سیدرضا صالحیامیری، وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در روزنامه ایران نوشت: ثبتجهانی میراثفرهنگی، در معنای عمیق و تمدنی خود، مداخلهای آگاهانه در فرآیند بازنمایی، بازتعریف و بازتولید هویت فرهنگی ملتهاست. آنگاه که یک هنر یا آیین در فهرست جهانی ثبت میشود، اقدامی ارزشمند اما ناتمام تلقی میگردد. پرسش اصلی این است: «پس از ثبت، چه افقی گشوده میشود؟»