سومالی لند و اسرائیل

ایران آنلاین: سومالی‌لند یک منطقه در شاخ آفریقا است. سومالی‌لند در قرن ۱۸ و ۱۹ منطقه‌ای با قبایل و ساختار مشخص با دین اسلام شافعی بوده که به استعمار بریتانیا درمی‌آید.

سال ۱۹۶۰ پس از چند دهه مبارزه به استقلال می‌رسد و چندی بعد از استقلال با همسایه خودش یعنی سومالی کنونی که آن زمان در استعمار ایتالیا بود، وحدت می‌کند و ذیل آن قرار می‌گیرد. البته این وحدت به واسطه تفاوت فرهنگی و سابقه تاریخی چندان خوب پیش نرفت و سال ۱۹۹۰ دوباره سومالی‌لندی‌ها اعلام استقلال کردند.

استقلالی که البته به هیچ عنوان توسط سومالی و دیگر کشورها به رسمیت شناخته نشد. دولت سومالی‌لند معتقد است چون یک ساختار سیاسی دموکراتیک مستقل، دارای یک قبیله خاص و متفاوت، دارای گذرنامه‌، دارای واحد پول و نیروهای مستقل است و همچنین براساس هنجار دیرینه اتحادیه آفریقا مبنی بر حفظ مرزهای دوران استعمار، حق دارد مستقل باشد. گفتنی است وضعیت سومالی لند از سومالی بهتر است و سرانه تولید ناخالص داخلی آن سه برابر بیشتر از سومالی است.

اما چرا اسرائیل؟ انتخاب اسرائیل برای به رسمیت شناختن سومالی لند چند دلیل دارد. نخست موقعیت این کشور است. سومالی‌لند در امتداد خلیج عدن و در نزدیکی ورودی تنگه باب‌المندب قرار دارد، یک مسیر دریایی اصلی که تقریباً یک سوم حمل و نقل جهان از آن عبور می‌کند و می‌تواند برای یمن و تقابل با آن هم استفاده شود. ضمن آنکه از دو دهه قبل امارات و عربستان سعودی وارد تجارت بنادر سومالی لند شده‌اند و موقعیت ورود برای اسرائیل هم می‌تواند فراهم شود.

مسلمان بودن، قرار داشتن در شاخ آفریقا و همچنین امنیت نسبی این کشور، از دیگر دلایل انتخاب اسرائیل بوده است. انتخابی که می‌توان آن را در پازل کلان توافق‌های صلح مشهور به ابراهیم دانست.

پیش‌تر در همین ستون نوع نگاه ترامپ و نتانیاهو به توافقات ابراهیم مفصل مورد بحث قرار گرفت و تأکید شد که هدف یک نظم جدید منطقه‌ای و روابط ویژه تل‌آویو در منطقه و کشورهای اسلامی است. توافقات ابراهیم به دنبال تعریف جدیدی از روابط برخاسته از منطقی جدید است. درست مانند سومالی لند که چون هویت متفاوتی دارد، پس حق دارد به رسمیت شناخته شود!