تجهیزات یک ملی‌پوش ۳۵۰ میلیون آب می‌خورد
سخایی‌فر: هیچ کمانداری ۱۰ سال دوام نمی‌آورد!
لیلا سخایی‌فر، مربی تیم ملی تیر و کمان ریکرو، از سختی‌های کمانداران گفت؛ اینکه چرا ایرانی‌ها در مسابقات بزرگ به نزدیکی مدال می‌رسند، اما دستشان از آن کوتاه می‌ماند.
به گزارش گروه ورزشی ایران آنلاین، به گفته او، تیر و کمان ورزش دیربازده‌ای است و کمانداران ایرانی به خاطر سختی‌هایش نمی‌توانند ۱۰ سال دوام بیاورند تا صاحب مدال شوند.
چرا کمانداران ایرانی در مسابقات تا نزدیکی مدال می‌روند، اما مدال نمی‌گیرند؟
تیر و کمان ورزش دیربازده‌ای است و این‌طور نیست که کماندار یک ساله مدال بگیرد، حداقل باید ۱۰ سال کار کند تا به مدال‌آوری برسد. در کشور ما چون سیستم طوری نیست که روی تیر و کمان به‌عنوان شغل حساب کنند، هیچ کس ۱۰ سال در تیم ملی دوام نمی‌آورد تا به مدال برسد. بزرگ‌ترین معضل همین است. فدراسیون روی کمانداران سرمایه‌گذاری می‌کند و ورزشکار هم باتجربه می‌شود و با نزدیکی به مدال، موقعیت زندگی‌اش اجازه نمی‌دهد بماند و می‌رود. دوباره این دور باطل ادامه می‌یابد. سطح رکوردهای کمانداران ما خیلی بهتر و واقعاً به دنیا نزدیک شده است. قبلاً اختلاف رکوردها زیاد بود و شانس مدال نداشتیم، اما حالا بچه‌ها در بازی‌های آسیایی ثابت کردند یک قدم تا مدال در بازی‌های بزرگ فاصله دارند. مهم این است که کماندارانی که به مدال نزدیک شده‌اند را تا بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا در شرایط خوب حفظ کنیم تا آن سد را بشکنند. اگر این سد شکسته شود، بقیه ورزشکاران هم به این باور می‌رسند که تیر و کمان مدال‌آور شده و آنها نیز خودشان را بالا می‌کشند. بعضی‌ها چون دیده‌اند مدال خوبی گرفته نشده، خیلی وقت نمی‌گذارند، خسته می‌شوند و کنار می‌کشند و همین باعث شده به نتیجه نرسیم.
کمانداران معتقدند معمولاً از جیب هزینه می‌کنند بویژه برای تهیه تجهیزات. این ناامیدکننده نیست؟
کمانداران از فدراسیون حقوق نمی‌گیرند. البته بودجه فدراسیون محدود است و به برگزاری اردو و نهایت یک یا دو اعزام در سال ختم می‌شود. با این گرانی‌ها معلوم نیست یک یا دو اعزام هم انجام شود. به هر حال تیر و کمان رشته خاصی است و خیلی دیده نمی‌شود، بنابراین اسپانسرها زیاد از آن استقبال نمی‌کنند. ما پولی از طرف اسپانسر نداریم و ورزشکاران به خاطر عشق و علاقه خودشان از جیب هزینه می‌کنند اما آنها هم نهایت تا دو، سه سال می‌توانند مایه بگذارند؛ در شرایطی که هر روز تجهیزات گران‌تر می‌شود، یکسری از وسایل مثل تیر، پر و ناک هم که مصرفی است، باید هر سه،چهار ماه عوض شوند. ورزشکار وقتی می‌بیند از پس هزینه برنمی‌آید هر چقدر هم رکوردهای خوبی داشته باشد، باز هم رها می‌کند.
تجهیزات کامل برای کماندار چقدر آب می‌خورد؟
تجهیزات کمانداران ملی‌پوش نزدیک به ۳۵۰ میلیون تومان آب می‌خورد، اما تیر با تجهیزاتش ۷۰-۶۰ میلیون می‌شود و چون ملی‌پوشان در اردو زیاد تیر می‌زنند، تیرها می‌شکند یا کیفیت‌شان پایین می‌آید و باید چهار، پنج ماه یک‌بار عوض شوند. همچنین آنها باید سالی یک‌بار لیمب عوض کنند و ورزشکاری داریم که چهار، پنج سالی است که نتوانسته لیمب را عوض کند، چرا که ۸۰ میلیون تومان هزینه دارد. این مسأله علاوه بر اینکه روی رکورد کمانداران تأثیر می‌گذارد، روی ذهن ورزشکار هم تأثیرگذار است زیرا نتوانسته تجهیزاتش را به روز کند. وقتی ذهن ورزشکار درگیر این مسأله باشد، دیگر نمی‌تواند روی تمرین تمرکز کند.
دبیرکل کنفدراسیون تیر و کمان آسیا به وزیر ورزش و جوانان ایران گفته بود قرار است میزبانی رقابت‌های مهم را به ایران بدهد. این میزبانی‌ها چقدر به ما کمک می‌کند؟
بچه‌های ما به خاطر گرانی ارز و هزینه‌های بالا خیلی کم در رقابت‌های بین‌المللی شرکت می‌کنند، در حالی که رقبایشان مدام در مسابقه هستند و شاید فقط یک هفته در خانه باشند. وقتی کمانداران نمی‌توانند در مسابقات بین‌المللی حاضر شوند، حداقل با میزبانی، می‌توانند مسابقات را در اینجا تجربه کنند. میزبانی علاوه بر تجربه‌اندوزی ورزشکاران، برای فدراسیون هم درآمدزاست. حتی اگر فدراسیون جهانی میزبانی دهد، پوئن مثبت زیادی برای تیر و کمان ایران دارد. فدراسیون بابت حضور توماس هن، دبیرکل کنفدراسیون آسیا در تهران، سایت تیراندازی با کمان را تجهیز و معایب را برطرف کرد. پس هر چقدر رفت و آمدها به ایران بیشتر شود، قطعاً امکانات ما بهتر می‌شود و پول بیشتری دست ما می‌رسد. به هر حال میزبانی تورنمنت‌ها درآمد دلاری و یورویی نصیب فدراسیون می‌کند که می‌تواند خرج بچه‌ها شود یا حتی آنها بتوانند امکان حضور بیشتری در مسابقات بین‌المللی پیدا کنند. امیدواریم قول دبیر کل کنفدراسیون آسیا عملی شود.
خبرنگار: مهری رنجبر
انتهای پیام/