متولد انقلاب شهید مدافع حرم شد

گروه سیاسی ایران آنلاین: شهید مدافع حرم احمد گودرزی رزمنده لشکر عملیاتی ۲۷ محمدرسول الله(ص) بود. لشکری که در دفاع مقدس نام و آوازه ای داشت و همیشه نامش را جزو لشکرهای خط شکن ثبت می کرد. هرچند سن احمد به حضور در جنگ تحمیلی نمی رسید، اما او با عضویت در لشکر پرآوازه ۲۷ محمدرسول الله(ص) قدم در همان راهی نهاد که سال ها پیش حاج احمدها و حاج همت ها در آن گام برداشته بودند.

احمد گودرزی در سال انقلاب به دنیا آمد. فروردین ۱۳۵۷ تنها چند ماه به پیروزی انقلاب اسلامی باقی مانده بود که یکی دیگر از فرزندان روح الله متولد شد. امام خمینی سال ها قبل در هنگام تبعید گفته بود که سربازان او یا در گهواره ها هستند یا هنوز به دنیا نیامده اند. احمد یکی از همان سربازان خمینی بود که سال ها پس از تبعید امامش به دنیا آمد، در دوران انقلاب قد کشید و نهایتا شهید مدافع حرم شد.

در اندیشه های حضرت امام، اسلام مرز نداشت. سربازان و فرزندان معنوی او نیز این باور را در دل هایشان پرورانده بودند. زمانی که سوریه خط مقدم مبارزه جبهه استکبار و استضعاف شد، احمد گودرزی به آنجا رفت تا خط مبارزه را این‌بار در جبهه مقاومت اسلامی ادامه دهد.

او دو بار به سوریه اعزام شد و هر بار زخم هایی برداشت. بار اول از ناحیه بازو مجروح شد و به ایران برگشت. اما به گفته مادرش: "به دوستش گفته بود قسم بخور به پدر و مادرم حرفی نمی‌زنی. اگر متوجه مجروحیتم بشوند، دیگر نمی‌گذارند بروم." او نه از مجروحیتش به خانواده چیزی گفت و نه از اعزام مجدد به سوریه آنها را با خبر کرد. می دانست که اگر بگوید شاید مانع رفتنش شوند.

در دومین اعزام که اواخر سال ۹۴ بود، احمد از سوریه با خانواده تماس گرفت و آنها را از رفتنش با خبر کرد. این‌بار به دل مادرش برات شده بود که شاید دیگر پسرش را نبیند. احمد گودرزی نیروی لشکر عملیاتی ۲۷ محمدرسول الله(ص) بود. همان لشکری که در والفجرها و کربلاها غوغا کرد و هزاران شهید داد. همان لشکری که سال ۱۳۶۱ به سوریه اعزام شد و سنگ بنای حزب الله لبنان و محور مقاومت را در منطقه بیان گذاشت.

حالا و پس از گذشت بیش از سه دهه، رزمندگان نسل های بعدی لشکر۲۷ دوباره به سوریه آمده بودند تا بار دیگر از اسلام و مسلمانان در جغرافیای شام دفاع کنند. احمد گودرزی همنام احمد متوسلیان بود. هیچ وقت حاج احمد را ندید، اما برای جهاد در راه خدا، نیت خالص و ولایتمداری کافی بود و شهید گودرزی هر دو را داشت.

 ۱۷ اسفند ماه ۱۳۹۴ احمد در سوریه به شهادت رسید. همرزمش بعدها به خانواده اش گفته بود: "شب قبل از عملیات صورتمان را اصلاح می‌کردیم. اما احمد صورتش را اصلاح نکرد. دلیلش را پرسیدم. گفت من اگر ترکش به صورتم بخورد، دوست ندارم مادرم صورتم را زخمی ببیند. در همان عملیات احمد از ناحیه زیر چشم تا پایین چانه‌اش زخمی شد و به شهادت رسید. اما ریش‌هایش عمق جراحتش را از دیدگان مادر پنهان کرده بود".