«ایران» بررسی میکند؛ کارشکنیهای فراوان برای حضور تیم ملی ایران در آمریکا
جام جهانی با قانون جنگل
در آستانه برگزاری جام جهانی ۲۰۲۶، فضای رسانهای جهان بار دیگر آکنده از بحثها و گزارشهایی است که نشان میدهد رفتارهای سیاسی و مدیریتی آمریکاییها این رویداد بزرگ جهانی را تحتالشعاع قرار داده است؛ تا جایی که بسیاری این دوره از رقابتها را «سیاسیترین جام جهانی تاریخ» میدانند.
گروه ورزشی: رفتارها و مواضع جنجالی دونالد ترامپ و دیگر سیاستمداران آمریکایی در روند برگزاری مسابقات و در مقابل، سکوت معنادار فیفا موجی از واکنشها و انتقادهای گسترده را در رسانههای بینالمللی برانگیخته است. اکنون منتقدان بر این باور پافشاری میکنند که اینفانتینو در برابر رفتارهای سیاسی و سیاستهای بحثبرانگیز ترامپ تسلیم شده و جام جهانی را به رویدادی بدل کرده که قرار است به دور از قواعد معمول و شبیه «قانون جنگل» برگزار شود. صاحبنظران معتقدند این حواشی، در کنار تصمیمات بحثبرانگیز برگزارکنندگان، فضای جام جهانی ۲۰۲۶ را بهشدت تحت تأثیر قرار داده و پرسشهایی جدی درباره حدود استقلال نهادهای ورزشی و میزان نفوذ سیاست در بزرگترین تورنمنت فوتبال جهان مطرح میکند.
فرصتی که نباید از دست برود
۸۰۰۰ بلیتِ ۵۰۰ دلاری فقط برای ایرانیهای خارجنشین!
هیجان قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ هنوز فروکش نکرده بود که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، با یک اظهارنظر جنجالی درباره فروش بلیت، بحث تازهای بهراه انداخت. او اعلام کرد: «برای هر بازی تیم ملی ۸۰۰۰ بلیت میفروشیم و میانگین قیمت هر بلیت ۵۰۰ دلار است.» موضوعی که علاوه بر قیمت بالا، به دلیل محدودیت صدور ویزا برای ایرانیهای داخل کشور، واکنشهای زیادی را برانگیخت؛ چراکه در عمل فقط ایرانیهای مقیم خارج امکان خرید از سایت فدراسیون را دارند.
با وجود اینکه فروش بلیتها بهطور رسمی توسط فیفا انجام میشود، فدراسیونها سهم اختصاصی خود را دریافت میکنند. فیفا در هر جام جهانی حدود ۱۰ درصد ظرفیت هر مسابقه را در اختیار تیمهای حاضر میگذارد تا به هوادارانشان بفروشند؛ رقمی حدود ۵ تا ۸ هزار بلیت برای هر بازی مرحله گروهی. بر اساس اعلام فیفا، تا پایان فاز دوم فروش نزدیک به دو میلیون بلیت فروخته شده و فاز سوم از ۲۱ آذر تا ۱۳ دی در قالب قرعهکشی تصادفی ادامه دارد. قیمت بلیتها از ۱۵ دلار تا بیش از ۱۰۰۰ دلار بسته به دستهبندی و محل بازی متغیر است و میانگین واقعی برای مسابقات داغ حدود ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار است؛ بویژه مسابقات ایران در لسآنجلس و سیاتل که به دلیل حضور گسترده ایرانیهای مقیم آمریکا احتمالاً گرانتر خواهد بود.
سهم بلیت تیمها معمولاً به صندلیهای بهتر و موقعیت مناسبتر اختصاص دارد و به همین دلیل فدراسیونها ترجیح میدهند خودشان آنها را بفروشند تا هم درآمد مستقیم داشته باشند و هم هواداران نزدیک به تیم را در جایگاههای اصلی مستقر کنند.
با این حال، واقعیت این است که ایرانیان داخل کشور به دلیل مشکل ویزا در عمل از خرید بینصیب میمانند و این برنامه بیشتر به نفع ایرانیهای خارجنشین تمام میشود؛ آنهم در شرایطی که خرید مستقیم از سایت فیفا برای کسانی که پاسپورت یا حساب خارجی دارند راحتتر و حتی ارزانتر است. به نظر میرسد بخش زیادی از اظهارات تاج خطاب به جامعه دوتابعیتی داخلی و مهاجران مقیم ایالات متحده باشد تا هواداران ایرانی خارج از ایران!
تدارکات طلایی برای جام جهانی
قلعهنویی با غولهای اروپا دست به یکی کرد؟
رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی فوتبال ایران اعلام کردهاند که برنامهریزی برای انجام دیدارهای تدارکاتی در دستور کار قرار گرفته است.
به گفته امیر قلعهنویی، بلافاصله پس از قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ که ایران را در گروه G با تیمهای بلژیک، مصر و نیوزیلند همگروه کرد، مذاکرات با مربیان مطرح فوتبال جهان آغاز شده و پیشنهاد برگزاری بازی تدارکاتی به آنها ارائه شده است: «بلافاصله بعد از قرعهکشی با مربیان تیمهای پرتغال، اسپانیا، کرواسی و مراکش صحبت کردیم. بسیاری از تیمها برنامههایشان را سریع بسته بودند و ما نمیخواستیم فرصت را از دست بدهیم.» این سخنان در حالی مطرح میشود که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، از پیشرفت مذاکرات با اسپانیا و پرتغال خبر داده و گفته است:«اسپانیا قرار است به قطر سفر کند و احتمال دارد بعد از بازی با قطر با ما روبهرو شود.» با وجود این وعدهها، هنوز خبر رسمی از قطعی شدن دیدارهای تدارکاتی منتشر نشده است، با این حال نباید فراموش کرد که این بازیها در فیفادیهای پیش رو برگزار میشوند و نقش حیاتی در آمادهسازی تیم ملی ایفا خواهند کرد. طبق تقویم فیفا، تنها دو پنجره اصلی تا آغاز جام جهانی باقی مانده و این فرصت طلایی برای قلعهنویی است تا ترکیب اصلی را مقابل حریفان قدرتمند بیازماید، نقاط ضعف دفاعی و هجومی را اصلاح کند و مسیر عبور از گروه را هموار سازد. دیدار احتمالی با پرتغالِ کریستیانو رونالدو و برونو فرناندز یا اسپانیای جوان و پرتحرک، میتواند شبیهسازی مناسبی از مصاف با بلژیک باشد. از سوی دیگر، اسپانیا با توجه به همگروهی با عربستان و پرتغال و همچنین همگروهی با ازبکستان، قطعاً به دنبال رویارویی با تیمهای آسیایی برای شناخت بیشتر فوتبال قاره خواهد بود؛ موضوعی که میتواند شانس ایران را برای هماهنگی این دیدار افزایش دهد. بازی با تیمهای بزرگ بیش از هر زمان دیگری در دسترس به نظر میرسد، چرا که آنها نیز علاقهمند به رویارویی با ایران هستند. اکنون باید منتظر ماند و دید فدراسیون فوتبال تا چه اندازه قادر است این فرصت را به شکلی مؤثر و عملی به سرانجام برساند.
انتخاب پرریسک تیم ملی در سایه مانعتراشیهای سیاسی
پس از قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶ و همگروهی تیم ملی فوتبال ایران با بلژیک، مصر و نیوزیلند، مسأله انتخاب کمپ تدارکاتی مناسب، اولین چالش مهم و حساس پیش روی فدراسیون فوتبال است. در این دوره ۶۴ کمپ در سه کشور آمریکا، مکزیک و کانادا در اختیار تیمها قرار گرفته و فدراسیونها موظفند محل استقرار اصلی خود را پیش از آغاز رقابتها انتخاب کنند.
براساس اظهارات مسئولان فدراسیون، به نظر میرسد کمپ ایرواین در ایالت کالیفرنیا گزینه اصلی ایران باشد. فاصله نزدیک ۱۲ دقیقهای این کمپ به فرودگاه و همچنین مسافت ۵۶ کیلومتری با لسآنجلس که میزبان دو مسابقه ایران در مرحله گروهی است، از مهمترین مزیتهای این انتخاب عنوان شده است. برگزاری دو مسابقه در لسآنجلس و یک مسابقه در سیاتل، از لحاظ فنی، استقرار در ایرواین را منطقی کرده است. این کمپ امکانات مدرن و دسترسی مناسبی به استادیومها دارد که از این نظر بهترین گزینه برای تیم ملی محسوب میشود.
با این حال، این انتخاب در شرایطی انجام میشود که سایه مسائل مربوط به صدور ویزا و کارشکنیهای دولت آمریکا همچنان بر برنامههای اجرایی تیم ملی سنگینی میکند. انتخاب کمپ در خاک آمریکا میتواند از نظر لجستیکی ایدهآل باشد، اما هر گونه مشکل یا تصمیمات امنیتی و اداری در آنجا میتواند بر آمادگی تیم قلعهنویی تأثیر بگذارد.
تیم ملی در ادوار گذشته نیز در فرآیند انتخاب کمپ همیشه با چالشهایی مواجه بوده است. اکنون با افزایش تعداد تیمها، رزرو کمپهای ایدهآل دشوارتر شده و تجربه نشان داده کشورهای میزبان معمولاً اولویت را به تیمهای بزرگتر میدهند.
در دورههای پیشین، کارلوس کیروش شخصاً برای انتخاب کمپ اقدام میکرد تا در سریعترین زمان ممکن گزینه مناسب را قطعی کند.
با افزایش حساسیت رسانهها روی تیمهای بزرگ، فیفا نیز معمولاً انعطاف بیشتری برای آنها قائل میشود و این موضوع کار را برای ایران پیچیدهتر کرده است.
علاوه بر مسائل ویزا، احتمال فشارهای سیاسی و تصمیمات غیرورزشی نیز وجود دارد؛ موضوعی که میتواند فراتر از وعدههای فیفا عمل کند. در صورتی که تغییر کمپ ضروری شود، این مسأله برای تیمی که به دنبال عبور از گروهی دشوار است، یک ریسک جدی محسوب میشود.
با وجود مزایا، این انتخاب پرریسک است و فدراسیون باید گزینههای پشتیبان مانند کمپهای کانادا را به طور جدی بررسی کند چرا که جام جهانی بدون تنشهای سیاسی، رویایی قابل لمس بود که سیاستهای کشور میزبان آن را برای ما با چالش روبهرو کرده است.
- بازی زشت را تمام کنید!
- ستارههای تیم ملی و جام جهانی پرابهام!
- حق تفاوت فرهنگی در برابر یکسانسازی هویتی
- رفتار میزبان برخلاف اساسنامه
انتهای پیام/