وزیر فرهنگ: امام خمینی یک عالم وحدت گرا بود

ایران آنلاین: مراسم پایانی جایزه امام خمینی (ره)، عصر روز چهارشنبه ۲۶ آذر ماه، در سالن اجلاس سران، با حضور رییس جمهور در حال برگزاری است.

به گزارش ایرنا، صالحی با تقدیر از ریاست جمهوری و بیت امام راحل و تقدیر از کسانی که در راه تداوم راه امام راحل کوشیده اند اظهار کرد: امام پرورده یک زیست بوم هزار ساله حوزه های علمی اسلامی بود. فقیه، مفسر، متکلم، فیلسوف، عارف، عالم اخلاق، و ویژگی های دیگری که می شناسیم. او همه اینها بود اما متفاوت و متمایز در تاریخ حوزه های علمیه اسلامی و این گزاف نیست. این عمر هزارساله حوزه های علمیه را کم و بیش می شناسم اما امام تحفه الهی در این روزگار خاص بود و هدیه و نسیمی بود که به جهان ما دمید.

وی با بیان اینکه تمایزات امام بسیارند تاکید کرد: نکته نخست مردم باوری بود. مقام معظم رهبری فرمودند امام سه باور داشت باور به خدا، مردم و اعتماد به نفس و اعتماد به خود این سه باور در امام بسیار عمیق بود و کم مانند بود. امام در این ایمان های سه گانه در حوزه ایمان به خدا و اعتماد به نفس و خودباوری بدون غرور فروتن و متفاوت بود. امام در بین علمای اسلامی در مردم باوری بی تردید کم مانند بود. او با تمام وجود به مردم خود باور داشت و حوزه های مختلفی این مردم باوری امام خود را نشان می داد. شناخت دقیق از مردم داشت و در این باره صدها نکته می توان گفت.

صالحی با بیان این که اعتماد مردم در مقاطع سخت از سال ۴۳ تا ۵۶ که سال های سختی بود مشخص است و امام اعتمادش را به مردم از دست نداد گفت: محبت به مردم، عزیز داشتن مردم، فروتنی در برابر مردم، مشارکت دادن به مردم، مردم را پایه سیاست قرار دادن در مشروعیت از خصوصیات ایشان بود. امام در رهبری چنان جایگاهی داشت که مردم با تمام وجود پذیرا بودند و در ۲۲ بهمن رفراندم را مطرح کردند و در سال ۵۸، چهار انتخاب برگزار شد. امام مردم را در نظام سازی سیاسی باور داشت. باور امام این کلمات بود. امام در جمله ای می گوید اگر مردم پشتیبان یک حکومت باشند این حکومت سقوط ندارد. کاری نکنید که مردم بترسند. منظومه مردم باوری امام هم گسترده بود هم از منظر متغییرها و هم از نظر نظام باورمندی عمیق بود. این که امام چگونه در زیست بوم سنتی حوزوی امام به مردم چنین باورمندی داشت از نظام معرفتی برمی‌خیزد که جای سخن آن نیست.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: نکته بعد وحدت گرایی امام بود. امام راحل در منظومه شبکه ای، یک عالم وحدت گرا بود. در جامعه اسلامی و جهان انسانی؛ به مشترکات توجه داشت نه به مفترقات و با این نگاه نهضت و تعالیم خود را داشت و پایه های وحدت گرایی امام از یک نگاه عرفانی و فلسفی ایشان نشات گرفته بود.

وی ادامه داد: این نظام فلسفی و عرفانی در حوزه اجتماعی موثر و از سوی نظام اسلام، شناسانه و نگاه اسلام شناسانه امام راحل بود.

صالحی گفت: این جمله امام را می خوانم که نگاه اسلام شناسانه ایشان چگونه نگاه وحدت شناسانه را به عنوان امر بنیادین نه تاکتیکی و راهبردی تعریف می کند. وحدت در نگاه امام راحل مبنا است راهبرد نیست. امام (ره)        می گویند به دنبال این هستیم دنیا در صلح و آرامش باشد. اسلام از اول دارای همچون مقصدی بوده است و خصوصا در بین مومنین و مسلمین اخوت را سفارش فرموده و ایجاد تشییع کرده است. تمایزاتی از این امور امام (ره) را بر قله ای نشانده که سالهای سال، قرن های قرن می توان از ایشان آموخت و جایزه امام راحل با این هدف تبیین شده و امیدوارم کنار این خورشید عالم افروز باشیم.