هرج و مرج کلید اولین برد آسیایی

پس از نمایش ضعیف پرسپولیس در نیمه اول دیدار با الشرطه، خوان کارلوس گاریدو دست به تغییراتی عجیب و پر از ریسک زد که در نهایت، منجر به حضور پرتعداد بازیکنان پرسپولیس در یک‌سوم دفاعی حریف و پیروزی مقابل رقیب سرسخت عراقی شد. به نظر می‌رسید که پرسپولیس در این مسابقه، با هرج و مرج در ساختار بازی خود و به هم زدن تصورات حریف از روند بازی معمول پرسپولیس، به دنبال ایجاد فضا در خط دفاعی حریف بوده است.

تغییر گسترده در بین نیمه

در بین نیمه، اوستون اورونوف جای علی علیپور در سمت چپ خط حمله را گرفت و یعقوب براجعه به عنوان وینگر راست جدید تیم، به جای مسعود ریگی به زمین آمد تا فرشاد احمدزاده که در نیمه اول بازی به عنوان وینگر چپ و وینگر راست را تجربه کرده بود، در وسط زمین کنار محمد خدابنده‌لو به میدان برود.

دگرگونی سیستم در دقیقه ۶۰

حضور آل‌کثیر و رفیعی به جای کنعانی و محمدی، تهاجمی‌ترین تعویضی بود که گاریدو می‌توانست برای ادامه دادن به رویای آسیایی پرسپولیس در نظر بگیرد. با این تغییرات، سیستم بازی پرسپولیس از ۱-۳-۲-۴ به ۲-۴-۴ تغییر کرد. فرشاد فرجی، جای کنعانی در قلب خط دفاعی را گرفت و یعقوب براجعه به پست اصلی خود یعنی دفاع راست رفت تا احمدزاده به پست وینگر راست برگردد. با حضور رفیعی به جای محمدی، وحید امیری به سمت چپ خط دفاعی رفت و زوج خدابنده‌لو و رفیعی، محور دوگانه خط هافبک را تشکیل دادند.

سرگیجه ادامه دارد!

در دقیقه ۷۹ با حضور ایوب العملود به جای فرشاد احمدزاده، بار دیگر آرایش حضور بازیکنان پرسپولیس در زمین تغییر کرد. ایوب العملود، به دفاع چپ رفت تا پس از وداد مراکش، در پرسپولیس هم بازی در این پست را تجربه کند و وحید امیری از پست دفاع چپ، به وینگر راست منتقل شد تا پرسپولیس با گزینه‌های پا به توپ و خلاق خود یعنی اورونوف، امیری و رفیعی، برای آل‌کثیر و ژوائو خلق موقعیت کند. این تعویض‌ها، سرانجام در دقایق پایانی بازی جواب گرفت و پرسپولیس، در بیست دقیقه پایانی مسابقه از حیث خلق موقعیت عملکرد بهتری از نیمه اول داشت تا تغییرات گاریدو و ریسک بزرگ او در فرصت دادن به بازیکنان تهاجمی، برخلاف بازی‌های قبلی منجر به برد پرسپولیس شود.
انتهای پیام/