داستان دل و گِل

نیلوفر منصوری| همیشه نباید پایتخت را به دود و ترافیک شناخت. پایتخت، گاهی ممکن است یک باغ کوچک هنری باشد که به آموزش و کارآفرینی ختم می‌شود. باغی که علاوه بر گردشگری، چرخ صنایع‌دستی، سفال و سفالگری شهر را هم می‌چرخاند. وقتی از سفال سخن به میان می‌آید، در ذهن‌ نقش کاسه و کوزه لالجین حک می‌شود و دستان هنرمند مردان و زنانی به خاطرمان می‌آید که با خاک و آب و پاهایی که چرخ سفالگری را می‌چرخانند، هنر خلق می‌کنند.

در دل پایتخت و در میان شلوغی و ازدحام و هیاهو، شهری با مختصات لالجین وجود دارد. «باغ ایرو» یکی از مجموعه‌های آموزشی و اشتغالزایی است که هنر، صنایع‌دستی و گردشگری را با هم آمیخته است؛ باغی که با احداث مدرسه سفالگری و سرامیک‌سازی برای افراد زیادی کارآفرینی کرده است.

مجموعه‌ای که 13 سال پیش توسط معصومه حسینمردی افتتاح شد تا راهی برای کارآفرینی و اشتغالزایی بخصوص برای بانوان باشد. این کارآفرین از ایده راه‌اندازی این باغ سفال و صنایع‌دستی این‌گونه می‌گوید: «از ابتدا به دنبال ایجاد مجموعه صنایع‌دستی-گردشگری بودم به همین جهت این طرح را ارائه دادم تا به واسطه مکمل بودن صنایع‌دستی و گردشگری، هر دو رونق پیدا کند.»