روایتی از سوگ و وسواس دوران کرونا؛ مخاطب هیئت منصفه این مونولوگ است
کارگردان «ملت بلون» این اثر نمایشی را پژواکی از غم‌های بی‌صدای دوران کرونا و تلاشی در جهت بازتاب درد کسانی که در این دوران عزیزی را از دست داده‌اند، دانست.
ایران آنلاین: مهرداد قیومی کارگردان نمایش «ملت بلون» که در تئاتر لبخند روی صحنه است، درباره شکل‌گیری این اثر گفت: کرونا جامعه را به شکلی عمیق دگرگون کرد اما بسیاری از ما هنوز از مواجهه با تبعات روانی آن هراس داریم. این نمایش در بستر خود تلاشی است برای بازتاب درد کسانی که عزیزانشان را از دست دادند نه به عنوان عدد و آمار، بلکه به عنوان انسان‌هایی واقعی که جای خالی آنها در زندگی ما حس می‌شود.
به گزارش مهر، وی در مورد درون‌مایه نمایش «ملت بلون» بیان کرد: این نمایش با نگاهی فلسفی و روان‌شناختی به پیامدهای بحرانی کرونا، مخاطب را به جهانی درونی و تاریک دعوت می‌کند؛ جهانی که در آن، سوگواری، وسواس و مفهوم عدالت درهم تنیده شده‌اند.
وی افزود: ایده اولیه از تجربه‌ای شخصی آغاز شد. در دومین سال همه‌گیری ویروس کرونا، دوستی در لحظه تحویل سال در دوران کرونا، با من تماس گرفت و گفت که مادرش را از دست داده است. درد، تنهایی و شوک آن لحظه، من را به نوشتن این متن سوق داد. می‌خواستم با زبان تئاتر و عناصر نمایشی، پژواکی از آن غم بی‌صدا باشم.
این کارگردان تئاتر تأکید کرد: انتخاب فرم مونولوگ، تصمیمی آگاهانه برای نفوذ به لایه‌های درونی ذهن شخصیت اصلی بوده است؛ مونولوگ این امکان را فراهم کرد تا به ذهن آشفته و فروپاشیده خسرو نزدیک شویم، شخصیتی که استاد فلسفه است اما در مواجهه با بحران، آرام‌آرام از تعادل خارج می‌شود. هومن کیایی در نقش خسرو توانسته به خوبی از عهده اجرای این سیر روانی برآید.
وی همچنین به حضور شخصیت دختر جوان در نمایش اشاره کرد و گفت: سحر خطیبی ایفای این نقش را برعهده دارد، این دختر، فردی واقعی نیست بلکه بازتابی از افکار، حسرت‌ها و عذاب‌های درونی خسرو است؛ تجسمی از ذهنی که در مرز خیال و واقعیت سرگردان شده است.
قیومی درباره طراحی صحنه نمایش «ملت بلون»، عنوان کرد: در صحنه‌پردازی از هفت پرده استفاده کردیم که هم نماد هفت گناه کبیره هستند و هم اشاره‌ای به هفت مرحله تطهیر ذهنی دارند. این پرده‌ها کمک کردند تا مخاطب با بازتاب ذهن خسرو همراه تر شود.
وی افزود: ساختار اجرایی نمایش در ۲ بخش طراحی شده است. بخش نخست با منطق رئالیسم روان‌شناختی و سیستم استانیسلاوسکی پیش می‌رود اما در بخش دوم، با شکستن دیوار چهارم، نمایش به شیوه برشتی نزدیک می‌شود؛ جایی که تماشاگر در جایگاه هیئت منصفه قرار می‌گیرد و خسرو به اعتراف و پاسخ‌گویی در برابر آنها می‌پردازد.
قیومی تأکید کرد: متنی که امروز روی صحنه رفته، حاصل یک روند کاملاً کارگاهی است. تمرینات را با طرحی اولیه آغاز کردیم و متن در طول جلسات تمرین، با مشارکت و بازخورد بازیگران، شکل گرفت و بالغ شد. این فرآیند، هرچند دشوار و زمان‌بر است، اما امکان رسیدن به کیفیتی انسانی‌تر و صادقانه‌تر را فراهم می‌کند. اگر همراهی صبورانه و تعهد در اعضای گروه نبود، پیشبرد چنین پروژه‌ای ممکن نمی‌شد.
قیومی در پایان درباره پروژه تازه خود گفت: نمایش «قرمز» نوشته جان لوگان را ترجمه و کارگردانی کرده‌ام که از ۵ خرداد در سالن شماره ۳ مجموعه تئاتر لبخند، روی صحنه می‌رود. در این نمایش رضا بهبودی و دانیال نوروش به عنوان بازیگر حضور دارند. «قرمز» بخشی از زندگی مارک روتکو نقاش برجسته اکسپرسیونیسم انتزاعی را روایت می‌کند و به تضادهای درونی او در مواجهه با هنر، تعهد و سازش می‌پردازد. همان‌طور که در «ملت بلون» به مواجهه انسان با بحران پرداختیم، در «قرمز» نیز تلاش کرده‌ایم تقابل هنرمند با معنا، مرزهای زیبایی‌شناسی و فشارهای بیرونی را به تصویر بکشیم.
نمایش «ملت بلون» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد قیومی از ۵ اردیبهشت روی صحنه مجموعه تئاتر لبخند رفته است.
هومن کیایی و سحر خطیبی گروه بازیگران این نمایش را تشکیل می‌دهند.
انتهای پیام/