آزادی رسید، میزبانی نه!
ورزشگاه آزادی روز پنجشنبه 13 دی از بازی استقلال - سپاهان پذیرایی خواهد کرد.
وزارت ورزش به وعده‌ای که به مردم داده بود، پایبند ماند و ورزشگاه بزرگ و آبرومند پایتخت را سر وقت به چرخه میزبانی‌های ایران اضافه کرد.
اما این ورزشگاه تا زمانی نامشخص از میزبانی رقابت‌های بین‌المللی محروم است. این هدیه‌ای است که فدراسیون فوتبال به ما داده است.
توقع فوتبالدوستان ایرانی این نیست که مانند فدراسیون فوتبال عربستان، برای ما میزبانی جام جهانی بگیرد. توقع ما حتی جام ملت‌ها هم نیست چون شما را می‌شناسیم و قواره و سقف قدرت و نفوذتان را می‌دانیم.
نمی‌خواهیم برای ما هسته اتم بشکافید فقط میزبانی‌های بین‌المللی را به ما برگردانید. هر سفر تیم‌های ایرانی (چه ملی و چه باشگاهی) به کشورهای حوزه خلیج فارس، هزینه‌ای سرسام‌آور روی دست ما می‌گذارد که باید از جیب مردم خرج شود. هر سفر خارجی که ما باید به زور کنفدراسیون در کشور ثالث میزبانی کنیم برای هر نفر بین 250 تا 500 میلیون تومان هزینه برمی‌دارد. این پول خرج می‌شود چون هیچ دلی نمی‌لرزد و هیچ فکری مشغول نیست که این همه پول برای چه باید هزینه شود؟
فدراسیون فوتبال ایران پس از آنکه میزبانی‌ها را از دست داد و تیم ملی و باشگاه‌ها را برای میزبانی به خارج از کشور فرستاد، تنها یک کار ارزشمند کرد. زمانی که اینفانتینو عکسی از زمین فوتبال در شمال ایران در میان شالیزارها در صفحه اجتماعی‌اش گذاشت، از رئیس فیفا برای حضور در ایران و بازدید از این زمین دعوت کرد!
حقیقت فوتبال ما به همین میزان که می‌بینید، تلخ و گزنده است.
ورزشگاه آزادی با تلاش مهندسان و کارگران ایرانی به چرخه میزبانی بازگشت اما چه سود که همچنان باید برای میزبانی به خارج از ایران برویم.
انتهای پیام/
وزارت ورزش به وعده‌ای که به مردم داده بود، پایبند ماند و ورزشگاه بزرگ و آبرومند پایتخت را سر وقت به چرخه میزبانی‌های ایران اضافه کرد.
اما این ورزشگاه تا زمانی نامشخص از میزبانی رقابت‌های بین‌المللی محروم است. این هدیه‌ای است که فدراسیون فوتبال به ما داده است.
توقع فوتبالدوستان ایرانی این نیست که مانند فدراسیون فوتبال عربستان، برای ما میزبانی جام جهانی بگیرد. توقع ما حتی جام ملت‌ها هم نیست چون شما را می‌شناسیم و قواره و سقف قدرت و نفوذتان را می‌دانیم.
نمی‌خواهیم برای ما هسته اتم بشکافید فقط میزبانی‌های بین‌المللی را به ما برگردانید. هر سفر تیم‌های ایرانی (چه ملی و چه باشگاهی) به کشورهای حوزه خلیج فارس، هزینه‌ای سرسام‌آور روی دست ما می‌گذارد که باید از جیب مردم خرج شود. هر سفر خارجی که ما باید به زور کنفدراسیون در کشور ثالث میزبانی کنیم برای هر نفر بین 250 تا 500 میلیون تومان هزینه برمی‌دارد. این پول خرج می‌شود چون هیچ دلی نمی‌لرزد و هیچ فکری مشغول نیست که این همه پول برای چه باید هزینه شود؟
فدراسیون فوتبال ایران پس از آنکه میزبانی‌ها را از دست داد و تیم ملی و باشگاه‌ها را برای میزبانی به خارج از کشور فرستاد، تنها یک کار ارزشمند کرد. زمانی که اینفانتینو عکسی از زمین فوتبال در شمال ایران در میان شالیزارها در صفحه اجتماعی‌اش گذاشت، از رئیس فیفا برای حضور در ایران و بازدید از این زمین دعوت کرد!
حقیقت فوتبال ما به همین میزان که می‌بینید، تلخ و گزنده است.
ورزشگاه آزادی با تلاش مهندسان و کارگران ایرانی به چرخه میزبانی بازگشت اما چه سود که همچنان باید برای میزبانی به خارج از ایران برویم.
انتهای پیام/