کارگردان فیلم «بازی را بکش» می‌گوید
دیگر حاضر به فیلمسازی ورزشی نیستم
کارگردان فیلم سینمایی «بازی را بکش» بزرگ‌ترین معضل ژانر ورزش در سینمای ایران را فقدان سیاست‌گذاری مناسب در این حوزه می‌داند و در این ارتباط به خبرنگار «ایران» می‌گوید: «اینکه چرا این ژانر در سینمای ایران مورد اقبال مخاطب قرار نگرفته است، مستقیماً به ضعف سیاست‌گذاری در این عرصه برمی‌گردد.
گروه ورزشی: ژانر ورزشی در جهان به‌عنوان یکی از ابرژانرهای صنعت سینما شناخته می‌شود و در سینمای جهان ژانر ورزشی در سبد انتخاب مخاطبان قرار دارد، چون در جهان به موضوع ورزش در سینما بها داده می‌شود؛ اما در سینمای ایران چنین اتفاقی هرگز رخ نداده است. باید بپذیریم که در سیاست‌گذاری ما به هیچ‌وجه موضوع سینمای ورزش اهمیتی ندارد.» محمدابراهیم عزیزی در ادامه توضیح می‌دهد: «روزی که تصمیم به ساخت و تولید فیلم «بازی را بکش» گرفتم، برای من و همسرم - به‌عنوان نویسنده فیلمنامه - این موضوع دغدغه بود و نیت اصلی ما این بود که با ساخت و تولید این فیلم، دغدغه مورد نظر خود را به جامعه منتقل کنیم. حالا اگر این دغدغه مورد استقبال جامعه قرار نگرفته، دلیل بر نگاه غلط به معضل و دغدغه ما نبوده است.» وی در ادامه می‌افزاید: « برای اصلاح شرایط موجود باید به سمت تغییر نگرش و فرهنگ حاکم بر جامعه برویم. در حال حاضر نگاه‌های مختلفی به مسائل گوناگون در جامعه داریم، اما باز هم می‌بینیم تلاش برای اصلاح، اثرگذاری لازم را ندارد. ولی این اتفاق سبب نمی‌شود چون نتیجه به دست نیامده، دست از تلاش برداریم.»
عزیزی در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به عدم استقبال ایده‌آل از فیلم «بازی را بکش» دوباره حاضر به تولید فیلم در ژانر ورزشی است، می‌گوید: «واقعیت این است که دیگر حاضر به تکرار چنین تجربه‌ای نیستم، چون وظیفه‌ام را در قبال جامعه به‌خوبی انجام دادم، اما هیچ‌گونه حمایتی از من و عوامل فیلم صورت نگرفت. حتی جامعه ورزش هم از این موضوع استقبال نکردند. شاید برای شما جالب باشد که فیلم ما را در مازندران و گیلان اکران نکردند، در حالی که موضوع فیلم، معضلی بود که در آن منطقه وجود داشت. قسمت خنده‌دار ماجرا این بود که در جشنواره‌های بین‌المللی و معتبر خارجی، این فیلم مورد تحسین قرار گرفت؛ اما در کشور خودمان خبری از حمایت نبود.»
وی در ادامه به نکته جالب توجهی اشاره می‌کند: «سؤالم این است، وقتی به‌عنوان یک فیلمساز به یک معضل اجتماعی توجه کردم و به چالش‌های مرتبط با این موضوع از نگاه درام پرداختم، باید جامعه از این اتفاق استقبال کند؛ اما وقتی خبری از حمایت و توجه نمی‌شود، یعنی ما در حوزه فرهنگ‌سازی ضعیف عمل کرده‌ایم. واقعاً برای عوامل این فیلم این پرسش وجود دارد و همچنان بی‌پاسخ مانده که وقتی پرونده‌هایی درباره تبانی و شرط‌بندی وجود دارد، چرا هیچ‌گاه به آنها توجه نمی‌شود و حتی فیلمی که در این رابطه تولید می‌شود، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد.»
انتهای پیام/