آنچه میدری در صحن مجلس و در پاسخ به سوال نمایندگان مجلس گفت

به گزارش گروه سیاسی ایران آنلاین، در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی سوال کامران غضنفری، نماینده تهران از احمد میدری، وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی درباره علت جابجایی‌های مشکوک در این وزارتخانه مورد بررسی قرار گرفت. در جریان بررسی این سوال، نماینده تهران از پاسخ‌های وزیر کار قانع نشد و سوال به رای نمایندگان گذاشته شد.

در ادامه نمایندگان نیز با ۹۹ رای موافق، ۱۳۷ رای مخالف و ۴ رای ممتنع از مجموع ۲۴۴ نماینده حاضر در صحن علنی، از توضیحات احمد میدری وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی قانع نشدند.

اما وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این جلسه چه پاسخی به این سوال داشت. گزیده سخنان احمد میدری را می‌خوانید.

وزارتی به وسعت ایران

وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی دو مسئولیت بزرگ و متفاوت دارد. از یک سو بخش مهمی از نظام اداری ایران در این وزارتخانه است و کمتر وزارتخانه ای هست که چندین اداره کل در سراسر استان ها داشته باشد اداره کل تعاون، سازمان آموزش فنی و حرفه ای، سازمان بهزیستی، مدیر کل درمان تامین اجتماعی، مدیر کل بیمه اجتماعی همه زیرمجموعه این وزارتخانه هستند و هر گونه سیاست زدگی در انتصاب این مدیران پیامدهای مخربی را برای کل نظام اداری و خدمات دولتی به جا می گذارد .

انتخاب مدیران کل با فرایندهای ارزیابی

از سوی دیگر، وزارت کار و تعاون و رفاه اجتماعی مسئولیت شرکت های بزرگ اقتصاد ایران را بر عهده دارد که  موتورهای اقتصادی هستند ، اگر این شرکت ها سیاسی اداره شوند اقتصاد ایران را به رکود می کشانند. بنابراین ما در زمینه انتصاب مدیران کل فرآیندی که از ابتدای این وزارتخانه دنبال کردیم چند مرحله بوده است. مرحله اول شرایط احراز را برای مدیران تعریف کردیم شرط اول این که حداقل پنج سال سابقه کار ریاست اداره داشته باشند. به همین منظور فراخوان داده شد و افراد با نیروهای مختصص مصاحبه کردند و بعد سه نفر انتخاب شدند و به کانون های ارزیابی فرستاده شدند و کانون ها صلاحیت آنها را بررسی کردند و بعد شخصا هم با آنها مصاحبه کردم و در نهایت یک نفر انتخاب شد. من ادعا می کنم که در انتخاب مدیران کل این مسیر را رفته ایم.

شما نمایندگان عزیز می توانید با بررسی این مدیران در حوزه های انتخابی خود گواهی بدهید که آیا مدیران کلی که منصوب شدند سیاسی بوده یا غیرسیاسی.

مساله نظام انتخاباتی و نظام اداری

در کشورهایی که انتخابات وجود دارد، نظام اداری تحت سیطره نظام سیاسی قرار می‌گیرند و هر بار انتخابات که می شود حتی مدیران مدرسه هم تغییر می کنند. این سیاست زدگی در نظام اداری اجازه این که بتوانیم دولت کارآمدی داشته باشیم را محدود کرده است. این درد تنها ایران نیست حتی در کشوری که سال ها انتخابات داشتند مثل آمریکا این مشکل به نوعی وجود دارد. البته برخی کشورها مثل آلمان و فرانسه تا حدودی استقلال نظام اداری از نظام سیاسی را شکل داده اند.

تلاش برای استقلال بخش اداری از سیاست

ما تلاش کرده ایم که به سوی استقلال بخش نظام اداری از نظام سیاسی حرکت کنیم و فرآیند به سوی استقلال بخشی حرکت کرده است. عدم استقلال نظام اداری از نظام سیاسی مساله ای است که صد سال است در ایران اسیرش هستیم و انقلاب اسلامی با وجود این که تاثیرات مثبت زیادی داشته است به دلیل برگزاری انتخابات آزاد این درد در کشور عمیق تر شده است در حالی که در ایران در گذشته، نظام اداری توسط خاندان های دیوانسالار اداره می شد و این موجب می شد که ما نظام تمدن ساز داشته باشیم .

باید از سیاست زدگی دوری کنیم

اگر قرار است تمدن ایران اسلامی پیشرفته تشکیل کنیم با نظام اداری که با انتخابات دچارتلاطم می شود ممکن نخواهد بود و حتما به سمت سیاست زدگی کشیده می شویم. سوالی که از من شده است در مورد شرکت ها و شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی بود باید بگویم که من میراث دار چه شرکت هایی هستم و چرا معتقدم که به هیچ وجه نباید اجازه مداخلات سیاسی را در شرکت ها داد. به عنوان مثال صد در صد تولید ریل کشور در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که ذوب آهن اصفهان است. این شرکت  هر زمانی که سیاسی اداری شده است نه تنها در تولید خود دچار مشکل شده بلکه ضربه اساسی به صنعت ساختمان و ریلی کشور زده است.

شرکت‌ها و انتخاب‌های تخصصی

نمایندگان اصفهان گواهی دهند که آیا تغییر مدیریتی که ذوب آهن رخ داد بر اساس شایستگی های حرفه ای بود یا ملاحظات سیاسی را در این شرکت خاص ایجاد کردیم؟

۷۷ درصد حمل و نقل نفت کشور توسط شرکت های تابعه این وزارتخانه است و هر گونه سیاست زدگی در اداره شرکت ملی نفت کش ایران ضربه اساسی به صادرات نفت ایران می زند.

همچنین همه صادرات ایران توسط شرکت کشتیرانی ایران است آیا ما این شرکت را در شش ماه گذشته به صورت سیاسی اداره کرده ایم؟

۴۴ درصد لاستیک کشوردر شرکت های تابعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تولید می شود. آیا آنجا سیاسی اداره شده است؟

وسواس در انتخاب مدیران

در بسیاری از شرکت ها تاکنون تغییر مدیریتی نداشتیم چون ما در انتخاب مدیران وسواس داشته ایم. نزدیک به ۴۰ درصد سیمان کشور ، ۲۰ درصد بنزین تولیدی کشور در این وزارتخانه است و  هر گونه ناکارآمدی در اداره این مجموعه های تولیدی تاثیر مستقیم بر زندگی همه مردم ایران به جا می گذارد.

۳۴ درصد ذغال سنگ، ۳۰ درصد محصولات پتروشیمی و ۲۰ درصد تولید و پخش دارو به خصوص برخی داروهای خاص، ۲۵ درصد لبنیات که برای طبقات متوسط و پایین استفاده می شود و ۴۱ درصد آهن اسفنجی در شرکت های زیرمجموعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و اگر کوچک ترین خطایی در اداره آنها اتفاق بیفتد کشور دچار مشکلات عدیده می شوند. بنابراین سیاست زدگی در این شرکت‌ها گناهی نابخشودنی است.

اداره ۲۵ صنعت در وزارت کار

هیچ وزارتخانه ای صنایعی به این گستردگی ندارد. وزارت نفت سه صنعت را اداره می کند در حالی که ما ۲۵ صنعت را اداره می کنیم. بر اساس قانون برنامه هفتم آیین نامه های مختلف را نوشته ایم که باید از این مسئولیت بزرگ شرکت داری که اجازه نمی دهد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به مسئولیت های خود در حوزه های تعاون، کار و رفاه رسیدگی کند، باید بیرون بیاییم.

تکلیف خروج از بنگاه‌داری

این شش ماه طراحی بوده است و انشاءالله سال بعد شاهد تحول بزرگی در شرکت داری در کلیه صنایع ایران که در اختیار وزارتخانه است شاهد خواهید بود.

طی ۳۲ سال بنگاه های اقتصادی و شرکت ها به صندوق‌ها و شرکت‌های زیر مجموعه این وزارتخانه داده شده است و طبق حکم مجلس شورای اسلامی باید دو ساله از بنگاه داری خارج شویم.نمی گویم این کار شدنی نیست اما برای اجرای آن که کار بزرگی است، شما نمایندگان مجلس باید کمک کنید.

امانتداری از وفاق

ما در دولت این افتخار را داریم که از تلنگرها و تذکرات قرآنی استفاده می کنیم. پیامبر هشت بار در روز ذکر یونسیه را می خواند. حضرت یونس سی سال به مردمش انذار داد و خسته شد و از رسالت دست کشید و در نهایت سوار کشتی شد و در دریا افتاد که داستانش را شما می دانید. تلنگر این داستان به ما این بود که ما قولی به مردم داده‌ایم و آن قول وفاق و امانت داری است و این شرکت های بزرگ امانتی در دست ماست و هر گونه مداخله سیاسی و عبور از وفاق ظلم است. ما به هیچ وجه انتصاب های سیاسی و مغایر با اصول را بر نمی تابیم.