در عصر قاجار، زنان ایرانی زیر سایه ساختارهای موجود فرصتی برای ابراز وجود اجتماعی نداشتند، اما تحولات سیاسی و فرهنگی آن دوره، بویژه جنبش مشروطه، مسیری برای حضور فعال آنها ایجاد کرد. از اواسط این دوره به این سو، زنان قاجاری، نه تنها در اعتراضات و تظاهرات علیه حکومت استبدادی نقش داشتند، بلکه با تشکیل انجمنها، حمایتهای اجتماعی و حتی حضور نظامی، در شکلگیری تحولات سیاسی ایران نقش عمدهای ایفا کردند.