از سوی سازمان نقشه‌برداری صورت گرفت:
تهیه نقشه گردشگری ۳۱ استان و اطلاعات آوانگاری
سازمان نقشه‌برداری کشور جهت اطلاع‌رسانی و معرفی آثار باستانی، مراکز گردشگری و نقاط دیدنی به کاربران داخلی و خارجی، اقدام به تهیه نقشه گردشگری ۳۱ استان کشور به همراه اطلاعات آوانگاری اسامی کرده است.
به گزارش گروه فرهنگی ایران آنلاین، اداره نقشه‌نگاری موضوعی و مبنایی در مدیریت نقشه‌نگاری و اطلس‌های ملی این سازمان اقدام به تهیه نقشه گردشگری ۳۱ استان کشور به همراه اطلاعات آوانگاری اسامی کرده است.
در این نقشه‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر، راه‌ها و راه‌آهن‌ها(با به‌روزترین داده‌های موجود)، و همچنین اماکن تاریخی، فرهنگی و چشم‌اندازهای طبیعی کشور نمایش داده شده است.
این نقشه‌ها می‌توانند مورد استفاده آژانس‌ها و شرکت‌های گردشگری، جامعه هتل‌داران و فعالان صنعت گردشگری، علاقه‌مندان به گردشگری و همچنین عموم مردم کشور و کشورهای خارجی قرار گیرد.
شیوه آوانگاری کلی(واج نویسی) نام‌های جغرافیایی ایران، تلفظ صحیح و همسان نام‌های جغرافیایی را برای عموم کاربران امکان‌پذیر می‌سازد. از این رو درج اطلاعات آوائی در نقشه‌ها، اطلس‌ها، فرهنگ‌ها، دانشنامه‌ها، واژه‌نامـه‌هـای جغرافیـایی، کتاب‌ها و سایر مستندات گامی مهم در استانداردسازی اسامی اماکن و عوارض جغرافیایی تلقی می‌شود.
برای نیل به این منظور، در شیوه آوانگاری نام‌های جغرافیایی از نشانه‌هایی برای نمایش آواها استفاده شده است که علاوه بر انطباق با قواعد علمی آواشناسی، از سادگی و قابلیت اجرایی نیز برخوردار باشند. شیوه مذکور که متناسب با الزامات و مقتضیات زبان فارسی ارائه گردیده، امکان تلفظ دقیق نام‌های جغرافیایی به فارسی رسمی را فراهم می‌سازد.
به نقل از روابط عمومی سازمان نقشه‌برداری کشور، در آوانگاری نام‌های جغرافیایی ایران، از علائم و نمادهای لاتین استفاده شده است؛ این ویژگی موجب می‌شـود تا به عنوان روشی برای تبدیل نگارش فارسی مکان نام‌ها به نگارش لاتین مطرح شود. از این رو همه کاربران در ایران و نیـز دیگر نقاط جهان قادر خواهند بود از این شیوه لاتین نویسی برای نگارش و تلفظ نظام‌مند و صـحیح اسـامی جغرافیـایی بهره ببرند.
به کارگیری شیوه واحد آوانگاری نام‌های جغرافیایی در مراکز آموزشی و پژوهـشی، دسـتگاه‌هـا و نهادهـای اجرایـی مرتبط، مراکز تولید نقشه، و نیز مؤسسات جغرافیایی ضرورتی است که می‌تواند از بروز تغییر و تحریف در نگارش و تلفظ مکان نام‌ها جلوگیری کرده و موجبات حفظ نام‌های جغرافیایی به عنوان میراث فرهنگی و هویت جغرافیایی را فراهم سازد. از سوی دیگر به دلیل نقش و کارکردهای متنوع اسامی اماکن و عوارض جغرافیایی به ویژه در جغرافیـای سیاسـی، اجـرای شیوه آوانگاری نام‌های جغرافیایی در کشور علاوه بر پیامدهای مثبت داخلی می‌تواند منافع کـشورمان در عرصـه بین‌الملل را نیز تضمین کند.
انتهای پیام/