زنگ خطر در خط آتش به صدا درآمد
افت شدید مهاجمان تیم ملی
تیم ملی فوتبال کشورمان در حالی ۵ فروردین ماه صعود خود به مسابقات جام جهانی ۲۰۲۶ را جشن گرفت که افت مهاجمان برای جام جهانی نگران‌کننده است.
خبرنگار محمد محمدی سدهی: بالا رفتن سن و افت بازیکنان خط حمله و دفاع زنگ خطر جدی برای تیم امیر قلعه‌نویی محسوب می‌شود. از طرف دیگر پایین بودن کیفیت فنی لیگ برتر و نبود بازیکن یا بازیکنان ذخیره نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند.
در این بین افت شدید مهاجمان تیم ملی فوتبال بدجور توی ذوق می‌زند. در حالی که سال‌های اخیر زوج مهدی طارمی و سردار آزمون در خط حمله ایران یکی از نقاط مثبت تیم ملی محسوب می‌شد اما حالا شرایط این دو ستاره ملی‌پوش در باشگاه‌هایشان چندان مطلوب نیست و حتی در تیم ملی هم زهر همیشگی را ندارند. با استناد به آمارها و ارزش این دو بازیکن در سایت ترانسفر مارکت، می‌توان با قاطعیت در این خصوص صحبت کرد.
طارمی که با هزاران امید از پورتو به اینتر پیوسته، در جمع شاگردان سیمونه اینزاگی درخششی نداشته و با وجود ۲۱ بازی برای آبی‌پوشان اینتر بیشتر از یک گل به ثمر نرسانده است. طبق گزارش سایت ترانسفرمارکت، ارزش کنونی مهاجم تیم ملی به نصف رسیده است. ارزش طارمی پیش از حضور در اینتر ۱۰ میلیون یورو بوده اما حالا او ۵ میلیون یورو کاهش قیمت داشته تا این موضوع نشان دهنده افت فنی طارمی باشد.
در طرف دیگر جدایی سردار آزمون از باشگاه‌های رم ایتالیا و لورکوزن آلمان که سطح یک فوتبال دنیا محسوب می‌شوند و حضورش در لیگ امارات، نشان‌دهنده افت او است. هر چند آزمون حالا در ترکیب شباب الاهلی گل‌های زیادی به ثمر رسانده است اما گلزنی‌های او در لیگ امارات را نمی‌توان دلیل پیشرفت این بازیکن دانست؛ لیگی که پیش از این به مکانی برای بازیکنان سن بالا محسوب می‌شد. علاوه بر این، ارزش آزمون که در زمان حضور در لورکوزن ۲۵ میلیون یورو بوده، هم‌اکنون به ۷ و نیم میلیون یورو رسیده است.
یکی از دلایل افت دو ستاره تیم ملی را می‌توان بالا رفتن سن و سال این دو بازیکن دانست. چرا که سن طارمی و سردار تا زمان برگزاری جام جهانی به ترتیب به ۳۳ و ۳۱ سال می‌رسد. جلال چراغپور، کارشناس فوتبال در خصوص این موضوع به «ایران» گفت: «گلزنی نیاز به برخی خصوصیات دارد که این خصوصیات با افزایش سن بازیکن تحلیل می‌رود. انفجار عضلات و ترمز کردن نیازمند نیروی جوانی است و بالا رفتن سن باعث کند شدن مهاجم از مدافع و ناکامی در گلزنی می‌شود.»
در این بین یکی دیگر از دلایل افت دو ستاره تیم ملی فوتبال ایران نبود آلترناتیو است. مهاجمانی که موقعیت آنها را در تیم ملی به خطر بیندازند وامنیت خاطر سردار آزمون و مهدی طارمی را تهدید کنند تا جدی‌تر تمرین کرده و آماده‌تر باشند. با نبود آلترناتیو آنها در هر شرایطی جایگاهشان در تیم ملی فوتبال محفوظ است و همین مسأله زهر خط حمله ایران را کم کرده است. او بیان کرد: «فقر فوروارد کلاسیک در لیگ برتر دیده می‌شود و در حال حاضر می‌بینیم که اکثر مهاجمان تیم‌های لیگ، خارجی هستند.
این فقر از زمان علی دایی وجود داشت تا اینکه سردار و طارمی به این پست پیوستند و حالا با بالا رفتن سن این دو بازیکن در تیم ملی دوباره گریبان تیم ملی را گرفته است.» البته این ضعف به کم کاری در بخش آکادمی مربوط می‌شود چرا که فوتبال ایران در سال‌های اخیر نتوانست در برخی از پست‌ها بازیکن بسازد. موضوع تا جایی بحرانی است که این کارشناس فوتبال چنین صحبتی در خصوص تیم‌های پایه دارد: «امکان دارد در سال‌های پیش رو برای تیم امید هم به دنبال بازیکنان دورگه در برخی از پست‌ها برویم. تیم‌های ما به دنبال ساختن بازیکن نیستند و فقط نتیجه برای آنها مهم است. همین نتیجه‌گرایی باعث فقر فوتبال ایران در برخی از پست‌ها شده است.»
لیگ برتر خالی از ستاره
علی اصغر مدیر روستا، مهاجم اسبق تیم ملی در خصوص شرایط این دو بازیکن به «ایران» گفت: «این دو بازیکن تحت فشار هستند اما جدای از سطح کیفی‌شان، نگرانی‌هایی در خصوص بالا رفتن سن و سال این دو بازیکن نیز وجود دارد چرا که آنها در جام جهانی سن شان بالا خواهد رفت و با توجه به کیفیت بد لیگ برتر نمی‌توان امیدوار بود که جایگزینی برای این دو بازیکن وجود داشته باشد. لیگ برتر فوتبال کشورمان از ستاره تهی است و با توجه به این شرایط نمی‌توان در انتظار نتایج خوب در جام جهانی ۲۰۲۶ باشیم.»
برش
طارمی و سردار اسیر انتخاب نامناسب در رده باشگاهی؟
مهدی طارمی و سردار آزمون از نظر تعداد گل در تیم ملی نسبت به سال ۲۰۲۲ شرایط مشابهی داشتند. آن زمان طارمی با ۷ گل در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ و سردار با ۹ گل، گلزنان تیم ملی فوتبال بودند. این در حالی است که طارمی در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ با ۹ گل و سردار با ۸ گل جزو گلزنان ایران هستند اما عملکرد آنها در تیم‌های باشگاهی‌شان در سال ۲۰۲۲ به هیچ وجه با امسال قابل قیاس نیست. در آن زمان طارمی به عنوان آقای گل لیگ پرتغال، تیتر اصلی روزنامه‌های پرتغالی بود.
او ۶۴ گل برای پورتو به ثمر رساند و با انتخاب کنفدراسیون فوتبال آسیا برترین گلزن ۲۰۲۲ آسیا شد. سردار نیز چنین وضعیتی داشت و در ۴ سال حضور در زنیت سن پترزبورگ روسیه ۵۲ گل به ثمر رساند و یکی از بازیکنان اصلی این تیم محسوب می‌شد. سردار پس از ترک سن پترزبورگ به بایرلورکوزن پیوست و در ۳۲ بازی ۵ گل برای تیمش به ثمر رساند.
حال با توجه به عملکرد متفاوت این دو بازیکن در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۶ در رده باشگاهی و ادامه این روند تا جام جهانی ۲۰۲۶ نگرانی‌هایی برای خط آتش تیم بوجود می‌آید و این سؤال مطرح می‌شود که آیا طارمی و سردار اسیر انتخاب نادرست در رده باشگاهی شده‌اند؟
ایران آنلاینانتهای پیام/