لئون تولستوی در کتاب «جنگ و صلح» نوشته است «کتاب‌های تشریفات مراقبت از اسب‌ها در ارتش ناپلئون ۳۰ جلد ضخیم بود که چگونه اسب‌ها را آرایش و قشو کنند و چه نوع شیرینی به اسب‌ها بدهند، اما پیش‌بینی نکرده بودند که وقتی از شدت گرسنگی ناگزیر میشوند اسب‌های نیمه جان را سر ببرند، چگونه این کار را انجام دهند!»
جنگ، به هر دلیلی که آغاز شده باشد، در همه موارد از یک منطق واحد پیروی می‌کند و منطق جنگ و منطق سیاست کاملاً از یکدیگر جدا هستند.
قاعده تاریخ بشر جنگ بوده است یا صلح؟ انسان‌ها در طول تاریخ، با صلح و آرامش زندگی کرده‌اند یا بیشتر دوران‌ها را در جنگ با یکدیگر سپری کرده‌اند؟ دکتر حبیب‌الله فاضلی و دکتر جهانگیر معینی علمداری، دو عضو هیأت علمی علوم سیاسی دانشگاه تهران در نشست «جنگ و صلح در اندیشه سیاسی معاصر» که شنبه گذشته در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد، به این پرسش‌ها پاسخ دادند.
حبیب‌الله فاضلی و جهانگیر معینی علمداری، دو استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران توضیح دادند که چرا فلسفه روشنگری در پایان دادن به جنگ در حیات بشر شکست خورده است