بسیاری از تئوریهای اقتصادی میگویند توسعه اقتصادی بر پایه برابری سیاسی استوار است. این برابری نه تنها به معنای فرصت برابر برای تأثیرگذاری بر تصمیمات سیاسی است، بلکه پیشنیاز حاکمیت اکثریت و نمایندگی عادلانه منافع همه شهروندان به شمار میرود. بدون مشارکت برابر، دموکراسی نمیتواند ادعای مشروعیت کامل داشته باشد، زیرا صدای برخی گروهها شنیده میشود و صدای دیگران خاموش میماند.