واکنش بیلگه جیلان به معترضین

گروه فرهنگی - ایران آنلاین: آنجلوپولوس را اینجا ملاقات کردم و از هیأت داوران به ریاست بلاتار در جشنواره جایزه گرفتم. همین چند ماه پیش، من یک مسترکلاس در تهران برگزار کردم، جایی که متوجه شدم چنین ملاقات‌هایی چقدر برای فیلمسازان جوان و دانشجویان فیلمسازی که در ایران زندگی می‌کنند، ارزشمند است.

من شاهد جرقه‌ای خارق‌العاده در جوانان بودم، چیزی که به‌ندرت در جای دیگری دیده‌ام. ایران جامعه‌ای پویاست و سینمای ارزشمندی دارد که از آن چیزهای زیادی آموخته‌ام. فیلمسازانی در ایران زندگی می‌کنند که فارغ از اینکه شرایط‌شان چقدر دشوار و پیچیده باشد، به تلاش برای ساختن فیلم و جست‌وجوی راهی برای پیشرفت ادامه می‌دهند و حتی بیشتر از دیگران به امید و گردهمایی‌هایی از این دست نیاز دارند. تحریم یک جشنواره البته می‌تواند به عنوان نوعی مقاومت تلقی شود اما محروم کردن مردمی که در این سرزمین زندگی می‌کنند از فیلم‌هایی که قرار است نمایش داده شوند یا از رویدادهای هنری، به هر دلیلی، مانند مجازات کردن آنهاست و این به نظر من درست نیست. هر جشنواره‌ای با پویایی‌های سیاسی پیچیده شکل می‌گیرد.

در دنیای امروز، تقریباً هیچ جشنواره‌ای وجود ندارد که بدون حمایت قابل‌ توجه دولت برگزار شود اما رد مشارکت به دلایل سیاسی به نظر من مانند قربانی کردن هنر برای سیاست است. اگر بار تحریم قرار باشد جشنواره‌ها و هنردوستانی که در یک کشور زندگی می‌کنند را هدف بگیرد، آنگاه تعداد بسیار کمی از جشنواره‌ها در جهان از تحریم معاف خواهند بود. از نظر من، شرکت در جشنواره‌ها، راهی برای عبور از مرزهایی است که رژیم‌های سیاسی بین مردم ایجاد می‌کنند و تأیید فرهنگ و هنر به عنوان چیزی که فراتر از سیاست است.»

* متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.