دایی می‌تواند مردم را با فوتبال آشتی دهد

صبح دیروز احمد دنیامالی وزیر ورزش از حضور و نقش آفرینی علی دایی در عرصه مدیریت ورزش و فوتبال استقبال کرد.
این سیگنال مستقیم برای بازگشت یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ما بود. مردی که دوست و دشمن اعتراف می‌کنند شناسنامه فوتبال ماست. فیفا فقط او را می‌شناسد و برای مراسم‌ خاص و قرعه‌کشی‌های مهم از او دعوت می‌کند و دنیا فوتبال ما را با نام او می‌شناسد. در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفته، گل زده و پیراهن تیم‌های بزرگ آلمان را به تن کرده است. سال‌ها رکورددار گل زده ملی بود و رکورد او نشکست مگر به دست دو فرازمینی.
اسطوره‌ای با این مشخصات چرا باید از فوتبال ما فراری باشد؟ چه چیز این فوتبال برای او زننده شده که می‌گوید از 50 کیلومتری فدراسیون فوتبال رد نمی‌شوم؟
اگر فسادی وجود دارد، اگر تبعیضی هست، اگر بی‌عدالتی وجود دارد و هزار اگر دیگر، به این دلیل است که فوتبال در دست مثل اویی نیست. رئیس فعلی فدراسیون فوتبال بیشتر فوتبال را می‌شناسد یا علی دایی؟ کمبودها، مشکلات، خلأها، نقص‌ها، ناکارآمدی‌ها و هزار ایراد دیگر را علی دایی بهتر می‌داند یا رئیس فدراسیون فوتبال؟
وقتی رونالدو برزیلی کاندیدای ریاست کنفدراسیون فوتبال برزیل می‌شود، چرا نباید علی دایی رئیس فدراسیون فوتبال ایران باشد؟
چرا او نباید پرچمدار فوتبال ما باشد؟ وقتی علی دایی نباشد میدان خالی می‌شود و هر آنچه نباید، اتفاق می‌افتد. اسم علی دایی آنقدر بزرگ هست که دیگر سر ما را در کنفدراسیون آسیا و فیفا بیخ تا بیخ نبرند. یادمان نمی‌رود دایی به دلیل توهین به ملی‌پوش ایرانی، چگونه با پلیس دبی درگیر شد. یادمان نمی‌رود پارگی طحال او را. یادمان نمی‌رود او برای ما و فوتبالمان چه کرد.
چه برخی بخواهند و چه نخواهند علی دایی بزرگ این فوتبال است. چرا او نباید رئیس فدراسیون فوتبال ما باشد و اداره فوتبال ما را در دست بگیرد؟ او با عنوان رئیس فدراسیون فوتبال، می‌تواند هزار برابر بیشتر از این، بازیگر عرصه‌های اجتماعی باشد. نه تنها منافاتی ندارد که می‌تواند به او برای ساختن جامعه‌ای بهتر، کمک کند.
دایی می‌تواند در کنار نقش‌آفرینی محترمانه در زمینه‌های اجتماعی برای کمک به نیازمندان جامعه، دست فوتبال را هم بگیرد تا دل مردم گرم شود. دایی می‌تواند مردم را با فوتبال آشتی دهد. این، عین خدمت به ورزش، فوتبال و کشور ما است.
انتهای پیام/