انرژی جان گرفت، فلزات گران‌بها عقب نشستند

در آغاز هفته، بازارهای جهانی تحت‌تأثیر هم‌زمان چند محرک کلیدی حرکت کردند، تشدید نااطمینانی‌های ژئوپلیتیک در خاورمیانه، سیگنال‌های متناقض از روند مذاکرات صلح اوکراین، و نشانه‌های تازه از سیاست‌های انبساطی چین. از یک‌سو، تنش‌های منطقه‌ای و ریسک اختلال عرضه انرژی، کف حمایتی برای بازار نفت ایجاد کرد و از سوی دیگر، امید به پیشرفت دیپلماتیک میان مسکو و کی‌یف بخشی از تقاضای دارایی‌های امن را تعدیل کرد. هم‌زمان، اعلام برنامه‌های مالی انبساطی پکن برای سال ۲۰۲۶ انتظارات تقاضای کالایی را تا حدی تقویت کرد، هرچند نگرانی از مازاد عرضه در برخی بازارها هم‌چنان پابرجاست.

طلا، ورود به فاز اصلاح

قیمت طلا با عقب‌نشینی از سقف تاریخی اخیر، به زیر ۴,۴۹۰ دلار در هر اونس رسید. این اصلاح عمدتاً ناشی از شناسایی سود پس از ثبت رکورد جدید و ارزیابی سرمایه‌گذاران از تحولات ژئوپلیتیک بود. اظهارات دونالد ترامپ درباره «پیشرفت قابل‌توجه» در گفت‌وگوها با اوکراین و تأکید زلنسکی بر نهایی شدن حدود ۹۰ درصد چارچوب توافق، فشار کوتاه‌مدتی بر طلا وارد کرد. با این حال، تداوم تنش‌ها در خاورمیانه و افزایش اصطکاک‌های سیاسی، جذابیت پناهگاه امن طلا را حفظ کرده است. در افق سالانه، رشد بیش از ۷۰ درصدی قیمت—به پشتوانه خرید بانک‌های مرکزی، ورود پایدار سرمایه به ETFها و انتظار کاهش نرخ‌های بهره فدرال رزرو—تصویر بنیادی همچنان صعودی را نشان می‌دهد.

نقره، عقبگرد پس از رشد جهشی

نقره با افتی بیش از ۵ درصدی تا محدوده ۷۴ دلار در هر اونس، بخش قابل‌توجهی از رشد تند پایان سال را پس داد؛ رشدی که پیش‌تر رکورد ۸۱ دلار را ثبت کرده بود. علاوه بر شناسایی سود، فضای خوش‌بینی محتاطانه نسبت به مسیر مذاکرات صلح و اظهارات ترامپ از جمله آمادگی برای گفت‌وگوهای سه‌جانبه با زلنسکی و پوتین، به کاهش تقاضای سفته‌بازانه کوتاه‌مدت انجامید. با وجود این، نقره در سال ۲۰۲۵ همچنان در مسیر بازدهی کم‌سابقه حدود ۱۶۶ درصدی قرار دارد؛ عاملی که ریشه در اختلالات عرضه، ورود سرمایه‌های نهادی، خرید بانک‌های مرکزی و چشم‌انداز تسهیل پولی در ۲۰۲۶ دارد.

نفت برنت و بازگشت به کانال ۶۰ دلاری

نفت برنت با رشد بیش از یک درصدی به بالای ۶۱ دلار در هر بشکه بازگشت و بخشی از افت جلسه قبل را جبران کرد. تشدید ناامنی در خاورمیانه از جمله حملات هوایی عربستان به یمن ریسک اختلال عرضه را برجسته کرد.

هم‌زمان، ارزیابی بازار از پیشرفت مذاکرات اوکراین و سیگنال‌های حمایتی چین از رشد اقتصادی (از طریق برنامه‌های مالی انبساطی ۲۰۲۶) به بهبود انتظارات تقاضا کمک کرد. با این حال، نفت در مقیاس سالانه هم‌چنان در آستانه افتی بیش از ۲۰ درصد قرار دارد؛ بدترین عملکرد از ۲۰۲۰، که بازتاب انتظار مازاد عرضه جهانی در سال آینده است.

گاز طبیعی آمریکا و بازگشت قیمت ها

قراردادهای آتی گاز طبیعی آمریکا با بازگشت به محدوده ۴.۱ دلار به ازای هر میلیون واحد حرارتی، از کف هفت‌هفته‌ای فاصله گرفتند. محرک اصلی، تداوم جریان‌های نزدیک به رکورد صادرات LNG بود؛ به‌طوری‌که تحویل به ۸ پایانه اصلی در دسامبر به حدود ۱۸.۵ میلیارد فوت مکعب در روز رسید. در سمت مقابل، دمای اندکی گرم‌تر زمستانی می‌تواند تقاضای داخلی را محدود کند. با این وجود، پیش‌بینی‌ها از فزونی تقاضای زمستانی بر تولید حکایت دارد و برداشت از ذخایر کسری را پوشش می‌دهد. سطح ذخایر که فصل را بالاتر از میانگین ۵ ساله آغاز کرده، در کنار تولید نزدیک به رکورد، مانع از جهش‌های قیمتی تند شده است.

تثبیت قیمت فولاد چین

قراردادهای آتی میلگرد فولادی چین در محدوده ۳,۰۸۵ یوان به ازای هر تن تثبیت شد و بخش عمده اصلاح از سقف بیش از سه‌ماهه ۳,۱۱۸ یوان را حفظ کرد. بازار فولاد در آستانه پایان سال با افتی حدود ۷ درصدی مواجه است که ریشه در ضعف تقاضای داخلی دارد.

شاخص PMI ساخت‌وساز اداره آمار ملی چین برای چهارمین ماه متوالی در محدوده انقباض باقی مانده و بحران ممتد بخش املاک، مصرف بزرگ‌ترین بازار میلگرد جهان را تضعیف کرده است. رکود فعالیت‌های تولیدی نیز تقاضای کویل را محدود کرده و مازاد عرضه داخلی، کارخانه‌ها را به سمت صادرات سوق داده؛ صادرات فولاد تا نوامبر رشدی ۶.۷ درصدی را نشان می‌دهد. با این حال، تشدید رویکردهای حمایتی و محدودکننده واردات از سوی خریداران منطقه‌ای، چشم‌انداز صادرات سال آینده را تحت فشار گذاشته و پکن را به ارسال سیگنال‌های محدودیت ظرفیت برای مهار ریسک‌های ضدتورمی واداشته است؛ امری که به افت ۱۰.۹ درصدی تولید سالانه در نوامبر انجامید.