زیرپا گذاشتن اصول برای پایان قحطی جام ۶۰ ساله
توخل دیپلمات نیست
تصمیم اتحادیه فوتبال انگلیس برای استخدام توماس توخل به عنوان مربی سه‌شیر از نظر بسیاری توهین به استعدادهای مربیگری بومی است. او که بعد از اسون گوران اریکسون و فابیو کاپلو، سومین مربی غیربریتانیایی تاریخ انگلیس است، جای گرت ساوت‌گیت را می‌گیرد که بعد از سه سال کار در تیم زیر 21 سال هشت سال مربی تیم بزرگسالان بود و بعد از شکست فینال یورو 2024 برابر اسپانیا جای خود را به صورت موقت به لی کارسلی داد، کسی که همان مسیر را در سیستم اتحادیه فوتبال طی کرده بود. ملیت‌گرایان می‌گویند، جذب توخل زیرپاگذاشتن اصول برای رسیدن به راه‌حل سریع در جام جهانی 2026 است.
انگلیسی یا خارجی؟
بزرگترین سؤال این است که آیا مربی انگلیس باید انگلیسی باشد یا کسی که بهترین است. هیچ‌کس شک ندارد که اتحادیه فوتبال یکی از بهترین‌ها با سابقه درخشان را جذب کرده. تیم ملی انگلیس یک پروژه آزمایشی نیست، باید موفق باشد و جام ببرد، اتفاقی که از سال 1966 رخ نداده و بعد از دو باخت پیاپی در فینال یورو باید یک چیزهایی تغییر کند.
تیم زنان انگلیس در سال 2020 با مربیگری ساریا ویگمن هلندی قهرمان اروپا شد و نه‌تنها باعث نگرانی ملی‌گرایان نشد بلکه جشن ملی را در پی داشت. اتحادیه فوتبال به دنبال پایان ناکامی است و هر جا راه‌حلی بیابد، به آن توجه می‌کند. بدبینان به اریکسون و کاپلو اشاره می‌کنند که با وجود استعدادهای درخشان در اختیارشان به موفقیتی نرسیدند. ضمن اینکه انتصاب مربی از آلمان که رقیب سنتی انگلیس است، به طور خاص با انتقاد مواجه می‌شود. اینکه توخل به مربیان موفق وطنی مثل گراهام پاتر و ادی هاو ترجیح داده شده هم مورد سؤال است. اتحادیه فوتبال پاسخ می‌دهد به دلیل آنکه پپ گواردیولا و یورگن کلوپ در دسترس نبودند، بهترین گزینه انتخاب شده است.
آیا اتحادیه فوتبال، مربی انگلیسی می‌خواهد یا کسی را می‌خواهد که انگلیس را به یک تیم برنده تبدیل کند؟ پاسخ این سؤال توخل است. مارک بلینگام مدیر اجرایی اتحادیه و جان مک‌درموت، مدیرفنی که ریاست فرایند جذب را برعهده داشتند، می‌دانند آوردن توخل همزمان با انتقاد و تحسین مواجه می‌شود.
تأثیر روی نسل آینده
اتحادیه فوتبال امیدوار است مربی آلمانی بتواند روی نسل آینده مربیان اثرگذار باشد. همچنین او عشق به بازیکنان و فوتبال انگلیسی را در دوران 20 ماهه‌اش در چلسی نشان داده که در آن قهرمانی لیگ قهرمانان 2021، سوپرجام یوفا و جام جهانی باشگاه‌ها را برد قبل از آنکه در سپتامبر 2022 اخراج شود. یک سال قبل از قهرمانی اروپا با چلسی، پاری‌سن‌ژرمن را به فینال لیگ قهرمانان برده بود و بعد از چلسی با بایرن‌مونیخ قهرمان بوندس‌لیگا شد و فصل قبل تا فینال لیگ قهرمانان فقط دودقیقه فاصله داشت.
او علاقه‌اش به ذهنیت فوتبال انگلیس را پنهان نکرده، هری کین را به بایرن‌مونیخ برد و بعد اریک دایر و می‌خواست یکی دیگر از بازیکنانی که در تیم ملی انگلیس زیر نظرش کار می‌کنند، کایل واکر را از منچسترسیتی بخرد. برخلاف اریکسون و کاپلو، او تجربه دست اولی از فوتبال انگلیس و بازیکنانش دارد. اقدام اتحادیه فوتبال مخالفان زیادی دارد اما کمتر کسی درباره اینکه توخل یکی از بهترین مربی‌های فوتبال مدرن است، شک دارد.
ساوت‌گیت مثل دیپلمات‌ها رفتار می‌کرد، سنجیده و خوددار اما توخل به خاطر شخصیت تندش شهرت دارد که با بالادستی‌ها در می‌افتد و صریح است. آرامش کنار زمین ساوت‌گیت را ندارد و انگلیس با او مربی پرتنشی را کنار زمین خواهد داشت. او در برابر بازیکنانش کوتاه نمی‌آید. مدیر اجرایی دورتموند، هانس یواخیم واتزکه می‌گوید توخل «آدم سخت اما مربی فوق‌العاده‌ای است». لئوناردو، مدیر ورزشی پاری‌سن‌ژرمن گفته بود توخل احترام مافوق خود را ندارد و این دو در استراتژی جذب در پاریس با هم اختلافات زیادی داشتند. توخل که از این درگیری‌ها خسته شده بود، در دسامبر 2020 کمی قبل از اخراجش گفت: «آیا من مربی هستم یا سیاستمداری در ورزش مثل وزیر ورزش؟»
سیاست
جنبه دیگر شخصیت او در چلسی به نمایش گذاشته شد؛ پرشور، بانمک و فوق‌العاده باهوش که در زمان بلوکه شدن دارایی‌های رومن آبراموویچ به خاطر جنگ روسیه به اوکراین سینه‌اش را برای باشگاه سپر کرد. او گفت حاضر است راننده اتوبوس به لیل برای بازی لیگ قهرمانان باشد اگر نتوانند پرواز کنند. رابطه با مالک جدید چلسی، تاد بولی از ابتدا خوب نبود و توخل دقیقاً 100 روز دوام آورد. این مربی 51 ساله هنوز هم مربی محبوب هواداران چلسی است.
در نقش جدید، توخل می‌تواند سیاست‌بازی را کنار بگذارد و روی کاری تمرکز کند که در آن تخصص دارد و خودش را ثابت کرده. این همان چیزی است که اتحادیه فوتبال می‌خواهد و به دنبال آن است که قحطی جام بیش از 60 سال طول نکشد. اگر موفق شود، همه با اتحادیه فوتبال همصدا می‌شوند.
تخفیف توخل
توخل به عنوان مربی انگلیس خیلی کمتر از چلسی دستمزد می‌گیرد. او بعد از دو بازی باقیمانده در مرحله گروهی لیگ ملت‌های اروپا برابر یونان و جمهوری ایرلند که همچنان با هدایت کارسلی انجام می‌شود، ساختن تیم ملی انگلیس را شروع می‌کند.
گفته می‌شود او همان دستمزد شش میلیون پوند در سال ساوت‌گیت را دریافت می‌کند البته ساوت‌گیت در سال 2016 که کارش را شروع کرد، 6/1 میلیون پوند می‌گرفت اما به تدریج و با موفقیت‌هایش این رقم افزایش پیدا کرد اما توخل از ژانویه 2021 تا سپتامبر 2022 با دستمزد سالانه 10 میلیون پوند کار می‌کرد. او برای هر فصل مربیگری در بایرن‌مونیخ هم 5/7 میلیون پوند می‌گرفت.
انتهای پیام/
انگلیسی یا خارجی؟
بزرگترین سؤال این است که آیا مربی انگلیس باید انگلیسی باشد یا کسی که بهترین است. هیچ‌کس شک ندارد که اتحادیه فوتبال یکی از بهترین‌ها با سابقه درخشان را جذب کرده. تیم ملی انگلیس یک پروژه آزمایشی نیست، باید موفق باشد و جام ببرد، اتفاقی که از سال 1966 رخ نداده و بعد از دو باخت پیاپی در فینال یورو باید یک چیزهایی تغییر کند.
تیم زنان انگلیس در سال 2020 با مربیگری ساریا ویگمن هلندی قهرمان اروپا شد و نه‌تنها باعث نگرانی ملی‌گرایان نشد بلکه جشن ملی را در پی داشت. اتحادیه فوتبال به دنبال پایان ناکامی است و هر جا راه‌حلی بیابد، به آن توجه می‌کند. بدبینان به اریکسون و کاپلو اشاره می‌کنند که با وجود استعدادهای درخشان در اختیارشان به موفقیتی نرسیدند. ضمن اینکه انتصاب مربی از آلمان که رقیب سنتی انگلیس است، به طور خاص با انتقاد مواجه می‌شود. اینکه توخل به مربیان موفق وطنی مثل گراهام پاتر و ادی هاو ترجیح داده شده هم مورد سؤال است. اتحادیه فوتبال پاسخ می‌دهد به دلیل آنکه پپ گواردیولا و یورگن کلوپ در دسترس نبودند، بهترین گزینه انتخاب شده است.
آیا اتحادیه فوتبال، مربی انگلیسی می‌خواهد یا کسی را می‌خواهد که انگلیس را به یک تیم برنده تبدیل کند؟ پاسخ این سؤال توخل است. مارک بلینگام مدیر اجرایی اتحادیه و جان مک‌درموت، مدیرفنی که ریاست فرایند جذب را برعهده داشتند، می‌دانند آوردن توخل همزمان با انتقاد و تحسین مواجه می‌شود.
تأثیر روی نسل آینده
اتحادیه فوتبال امیدوار است مربی آلمانی بتواند روی نسل آینده مربیان اثرگذار باشد. همچنین او عشق به بازیکنان و فوتبال انگلیسی را در دوران 20 ماهه‌اش در چلسی نشان داده که در آن قهرمانی لیگ قهرمانان 2021، سوپرجام یوفا و جام جهانی باشگاه‌ها را برد قبل از آنکه در سپتامبر 2022 اخراج شود. یک سال قبل از قهرمانی اروپا با چلسی، پاری‌سن‌ژرمن را به فینال لیگ قهرمانان برده بود و بعد از چلسی با بایرن‌مونیخ قهرمان بوندس‌لیگا شد و فصل قبل تا فینال لیگ قهرمانان فقط دودقیقه فاصله داشت.
او علاقه‌اش به ذهنیت فوتبال انگلیس را پنهان نکرده، هری کین را به بایرن‌مونیخ برد و بعد اریک دایر و می‌خواست یکی دیگر از بازیکنانی که در تیم ملی انگلیس زیر نظرش کار می‌کنند، کایل واکر را از منچسترسیتی بخرد. برخلاف اریکسون و کاپلو، او تجربه دست اولی از فوتبال انگلیس و بازیکنانش دارد. اقدام اتحادیه فوتبال مخالفان زیادی دارد اما کمتر کسی درباره اینکه توخل یکی از بهترین مربی‌های فوتبال مدرن است، شک دارد.
ساوت‌گیت مثل دیپلمات‌ها رفتار می‌کرد، سنجیده و خوددار اما توخل به خاطر شخصیت تندش شهرت دارد که با بالادستی‌ها در می‌افتد و صریح است. آرامش کنار زمین ساوت‌گیت را ندارد و انگلیس با او مربی پرتنشی را کنار زمین خواهد داشت. او در برابر بازیکنانش کوتاه نمی‌آید. مدیر اجرایی دورتموند، هانس یواخیم واتزکه می‌گوید توخل «آدم سخت اما مربی فوق‌العاده‌ای است». لئوناردو، مدیر ورزشی پاری‌سن‌ژرمن گفته بود توخل احترام مافوق خود را ندارد و این دو در استراتژی جذب در پاریس با هم اختلافات زیادی داشتند. توخل که از این درگیری‌ها خسته شده بود، در دسامبر 2020 کمی قبل از اخراجش گفت: «آیا من مربی هستم یا سیاستمداری در ورزش مثل وزیر ورزش؟»
سیاست
جنبه دیگر شخصیت او در چلسی به نمایش گذاشته شد؛ پرشور، بانمک و فوق‌العاده باهوش که در زمان بلوکه شدن دارایی‌های رومن آبراموویچ به خاطر جنگ روسیه به اوکراین سینه‌اش را برای باشگاه سپر کرد. او گفت حاضر است راننده اتوبوس به لیل برای بازی لیگ قهرمانان باشد اگر نتوانند پرواز کنند. رابطه با مالک جدید چلسی، تاد بولی از ابتدا خوب نبود و توخل دقیقاً 100 روز دوام آورد. این مربی 51 ساله هنوز هم مربی محبوب هواداران چلسی است.
در نقش جدید، توخل می‌تواند سیاست‌بازی را کنار بگذارد و روی کاری تمرکز کند که در آن تخصص دارد و خودش را ثابت کرده. این همان چیزی است که اتحادیه فوتبال می‌خواهد و به دنبال آن است که قحطی جام بیش از 60 سال طول نکشد. اگر موفق شود، همه با اتحادیه فوتبال همصدا می‌شوند.
تخفیف توخل
توخل به عنوان مربی انگلیس خیلی کمتر از چلسی دستمزد می‌گیرد. او بعد از دو بازی باقیمانده در مرحله گروهی لیگ ملت‌های اروپا برابر یونان و جمهوری ایرلند که همچنان با هدایت کارسلی انجام می‌شود، ساختن تیم ملی انگلیس را شروع می‌کند.
گفته می‌شود او همان دستمزد شش میلیون پوند در سال ساوت‌گیت را دریافت می‌کند البته ساوت‌گیت در سال 2016 که کارش را شروع کرد، 6/1 میلیون پوند می‌گرفت اما به تدریج و با موفقیت‌هایش این رقم افزایش پیدا کرد اما توخل از ژانویه 2021 تا سپتامبر 2022 با دستمزد سالانه 10 میلیون پوند کار می‌کرد. او برای هر فصل مربیگری در بایرن‌مونیخ هم 5/7 میلیون پوند می‌گرفت.
انتهای پیام/