف‌کنندگان آسیب نزده، بلکه کسب‌وکارهای کوچک، فروشگاه‌ها و کارکنان بخش خدمات غذایی را نیز تحت فشار قرار داده است. کاهش خرید مواد غذایی به معنی کاهش فروش و تهدید تعدیل نیرو در فروشگاه‌هاست؛ یعنی بحران SNAP به سرعت در اقتصاد محلی پخش شده است. در برخی مناطق، کلیساها، خیریه‌ها و نهادهای محلی ناچار شدند نقش دولت را برعهده بگیرند و برای رفع گرسنگی عمومی اقدام کنند؛ از توزیع شیر و تخم‌مرغ رایگان گرفته تا جمع‌آوری کمک‌های مردمی.

در قلب این کشمکش، دیدگاه ترامپ نسبت به اختیارات ریاست‌جمهوری قرار دارد. او بارها تلاش کرده است دامنه اختیار خود را برای جابه‌جایی بودجه بدون تأیید کنگره گسترش دهد؛ اقدامی که از نظر قانون اساسی، کنگره باید در آن نقش اصلی داشته باشد. این سیاست با هدف کاهش بودجه برنامه‌هایی که جمهوری‌خواهان آنها را «بزرگ و ناکارآمد» می‌دانند همخوان است؛ برنامه‌های مرتبط با فقر، آب‌وهوا، آموزش و بهداشت، در برابر حمایت و تزریق منابع به ارتش و نهادهای امنیتی.

در واقع ، تعطیلی دولت در دوره ترامپ، فراتر از یک کشمکش بودجه‌ای است؛ به نوعی ابزار سیاسی برای پیشبرد ایدئولوژی کاهش دولت رفاه تبدیل شده است. این تعطیلی نه‌تنها بی‌سابقه‌ترین از نظر طول و اختیارات اجرایی بوده، بلکه شکافی عمیق در جامعه آمریکا ایجاد کرده است بین کسانی که دولت برای آنها راه نجات پیدا می‌کند و کسانی که بدون حمایت رها می‌شوند.
 
نارضایتی آمریکایی‌‍‌ها از ترامپ

طبق نتایج تازه نظرسنجی مشترک ABC News، واشنگتن‌پست و مؤسسه ایپسوس، نگرانی آمریکایی‌ها نسبت به تعطیلی دولت فدرال به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته و تعداد بیشتری از آنها، دونالد ترامپ و جمهوری‌خواهان کنگره را مقصر این وضعیت می‌دانند. این نظرسنجی که هم‌زمان با سی‌امین روز تعطیلی دولت انجام شد، نشان می‌دهد فضای عمومی جامعه نسبت به آغاز ماه، ملتهب‌تر و انتقادی‌تر شده است. بر اساس نتایج، سه‌چهارم مردم آمریکا اعلام کرده‌اند که نسبت به تعطیلی دولت نگران هستند؛ رقمی که در روز اول تعطیلی حدود دو‌سوم بود. میزان افرادی که اظهار کرده‌اند «بسیار نگران» هستند نیز از ۲۵ درصد به ۴۳ درصد رسیده است.

این نگرانی در میان زنان بیشتر دیده می‌شود: ۸۱ درصد از زنان در مقایسه با ۶۸ درصد از مردان نسبت به تعطیلی دولت ابراز نگرانی کرده‌اند. میزان نارضایتی از نحوه مدیریت دولت فدرال توسط دونالد ترامپ روندی افزایشی داشته است. اکنون ۶۳ درصد از آمریکایی‌ها از عملکرد او ناراضی‌اند، رقمی که در آوریل ۵۷ درصد و در فوریه ۵۴ درصد بود. تنها ۳۶ درصد از عملکرد او ابراز رضایت کرده‌اند.

برش

انتقاد اوباما از سیاست‌های ترامپ

باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، در تجمعات انتخاباتی در ویرجینیا و نیوجرسی، با هدف حمایت از نامزدهای دموکرات در انتخابات ایالتی پیش‌ِرو، بشدت از دونالد ترامپ و سیاست‌های جمهوری‌خواهان انتقاد کرد. او با ترکیبی از طنز و انتقاد تند، تلاش داشت رأی‌دهندگان را متقاعد کند که انتخاب نامزدهای دموکرات می‌تواند کشور را از مسیری که او آن را «رو به زوال» توصیف کرد، خارج کند. اوباما با طعنه به اولویت‌های ترامپ گفت رئیس‌جمهوری به جای توجه به نیازهای مردم، به «آسفالت کردن باغ گل رز برای جلوگیری از گلی شدن کفش‌ها»، «تعویض دکوراسیون دفتر بیضی» و ساخت «سالن رقص ۳۰۰ میلیون دلاری» توجه داشت. اوباما سیاست‌های مهاجرتی و امنیتی دولت ترامپ را بشدت نقد کرد و گفت این دولت با «استقرار گارد ملی در شهرها» و «ربودن افراد توسط مأموران مهاجرت در ون‌های بی‌نام‌ونشان» فضای ترس ایجاد کرد، در حالی که بسیاری از ادعاهای مربوط به موج جرم‌وجنایت «اصلاً وجود نداشت».