آغوش ایران روی شهروندانش باز است
آغوش ایران برای بازگشت ورزشکاران مهاجر باز است، باید بستر اعتمادسازی را فراهم کرد تا ورزشکارانی که به هر دلیل در زمان خود از خاک ایران رفتند تصمیم به بازگشت بگیرند و یک جامعه را خوشحال کنند.
علیرضا سهرابیان-عضو هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک:بسیاری از ورزشکاران کمبود امکانات، بیتوجهی مسئولان ورزش، دعوت نشدن به تیم ملی و نابسامانی وضعیت اقتصادی را از دلایل مهاجرت خود بیان کردهاند. اما به نظر میرسد با رفع مشکلات حرفهای و مدیریتی ورزش، تا حدود زیادی میتوان دغدغه اقتصادی ورزشکاران را رفع و انگیزه لازم را برای ماندگاری در کشور ایجاد کرد. به نظرم هر ورزشکاری به امنیت شغلی و منابع مالی نیاز دارد تا در فضای ورزش بدون دغدغه و مشکل فعالیت حرفهای خود را در خاک ایران دنبال کند. هر چند همه آنها به دنبال منابع مالی نیستند ولی در پایان عمر قهرمانی مانند هر بازنشستهای نیازمند یک پرداخت مستمری هستند تا با خیالی آسوده عمر خود را سپری کنند.
اگر آنها بتوانند تحت حمایت ارگانی قرار بگیرند شاید دغدغههای امرار معاش آنها هم برطرف شود. البته ورزشکاران پناهندهای که به آغوش وطن برمیگردند در سه دسته خلاصه میشوند. ابتدا کسانی هستند که در کوران قهرمانیاند و فدراسیون با پرو بال دادن، از آنها قهرمانی دوباره زیر پرچم ایران میسازد.
دوم دستهای که دوره قهرمانیشان به اتمام رسیده و میتوان از تجربیات ارزنده آنها به عنوان مربی یا مشاور استفاده کرد و سوم آنهایی که به عنوان ورزشکار رفتهاند ولی میتوانند به عنوان یک ایرانی برگردند تا کنار خانواده به مردم کشور خدمت کنند.
انتهای پیام/