واکنش صابری بعد از MVP در لیگ برتر والیبال
انتخاب حرفه‌ای‌ام یک تیم پولدار است
نوبتی هم باشد، نوبت MVP شدن مهسا صابری بود؛ آن هم بعد از چهار دوره لقب بهترین دریافت کننده لیگ برتر والیبال.
به گزارش گروه ورزشی ایران آنلاین، بازیکنی که فصل را با دو جلسه محرومیت شروع کرد، اما با قهرمانی تیمش سایپا و لقب MVP تمام کرد. روزهای قشنگ در سن ۳۳ سالگی و لذتی که از والیبال می‌برد.
این فصل را بد شروع کردی اما با خوشی تمام شد.
من سال قبل، بعد از اینکه در سریک رباط دادم، از نیم فصل به بازی رسیدم. همه بازیکنانی که رباط می‌دهند، ۹ ماهه برمی‌گردند اما من با تمرینات مرتب و بازتوانی، بهتر از قبل کار کردم و در روز ۲ جلسه تمرین داشتم تا به نیم فصل برسم. در واقع زندگی حرفه‌ای و تمرین خیلی جدی باعث شد تا زودتر به بازی برگردم. همان موقع نیم فصل عملکرد خیلی خوبی داشتم و تیم جوان مهرسان را به فینال رساندم و حقم بود تا جزو بهترین‌ها باشم اما نشد. به همین خاطر با خودم گفتم امسال حرفه‌ای‌تر زندگی می‌کنم.از آنجایی که وقتی سن بالا می‌رود با تجربه‌تر می‌شوید، باید بدانیم چطور ذهن و بدن‌مان را کنترل کنیم تا عملکرد بهتری داشته باشیم.
انگار با خداحافظی از تیم ملی، عملکرد بهتری داری، چرا؟
من قبلاً که در تیم ملی بودم فشار زیادی تحمل می‌کردم، چرا که ذهن و بدنم خسته می‌شد و نمی‌توانستم آن طور که باید در لیگ کار کنم، اما با خداحافظی از تیم ملی حالا از والیبال لذت می‌برم. چرا که همه تمرکزم روی لیگ است و بدون خستگی و با ذهن راحت‌تر و بدنی آماده برای تیم باشگاهی‌ام بهتر کار می‌کنم. حالا خیلی خوب و حرفه‌ای‌تر تمرین می‌کنم اما قبلاً قدر نمی‌دانستم و از نیروی جوانی‌ام استفاده می‌کردم. برعکس حالا قدر توانایی‌هایم را بیشتر می‌دانم. فکر می‌کنم در ۳۳ سالگی MVP شدن مزه دیگری دارد، درست برعکس جوانی. من در پنج فصل اخیر، چهار فصل جزو بهترین دریافت کننده‌ها بودم.
تو یک رفت و برگشت به سایپا داشتی، به خاطر شرایط مالی بهتر بود؟
در کل باشگاه ریشه‌دار و حرفه‌ای در والیبال زنان نداریم. سایپا، پیکان، سپاهان و ذوب‌آهن قدیمی‌ها هستند. تعداد باشگاه‌های ثابت و حرفه‌ای خیلی کم است و بازیکنان زرنگ در این تیم‌ها بازی می‌کنند. من هم سعی کردم در این تیم‌ها بازی کنم. من ۵-۴ سالی است که در سایپا بازی کرده‌ام. در واقع این رفت و آمد من به خاطر شرایط مالی بهتر بود. من به خاطر شرایط مالی بهتر به سریک گنبد رفتم و این فصل دوباره به سایپا برگشتم. درست است که بازی در باشگاه حرفه‌ای مهم است، چرا که تیم حرفه‌ای نباشد اذیت می‌شوی، اما اگر شرایط مالی تیمی‌بهتر باشد، حرفه‌ای انتخابش می‌کنم.
این سومین قهرمانی تو با سایپاست، روزهای طلایی تو که در والیبال با سایپا گره خورده، چطور است؟
این روزها، روزهای قشنگی است. تیمت که قهرمان می‌شود در مجموع حرفه‌ای کار می‌کنی، وقتی به موقع پول می‌گیری و امکانات رو به راه باشد، پرواز، هتل خوب و... معلوم است که کار لذتبخش می‌شود. من هم خیلی خوشحالم که در سایپا بازی کرده‌ام و می‌کنم چرا که یکی از بهترین تیم‌های والیبال است. من اوج دوران بازی‌ام را در سایپا گذرانده‌ام و بهترین دوره جوانی‌ام هم در تیم گاز بود.
دلت بعد از خداحافظی برای بازی تیم ملی تنگ نشد؟
نه متأسفانه (با خنده) به خاطر اینکه من هرجا هستم صددرصد توانایی‌ام را می‌گذارم تا حسرتی نماند که بعد بگویم ای کاش بیشتر تلاش می‌کردم. فکر نمی‌کنم بازی در ۱۳ سال پیاپی، زمان کمی‌باشد. ۱۳ سال پیاپی که برای تیم ملی کم نگذاشتم. بابت همین هیچ حسرتی ندارم، تازه به نظر خودم زیاد هم مانده‌ام.
تو چهار سال جزو بهترین دریافت کننده‌ها بودی، امسال علاوه بر دریافت کننده، MVP هم شدی، MVP شدن چه فرقی با بهترین پست دارد؟
فکر می‌کنم خیلی فرقی ندارد. MVP یعنی فرد بالاترین و بیشترین امتیاز را بین همه گرفته است. وقتی بهترین پست خودت می‌شوی، یعنی یک سر و گردن بالاتر از هم پستی‌هایت هستی، اما MVP یعنی بهترین بین همه.
خبرنگار: مهری رنجبر
انتهای پیام/