هر سال دو بار و به فاصله یکماه حسرت فقدان دکتر داود فیرحی، استاد فقید دانشگاه تهران و تلاش فکری او که ناتمام ماند برای شاگردانش و اهالی علوم سیاسی ایران تازه میشود. یکبار در آغاز بازگشایی دانشگاهها و راهروها و کلاسهایی که وجود او را کم دارد و بار دیگر در آبان که خاطره تلخ درگذشت نابهنگامش بار دیگر زنده میشود. او استادی با اخلاق و متواضع بود و یکی از معدود متفکرانی به شمار میآمد که میان نهاد دین و عرصه سیاست پلی علمی و عقلانی ساخت و با نگاهی ژرف و روشمند میکوشید نشان دهد میتوان از درون سنت به گفتوگویی بازاندیشانه با دنیای جدید رسید، بیآنکه به دام تعصب گرفتار شد.
دکتر داود فیرحی پژوهشگر مهم اندیشه سیاسی اسلام تلاشِ فکری خود را مصروفِ بررسی تحولاتِ سیاست یا امر سیاسی و توابعِ آن از جمله پدیده دولت از صدر اسلام (با نگارش دو کتاب «نظام سیاسی و دولت در اسلام» و «تاریخ تحول دولت در اسلام») تا دوره جمهوری اسلامی (با نگارش آثاری چون «فقه و سیاست در ایران معاصر؛ تحول حکومتداری و فقه حکومت اسلامی» و «دولت مدرن و بحران قانون: چالش قانون و شریعت در ایران معاصر») کرد.