داستان و خرده پیرنگ‌های فیلم «زن و بچه» با زمان حدود صد و سی دقیقه؛ آنچنان به طور درست و سینمایی برای مخاطب باور پذیر نیست. سعید روستایی در میان سطور و دیالوگ‌هایی که برای فیلمش می‌نویسد، گوشه چشمی هم به مسائل جاری روز دارد. هر چند شاید مستقیم وارد نشود. ولی تلاش دارد به نحوی خود را وامدار سینمایی بنامد که نقش مردم و بویژه زنان در آن جایگاه مناسبی داشته باشد. این بار نیز کاراکتر اصلی‌اش پرستاری است به‌نام «مهناز خادمی».
سینما از چه جهتی می‌تواند فردی چون نخست‌وزیر اسرائیل، این دیوانه عصر حاضر را در پرده نقره‌ای به تصویر بکشد؟ در تاریخ معاصر فیلم‌هایی از موسولینی و هیتلر و خودکامه‌های تاریخ قرن جدید ساخته شده است که هر یک به فراخور دیدگاه سازندگان فرازوفرودهایی داشته‌اند.