اجرای توافق پایان جنگ میان حماس و اسرائیل
آتش در غزه خاموش شد
از سال ۱۹۴۸، نبردهای اسرائیل با روزها تعریف و توصیف شده است. جنگ ۶ روزه یا جنگی که در روز یوم کیپور در ۱۹۷۳ آغاز شد. حداقل از سال ۲۰۰۶ به بعد، روزها خاطرات خوبی برای اسرائیلی‌ها رقم نزده‌اند. جنگ ۳۳ روزه، جنگ‌های ۲۲ روزه و ۸ روزه با غزه همگی برای تل آویو با شکست همراه بوده است.
به گزارش گروه بین الملل ایران آنلاین، اعداد دیگر جادویی و سرسام‌آور شده‌اند. جنگ 470 روزه غزه حالا جای پای خود را در تاریخ باز کرده است. بزرگترین زندان روی زمین بار دیگر رژیم آپارتاید اسرائیل را تحقیر کرد تا نشان دهد غزه همچنان یک گوی آتشین برای حکام صهیونیست است. نتانیاهو هم عاقبت وادار به عقب‌نشینی شد همان‌طور که آریل شارون سال 2005 کاری از پیش نبرد و از غزه مفتضحانه خارج شد. قیصر صهیونیست با وعده نابودی کامل حماس وارد نوار غزه شد، او همچنین از آزادسازی تمامی اسرا گفت. هدف ناگفته هم واضح بود که یک پاکسازی قومی و کوچاندن اجباری فلسطینیان بود.
او برای این اهداف هر خط قرمزی را زیرپا گذاشت. دست به یک نسل کشی آشکار زد و با چند ده هزار تن بمب همه زیرساخت‌های غزه را خراب کرد. حتی دولت بایدن را هم در عدم پذیرش آتش‌بس تحت فشار قرار داد. اما بی‌بی امروز چه در دستانش دارد؟ تصاویر خوشحالی اهالی غزه پس از یک مقاومت استثنایی، همه چیز را به نقطه صفر بازگردانده است. حتی حماس هنوز نفس می‌کشد و از ارتش اسرائیل کشته می‌گیرد.
نتانیاهو حالا یک جامعه چندپاره با احساس شکست و سرخوردگی تحویل می‌گیرد که در اولین فرصت به سراغ تسویه حساب با او خواهد رفت. کابینه ائتلافی با راست افراطی متزلزل‌تر شده است و آینده سیاسی این رهبر اسرائیلی را در هاله‌ای از ابهام باقی گذاشته است. در حالی که او از جنگ غزه برای احیای تصویر شکست خورده‌اش در سرزمین‌های اشغالی نتوانست بهره‌ای کسب کند.
آخرین ضربه را ترامپ از زبان استیو ویتکاف فرستاده‌اش به بی‌بی وارد کرد: آقای نخست‌وزیر، اگر توافق را نپذیرید، عواقب بدی برای شما خواهد داشت. آیا جهنم برای نتانیاهو برپا شده است؟
با تحویل اسرای زن اسرائیلی در نوار غزه به صلیب سرخ روز گذشته آتش بس میان حماس و اسرائیل اجرایی شد. این اقدام بعد از آن صورت گرفت که اسرائیل اسامی سه اسیر در اختیار حماس را که قرار بود دیروز در چهارچوب تبادل اسرا آزاد شوند، دریافت کرد. واکنش‌ها به این خبر اما متنوع و متفاوت بود؛ از شادی مردم غزه تا تهدید وزرای کابینه نتانیاهو به استعفا و سقوط دولت.
همچنین رسانه‌های عبری به نقل از «سازمان زندان‌های اسرائیل» از تمهید مقدمات آزادی ۹۰ اسیر فلسطینی توسط اسرائیل و انتقال آنها به زندان «عوفر» خبر دادند. در بیانیه «سازمان زندان‌های اسرائیل» آمده است: ما برای روند آزادی اسرای فلسطینی طبق توافقنامه امضا شده آماده می‌شویم و فهرستی از اسرای امنیتی را دریافت کردیم که انتظار می‌رود از زندان آزاد شوند.
در این راستا، روزنامه «اسرائیل هیوم» در گزارشی نوشت: در چارچوب این توافق، در گام نخست، ۹۰ اسیر فلسطینی در ازای سه اسیر زن اسرائیلی به نام‌های رومی جونین ۲۴ ساله، امیلی دماری ۲۸ ساله و دورون اشتاینباخر ۳۱ ساله آزاد خواهند شد.
مدت کوتاهی پس از اجرایی شدن توافق آتش‌بس در غزه، جنبش حماس پایبندی خود را به مفاد این توافق اعلام کرد. به گزارش المیادین، مقاومت اسلامی فلسطین«حماس» روز گذشته در بیانیه‌ای اعلام کرد: «با لازم‌الاجرا شدن آتش‌بس، ما بر تعهد خود به اجرای مفاد این توافق که نتیجه پایداری و صبر مردم بزرگمان است، تأکید می‌کنیم.»
کابینه نتانیاهو در آخر خط؟
در پی اجرایی شدن این توافق، چند تن از وزیران کابینه دولت اسرائیل، با اذعان به شکست تل‌آویو در برابر حماس، تهدید به استعفا کردند؛ اتفاقی که می‌تواند منجر به سقوط کابینه راستگرای نتانیاهو شود. اولین قربانی آتش‌بس، حزب «قدرت یهودی» به رهبری ایتامار بن‌گویر وزیر امنیت داخلی رژیم اسرائیل بود که اعلام کرد در اعتراض به تصویب توافق آتش‌بس با غزه، استعفانامه‌های خود را تقدیم می‌کند.
پس از استعفای بن‌گویر و حزبش، وزیر دارایی رژیم اسرائیل نیز ماندن در کابینه را به ازسرگیری حملات به نوار غزه مشروط کرد. به گزارش الجزیره، «بزالل اسموتریچ» وزیر دارایی کابینه نتانیاهو پس از اجرایی شدن توافق آتش‌بس در نوار غزه تهدید کرد: اگر جنگ در نوار غزه را از سر نگیریم و تسلط کامل و مدیریت آن را به دست نگیریم، کابینه را سرنگون خواهم کرد.
علاوه بر اینها، «دیوید آمسالم» و «آمیخای شیکلی»، از اعضای حزب «لیکود» (حزب بنیامین نتانیاهو) هم در میان وزرایی بودند که رأی منفی به توافق دادند. «شلومی کارهی» وزیر ارتباطات و یکی دیگر از اعضای «لیکود» هم در جلسه حاضر نبود.
به گزارش «تایمز اسرائیل»، ایتسخاک واسرلاف و آمیخای الیاهو، از حزب راست افراطی «قدرت یهودیت» نیز با رأی مخالف به توافق، به ایتامار بن‌گویر وزیر امنیت داخلی و رهبر این حزب پیوستند. طبق این گزارش، حزب راست افراطی «قدرت یهودیت» تهدید کرده است که به دلیل این توافق از کابینه ائتلافی نتانیاهو کناره خواهد گرفت.
همچنین «گدعون ساعر» وزیر خارجه کابینه نتانیاهو اعلام کرد، آزادی اسرای اسرائیلی هزینه سنگینی برای این رژیم داشته است. ساعر طی اظهاراتی پس از اجرایی شدن آتش‌بس تأکید کرد، «اسرائیل» تمام تلاش خود را برای آزادی تمامی اسرا انجام خواهد داد.
همچنین دیوید بارنیا، رئیس سرویس اطلاعات خارجی رژیم اسرائیل، اعتراف کرد، این توافق هولناک است اما با توجه به شرایطی که اسرائیل به آن دچار شده است، چاره‌ای جز اجرای آن ندارد.
همزمان با این اظهارات، شبکه الجزیره به نقل از منابع عبری، تصاویری از کابینه ائتلافی را منتشر کرد که وزرای کابینه را در حال اشک ریختن نشان می‌داد.
بازتاب آتش‌بس در رسانه‌های عبری
علاوه بر کابینه نتانیاهو، رسانه‌ها و تحلیلگران اسرائیلی نیز با اذعان به شکست تل‌آویو در این جنگ، خشم خود را نسبت به توافق آتش‌بس نشان دادند. مفسر شبکه «آی 24 نیوز» از ابراز خوشحالی مردم نوار غزه پس از آغاز اجرای آتش‌بس ابراز خشم کرد و آن را «سخت‌ترین چیزی که می‌شد دید» توصیف کرد. به گزارش المیادین، «زوی یحزقلی»، مفسر امور عربی در گفتوگو با روزنامه معاریو از ابراز خوشحالی مردم نوار غزه و نمایش قدرت حماس پس از اجرایی شدن آتش‌بس ابراز نارضایتی کرد.
یحزقلی با تأیید اینکه این صحنه‌ها «سخت‌ترین چیز برای دیدن است» گفت: «این آتش‌بس کاملاً با اهداف جنگ در تضاد است.» او افزود: «خانه‌های زیادی را ویران کردیم، بهترین پسرانمان را قربانی کردیم و در نهایت به همان فرمول همیشگی (آتش‌بس) رسیدیم... حماس خوشحال است، کمک‌ها وارد غزه می‌شود و نیروهای نخبه باز می‌گردند.»
یحزقلی از نتایج این جنگ بشدت انتقاد کرد و گفت: «واقعیت کنونی یک چیز را تأیید می‌کند و آن، این است که 15 ماه جنگ نتوانست معادلات جنگ در نوار غزه را تغییر دهد.»
در این زمینه، گیورا آیلند، رئیس سابق شورای امنیت ملی اسرائیل، اذعان کرد، جنگ «با شکستی بزرگ برای اسرائیل به پایان رسید و حماس پیروز شد.»
«کانال 12 اسرائیل» نیز تأیید کرد، ارتش اسرائیل به هیچ یک از اهداف اساسی که برای جنگ با نوار غزه اعلام کرده بود، از جمله نابودی حماس، دست نیافته است، به طوری که این جنبش همچنان بر سر راه خود ایستاده است. درست است که حماس ضربات سختی دریافت کرد، اما همچنان می‌جنگد، اوضاع نوار غزه را تحت کنترل دارد و امور آنجا را مدیریت می‌کند.
تحلیلگر شبکه 14 تلویزیون اسرائیل نیز با انتقاد از دولت بنیامین نتانیاهو گفت: متأسفانه حماس همچنان در غزه ایستادگی می‌کند و این توافق باعث تقویت آن می‌شود. این دولت، دولت ناکامی‌هاست، تنها توجیه بقای دولت نتانیاهو، نابودی حماس و بازگرداندن اسرا بود؛ پس امروز توجیهی برای ادامه دولت نتانیاهو وجود ندارد.
حال و هوای غزه؛ شکر و شادی
به‌دنبال اجرای این توافق، تصاویر متعددی از شادی مردم غزه در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر شد. روزنامه انگلیسی گاردین حال و هوای این باریکه را این‌گونه توصیف کرد: فلسطینیان در غزه آتش‌بسی را که روز یکشنبه به اجرا درآمد، جشن گرفتند و آن را «زیباترین شادی در جهان» پس از 15 ماه جنگ ویرانگر توصیف کردند که صهیونیست‌ها هزاران نفر را در این منطقه به خاک و خون کشیدند و بخش‌های وسیعی از آن را ویران کردند.
یک شهروند ۴۶ ساله که با خانواده‌اش در نزدیکی دیرالبلح زندگی می‌کند، گفت: «احساس بسیار خوبی دارم. امیدوارم که خدا این شادی را کامل کند و ما به سلامت به خانه‌ها و زمین‌های خود بازگردیم. این زیباترین شادی جهان است، خدا را شکر.»
او ادامه داد: «زیباترین لحظه، زمانی خواهد بود که با عزیزان خود در شمال غزه ملاقات کنیم و بر خاک سرزمین و خانه‌های خود بایستیم، حتی اگر ویران شده باشند. در این لحظات، احساس می‌کنم خوشبخت‌ترین فرد جهان هستم، حتی اگر برادرم را از دست داده و خانه‌های من و خانواده‌ام از بین رفته‌اند.»
جمال زکی مراد ۶۹ ساله هم امیدوار بود. او گفت: «من درمورد این توافق بسیار خوش‌بین هستم و امیدوارم بتوانیم مانند سایر مردم به زندگی بازگردیم. ما به اندازه کافی رنج و خسارت دیده‌ایم. ما زمان زیادی را از دست داده‌ایم؛ من همه چیز را در این جنگ از دست دادم: نوه‌ام، بخشی از خانواده‌ام و خانه‌ام.»
جنگ‌های بی‌پایان، اسرائیل را هلاک خواهد کرد
هیچ خبر خوشایند ملی، اقتصادی، نظامی یا سیاسی در توصیه‌های کمیته «نیگل» برای بودجه دفاعی دولت اسرائیل وجود ندارد. تنها انبوهی از تهدیدات قدیمی، فعلی و جدید به همراه توصیه‌ای برای تأمین بودجه مقابله با این تهدیدات به مبلغ 133 میلیارد شکل طی یک دهه ارائه شده است. این مبلغ علاوه بر بودجه جاری دفاعی است که خود نیز افزایش خواهد یافت. در این کمیته، چندین شخصیت با کلاه «کیپا» حضور دارند که دستورکار علنی و اعلام‌شده‌شان بیشتر ایدئولوژیک- صهیونیستی است تا اقتصادی-امنیتی. واضح است که توافق «آزادی در برابر آزادی» در غزه، مانند دیگر توافقات در لبنان و سوریه، به‌عنوان بخشی از بودجه دفاعی که در اصل بودجه جنگ است، در نظر گرفته نمی‌شود.
هیچ تصوری از اعداد و ارقامی که قرار است مشکلات امنیتی دولت اسرائیل را نشان دهد وجود ندارد. مشکل این است که اعضای کمیته نیز چنین تصوری ندارند. همان‌طور که آلبرت انیشتین گفته بود، خداوند با تاس بازی نمی‌کند. اما در تفسیر کنونی کمیته «نیگل»، تصمیمات قاطعی وجود دارد که به آنها «فرایض» می‌گویند. در رأس این فرایض، «سرزمین کامل اسرائیل» قرار دارد و پیوست عملی این ایده، بودجه دفاعی و بقای دولت است.
مهم‌ترین مسأله در بودجه کمیته «نیگل»، جنگ با ایران است. هزینه این جنگ، چه از نظر زمان وقوع و چه از نظر اقتصادی، غیرقابل پیش‌بینی است. سیاست دولت در برابر تهدیدات آینده نزدیک این است که به جنگ و تسلط بر مناطق کرانه باختری، غزه، لبنان و سوریه ادامه دهد.
تشدید تنش‌های منطقه‌ای
همزمان، روند توسعه شهرک‌سازی خشونت‌آمیز در کرانه باختری ادامه دارد. تنها در سال گذشته، ده‌ها پایگاه غیرقانونی جدید ساخته شده که هزینه‌های خونینی در پی داشته است. وضعیت به‌قدری وخیم شده که کمیته «نیگل» اردن را به‌عنوان منطقه‌ای که بر بودجه دفاعی تأثیر خواهد گذاشت، تعیین کرده است. فرض این است که اسرائیل مجبور است با هر همسایه عربی که از خاندان هاشمی نیست، بجنگد. این طرز تفکر، همان ترس‌های دیاسپورایی است که ابومحمد الجولانی، رهبر فعلی سوریه را تهدیدی فوری تلقی می‌کند.
فرصت‌های از دست‌رفته
سؤال این است: آیا زمان کافی برای تشکیل دولتی منطقی‌تر که به‌دنبال آرامش باشد، وجود دارد؟ در حال حاضر، دولت تمام تلاش خود را می‌کند تا هرگونه امکان مذاکره را از بین ببرد. تنها امید این است که در نهادهای امنیتی، ابتکارات داخلی برای دستیابی به تفاهمات آرام و خارج از چهارچوب دولت فعلی شکل بگیرد.
جاه‌طلبی‌های بی‌پایان
در مرز سوریه، ارتش اسرائیل به یاد عملیات «همسایگی خوب» در سال 2016 افتاده است. در آن زمان، اسرائیل درمان صدها زخمی، تأمین سوخت، پول و اسلحه برای مخالفان جنگ داخلی سوریه علیه بشار اسد را برعهده گرفت. محاسبه این بود که اگر به آنها علیه اسد کمک کنیم، آنها با حاکمیت اسرائیل بر جولان موافقت خواهند کرد. اما مانند تمام طرح‌هایی که بنیامین نتانیاهو در آنها دخیل بوده، این طرح نیز شکست خورد. اسد بازگشت و بر مخالفان مسلط شد و آنها نیز به‌عنوان بازندگان خاورمیانه هزینه سنگینی پرداختند.
نتانیاهو در دوره اول نخست‌وزیری خود در سال 1996، به کانال دیپلماتیک برای رسیدن به توافق با اسد پدر برای تقسیم جولان روی آورد اما شکست خورد. در اواخر سال 1999، ایهود باراک بر نتانیاهو پیروز شد و او نیز در دستیابی به توافق ناکام ماند. در آن زمان، رئیس واحد اطلاعات ارتش «آمان»، ادعا کرد که امکان دستیابی به توافق وجود داشت. اکنون بازی اسرائیل-سوریه آغاز شده است، اما این بار، جاه‌طلبی افراط‌گرایان دولت نتانیاهو برای -به‌زعم آنها- اسرائیل بزرگ، کمتر از جاه‌طلبی حافظ اسد برای سوریه بزرگ نیست.
لبنان و وضعیت شکننده
وضعیت همسایه شمالی دیگر، لبنان، به مراقبت و توجه ویژه‌ای در بودجه دفاعی نیاز دارد. به‌جای نشان دادن سخاوت و پیشنهاد توافقی به لبنان، حزب‌الله و رئیس‌جمهوری جدید این کشور، ارتش اسرائیل بر مناطق حساس تحت شوک ناشی از کشتار در جنوب و تخلیه ساکنان جلیل مسلط شده است. این بار، لبنان قربانی جنون شهرک‌سازی شده است.
مانند غزه، سوریه و کرانه باختری که در آتش می‌سوزند، لبنان و حزب‌الله نیز تهدیداتی هستند که ممکن است محقق شوند و این مسأله تا حد زیادی به رفتار ما نیز بستگی دارد. تمام کشورهایی که در ارتباط با لبنان هستند، می‌خواهند اسرائیل به یک توافق دست یابد: روسیه، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و حتی عربستان سعودی. اما دولت اسرائیل همچنان در حال و هوای پیروزی مطلق، اشغال، تخریب، نابودی و هرج‌ومرج به سر می‌برد.
درباره شکاف عمیق بین رویکردها برای حل وضعیت، یک گفت‌وگوی اتفاقی در برنامه‌ای در روز شنبه میان گیئال شوریش، افسر اطلاعات سابق موساد و یارون بوسکیلا، افسر ذخیره در یک یگان رزمی، گواهی روشنی است. هر دو با تجربه امنیتی متوسط هستند، اما شکاف فکری بزرگی میان آنها وجود دارد. شوریش: «ما باید از تاکتیک‌ها فراتر برویم و درباره کنار آمدن با ایران و حزب‌الله صحبت کنیم.» بوسکیلا: «شما به توافق با حزب‌الله و ایران اعتقاد دارید؟ شما چنین واقعیتی را می‌بینید؟» شوریش: «بله، بله.» بوسکیلا: «به نظر من شما نمی‌فهمید آنها نمی‌خواهند با ما به هیچ توافقی برسند.»
این گفتوگو شکاف در دیدگاه‌های امنیتی و بخشی از شکاف سیاسی و ایدئولوژیک در اسرائیل است. بوسکیلا مدیرکل جنبش حامی امنیت است و شوریش عضو جنبش‌های اعتراضی است. تنها موضوع مشترک میان این دو، احتمالاً بودجه کلان امنیتی است: برای بوسکیلا، بودجه‌ای برای جنگیدن؛ و برای شوریش، بودجه‌ای برای تضمین صلح.
بازگشت به مسأله ایران
ایران باید در بودجه کمیته نیگل نقش پررنگی داشته باشد. ارتش اسرائیل به‌تنهایی نمی‌تواند وارد عملیاتی برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران شود، مگر اینکه در کمیته نیگل، ایفی ایتام به‌عنوان وزیر دفاع و عوفر وینتر به‌عنوان رئیس ستاد انتخاب شوند. پایه عملیاتی چنین اقدامی، همکاری اسرائیل و ایالات متحده است. نبرد برای اقناع افکار عمومی درباره نیاز به یک جنگ پیشگیرانه، بر اساس اطلاعاتی است که می‌گوید ایران یک قدم تا دستیابی به بمب فاصله دارد.
شرط‌بندی نتانیاهو این است که دونالد ترامپ دستور دهد ارتش امریکا به ارتش اسرائیل بپیوندد تا در این تلاش مشارکت کند. این ایده بر پایه فرضیه‌ای است که ترامپ را «یکی از خودمان» و «حامی ما» می‌پندارد. فرضیه‌ای که حتی در ذهن ملانیا ترامپ، همسر ترامپ نیز شکل نمی‌گیرد.
در مجموع اجرای بودجه دفاعی، بر اساس نیت مقامات سیاسی تعیین می‌شود. نیت امروز، دستیابی به «پیروزی مطلق» در تمام جبهه‌هاست، با احتمال جدی نابودی اسرائیل در میان خون، آتش و ستون‌های دود و سپس طوفان خواهد آمد.
منبع: Maariv
شیطان در جزئیات است!
مهم است اذعان کنیم که با وجود وعده «پیروزی کامل» علیه حزب‌الله و حماس، آنها از جنگ جان سالم به در بردند و نگرانی‌هایی وجود دارد که آنها برای بازسازی قدرت خود و تهدید دوباره اسرائیل تلاش کنند. این نشان‌دهنده شکست رهبری سیاسی و نظامی اسرائیل است که پس از شکست در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بار دیگر در مدیریت عملیات با از دست دادن فرصت شکست دادن دشمن طی ماه‌های طولانی نبرد، ناکام ماندند.
دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری منتخب، نیروی محرکه دستیابی به این توافق بود. او پس از تهدید تمامی طرف‌های مربوطه – از جمله اسرائیل، همان‌طور که مشخص شد – با مشکلات جدی در صورت عدم رسیدن به این توافق، به این موفقیت دست یافت. ترامپ به این دستاورد بسنده نکرده و اکنون نگاه خود را معطوف به دستیابی به توافق صلح میان اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان گامی نخست برای ایجاد خاورمیانه جدید کرده است.
با این حال، مسیر پایان جنگ غزه تا صلح در خاورمیانه پر از موانع و ایستگاه‌هایی است که ترامپ ترجیح می‌دهد نادیده بگیرد.
ترامپ باید این موضوع را بداند، پس از آنکه در دهه گذشته در تلاش خود برای پیشبرد «معامله قرن» برای حل مناقشه اسرائیل و فلسطین شکست خورد.
ترامپ ممکن است تهدیدآمیز به نظر برسد و چنین به نظر برسد که قدرت‌نمایی می‌کند، اما در منطقه، مردم می‌دانند چگونه بین خطوط را بخوانند. پیام او، همراه با پیام‌های معاون رئیس‌جمهوری منتخب جی‌دی ونس و وزیر دفاع جدید پیت هگست، روشن به نظر می‌رسد. همه آنها اسرائیل را گرم می‌پذیرند در حالی که به‌طور همزمان پیامی واضح می‌فرستند که ایالات متحده نباید در جنگ‌های خاورمیانه گرفتار شود. به عبارت دیگر، دولت ترامپ تمایل یا علاقه‌ای به اقدام نظامی ندارد؛ نه در سوریه، نه در یمن و نه در ایران.
ترامپ تهدید می‌کند اما قصد اقدام ندارد و بیشتر بر توافقات و ترتیبات، بویژه توافق با ایران درباره پروژه هسته‌ای‌اش متمرکز است. بنابراین نتیجه واضح این است، سر خود را پایین نگه دارید و منتظر عبور طوفان باشید.
حماس در غزه توافق آتش‌بس را نقض نخواهد کرد، اما تنها تلاش خواهد کرد قدرت نظامی خود را بازسازی و کنترل جمعیت را بازیابی کند. در همین حال، حزب‌الله در لبنان در حال حفظ انبار تسلیحاتی خود است، چیزی که از این واقعیت مشخص می‌شود اینکه ارتش لبنان حتی یک موشک را مصادره نکرده است، چه در جنوب و چه در شمال لیتانی.
توافق غزه یک کارت مهم در خانه مقوایی امریکایی است که هدف آن ایجاد خاورمیانه جدید است، اما بعید است این خانه مقوایی در برابر اولین باد مقاومت کند، بویژه که برای همه روشن است واشنگتن قصد استفاده از زور برای پیشبرد برنامه‌های خود برای آینده منطقه را ندارد.
اسرائیل باید خود را برای وضعیت جدید آماده کند و بویژه از شکست خود در شکست دادن حماس و حزب‌الله در ۱۵ ماه گذشته درس بگیرد، قواعد بازی‌ای را که امریکایی‌ها دیکته می‌کنند درک کند و راهی پیدا کند – با ترکیب حرکات نظامی و دیپلماتیک – تا از بازگشت تهدیدات از غزه و مرز لبنان جلوگیری کند.
منبع: Israel Hayom
برندگان و بازندگان جنگ 470 روزه
دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری منتخب، بلافاصله پس از اعلام توافق آتش‌بس اسرائیل و حماس در روز چهارشنبه، تلاش کرد اعتبار این توافق را به نام خود ثبت کند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل که مشتاق رضایت رئیس‌جمهوری آینده بود، با این موضوع موافقت کرد.
نتانیاهو آنقدر مقاومت کرد که توافق چند روز قبل از مهلت ترامپ یعنی مراسم تحلیف او، نهایی شد، هرچند این طرح اساساً حدود شش ماه پیش توسط رئیس‌جمهوری جو بایدن مطرح شده بود. فرستاده ویژه ترامپ در خاورمیانه استیون ویتکاف، با نمایش دیدار با نتانیاهو و رهبران قطر، تلاش کرد اعتبار این دستاورد را به رئیس خود نسبت دهد.
تهدیدهای ترامپ مبنی بر اینکه «اگر تا قبل از شروع دوره او آتش‌بس صورت نگیرد، جهنم به پا خواهد شد» بیشترین تأثیر را بر نتانیاهو گذاشت. او می‌دانست ترامپ چقدر غیرقابل پیش‌بینی و کینه‌توز است بنابراین توافقی را پذیرفت که مدت‌ها از آن اجتناب کرده بود، حتی زمانی که شرکای تندروی دولتش تهدید به فروپاشی دولت کردند. البته این تهدیدها بی‌نتیجه بود چون آنها می‌دانستند سقوط دولت به معنای از دست دادن شغل و قدرت‌شان است و هیچ نخست‌وزیر جدیدی نمی‌خواهد با افرادی مثل آنها کار کند.
آیا حماس ترسید؟ خیر، آنها فکر می‌کنند که در حال پیروزی هستند. تعریف از پیروزی برای حماس را می‌توان در یک کلمه خلاصه کرد: زنده ماندن. نتانیاهو قول داده بود که آنها را نابود کند. او شکست خورد. حماس همدردی و توجه جهانی را جلب کرد، چیزی که پیش از این هرگز نداشت. اکنون جهان آماده است تا به بازسازی غزه کمک کند. حماس مجبور به حکومت کردن نیست؛ دیگران این کار را انجام خواهند داد و آنها می‌توانند بر بازسازی نیروی نظامی خود تمرکز کنند.
پس چه کسی برنده است؟ همه. بایدن می‌تواند بگوید این کار در زمان او انجام شد. ترامپ می‌تواند ادعا کند که عامل اصلی بوده است. نتانیاهو می‌تواند بگوید گروگان‌ها را بازگردانده است. خانواده‌های گروگان‌ها و حامیان‌شان برنده‌اند. حماس می‌تواند بگوید برای روز دیگری زنده مانده است. قطر می‌تواند بگوید که صلح‌جو بوده و مذاکرات را رهبری کرده است. مصر نیز می‌تواند ادعا کند که نقش داشته است.
و فراموش نکنید صنایع تسلیحاتی را. جنگ برای تجارت خوب است و کارخانه‌های آنها به‌سختی کار خواهند کرد تا هر دو طرف را مجدداً تسلیح کنند. سلاح‌هایی که عملکرد خوبی داشتند در کشورهای دیگر تقاضای زیادی خواهند داشت، همان‌طور که پیمانکارانی که وظیفه بازسازی پس از تخریب گسترده را برعهده خواهند گرفت.
بازندگان جنگ ده‌ها هزار فلسطینی، اسرائیلی و دیگر قربانیان کشته و زخمی هستند؛ بیشتر آنها غیرنظامیان، خانواده‌ها و دوستان‌شان هستند. همچنین کسانی که خانه‌ها، مشاغل، مدارس، بیمارستان‌ها و زیرساخت‌هایشان آسیب دیده یا نابود شده است. جایگاه بین‌المللی و حمایت سیاسی اسرائیل، از جمله در ایالات متحده به‌عنوان بهترین دوست و متحدش، آسیب جدی دیده است، شرمن درست گفته بود که «جنگ جهنم است.» و اینکه «جنگ تمام‌عیار» پیروز می‌شود اما به بهایی گزاف.
منبع: Jerusalem Post
کدام اسرای برجسته فلسطینی آزاد می‌شوند؟
زکریا زبیدی
زکریا زبیدی فرمانده گردان‌های شهدای الاقصی فتح در جنین، که در روند انتفاضه دوم ده‌ها عملیات مقاومت را فرماندهی کرده است. وی یکی از نمادهای انتفاضه دوم به شمار می‌رود. زبیدی در سپتامبر ۲۰۲۱ از زندان گلبوع به همراه چند زندانی دیگر فرار کرده بود.
احمد برغوثی
احمد برغوثی، فرمانده جنبش فتح در منطقه رام‌الله بوده است و در جریان انتفاضه ۱۲ اسرائیلی را در تل‌آویو و بخش یهودی‌نشین بیت‌المقدس کشته است. اسرائیل، احمد برغوثی را به ۱۳ مرتبه حبس ابد محکوم کرده بود اما اکنون مجبور به آزاد کردن او شده است.
مجدی زعتری
مجدی زعتری در عملیاتی که در سال ۲۰۰۳ انجام داد، با بمبگذاری در اتوبوس در منطقه یهودی‌نشین بیت‌المقدس ۲۳ اسرائیلی را به هلاکت رساند و به همین جهت تل‌آویو او را به ۲۳ مرتبه حبس ابد و ۵۰ سال زندان محکوم کرده بود.
احمد دهیدی
احمد دهیدی از اعضای ارشد جنبش جهاد اسلامی است و دولت اسرائیل او را به حبس ابد محکوم کرده است. احمد دهیدی با وائل قاسم و وسام عباسی در برخی عملیات‌ها همکاری داشته است.
محمود عطاءالله
محمود عطاءالله از سال ۲۰۰۳ در زندان‌های اسرائیل در حال گذراندن حبس ابد بود. رژیم اسرائیل او را به ۱۳حبس ابد محکوم کرده است. وی رهبری زندانیان در زندان گلبوع را نیز برعهده داشته است.
ثابت مرداوی
ثابت مرداوی یکی از مقامات ارشد جنبش جهاد اسلامی است که رژیم حاکم بر تل‌آویو او را مسئول کشته شدن ۲۱ اسرائیلی و مجروح شدن نزدیک به ۲۰۰ نفر در جریان انتفاضه دوم می‌داند. وی مجموعه‌ای از عملیات‌های استشهادی بزرگ را نیز برنامه‌ریزی کرده است.
بلال ابوغانم
بلال ابوغانم را به اتهام کشتن سه اسرائیلی و جراحت ۱۵ زندانی دیگر به سه مرتبه حبس ابد و ۶۰ سال زندان محکوم کرده‌اند.
ابراهیم خلیل احمد صلاح
رژیم اسرائیل ابراهیم احمد را به جرم به هلاکت رساندن سه شهرک‌نشین به حبس ابد محکوم کرده است. ابراهیم احمد پیشتر نیز در روند مبادله اسرا در سال ۲۰۱۳ آزاد شده بود اما رژیم اسرائیل بار دیگر او را اسیر کرده است.
ابراهیم ثلاث
ابراهیم ثلاث نیز به حبس ابد محکوم شده بود و اکنون نام او در فهرست اسیرانی قرار دارد که آزاد خواهند شد. ابراهیم ثلاث پیشتر در روند تبادل اسرا در قبال آزادی گیلعاد شالیت آزاد شده بود و رژیم اسرائیل برای بار دوم او را دستگیر کرده بود. از مفاد توافق تبادل اسرا در قبال آزادی شالیت، عدم دستگیری مجدد اسیران فلسطینی آزاد شده بود اما رژیم تل‌آویو به عهد خود پایبند نبود.
محمود ابوورده
اسرائیل محمود ابوورده را به ۴۸مرتبه حبس ابد محکوم کرده است. نام محمود ابوورده در جریان عملیات موسوم به خط ۱۸ در بخش یهودی‌نشین بیت‌المقدس به چشم می‌خورد. در این عملیات ۴۴ اسرائیلی به هلاکت رسیدند.
وائل قاسم و وسام عباسی
اسرائیل وائل قاسم و وسام عباسی را به فرماندهی چند عملیات در جریان انتفاضه دوم متهم کرده بود که در آنها ۳۵ اسرائیلی کشته شدند.
علیرضا حجتی
روزنامه‌نگار
انتهای پیام/