ضرورت پشتوانه‌سازی در کشتی
عملکرد کشتی ایران در سال‌های اخیر بی‌نظیر بوده است. نتایجی که امروز از تیم ملی کشتی آزاد می‌بینیم، حاصل زحمات مربیان سازنده‌ای است که سال‌ها زندگی خود را وقف پرورش کشتی‌گیران کرده‌اند؛ مربیانی که در کنار ملی‌پوشان در اردوها وقت می‌گذارند و نقش مهمی در پیشرفت آنها دارند. همچنین نباید از تلاش‌های فدراسیونی که تمام امکانات لازم را در اختیار تیم‌ها قرار می‌دهد، غافل شد. قدردانی از این زحمات کمترین کاری است که می‌توان انجام داد.
صادق گودرزی_ قهرمان و نایب‌قهرمان المپیک: کشتی‌گیران آزاد و فرنگی ایران با کسب هشت مدال طلا، یک نقره و سه برنز در بازی‌های کشورهای اسلامی، بار دیگر خوش درخشیدند؛ هرچند هنوز مشخص نیست فدراسیون با چه سیاستی تصمیم گرفت تیم‌های ملی آزاد و فرنگی را با ترکیب اصلی راهی ریاض کند. با این حال، کسب هشت مدال طلا نتیجه‌ای ارزشمند و قابل توجه است.
در این میان، کامران قاسم‌پور نیز باید بپذیرد که در وزن ۸۶ کیلوگرم نیازمند تلاش بیشتری است و باید با سختی‌های این وزن کنار بیاید. پیش از هر چیز، او باید تکلیف خود را روشن کند که قصد دارد در وزن ۹۲ کیلوگرم کشتی بگیرد یا ۸۶ کیلو. اگر انتخابش وزن ۸۶ کیلو است، باید دشواری‌های آن را بپذیرد، چرا که کشتی‌گیران ما سال‌ها برای ماندن در این وزن رژیم‌های سنگین گرفته‌اند تا به مدال برسند. قاسم‌پور نیز برای کسب طلای ۸۶ کیلوگرم باید پذیرای سختی‌های این مسیر باشد.
درست است که ملی‌پوشان باتجربه روی تشک کار راحت‌تری دارند، اما استفاده از جوانان در ترکیب تیم ملی ضرورتی انکارناپذیر است. فدراسیون کشتی باید به‌طور ویژه روی اوزان ۵۷ و ۵۴ کیلوگرم سرمایه‌گذاری کند و با اضافه کردن چهره‌های جوان، این اوزان را نیز مانند سایر وزن‌ها به سطح مدال‌آوری در المپیک برساند. کشتی ایران اکنون از پشتوانه‌های خوبی برخوردار است؛ اما نباید از تقویت این پشتوانه‌ها غافل شد. در هر وزن باید دست‌کم دو تا سه کشتی‌گیر آماده حضور داشته باشند، بویژه در اوزانی که خلأ پشتوانه دیده می‌شود. اگر روی این اوزان بیشتر کار شود، در آینده آن جوانان نیز می‌توانند مدال‌آور المپیک باشند.
انتهای پیام/