پرسپولیس در دوران «پسا گاریدو»

باشگاه پرسپولیس تحت فشار مطلق هواداران، مجبور به اتخاذ تصمیمی سریع شد: خداحافظی با خوان کارلوس گاریدو.
این خداحافظی اجباری به دو شکل ممکن می‌شد: توافق در مذاکرات سرمربی با رضا درویش برای استعفا و اخراج در پایان جلسه دیروز هیأت مدیره.
گاریدو هم دو راه داشت: رضایت به استعفا یا رضایت به اخراج. در حالت اول، او پول از دست می‌داد و در حالت دوم، اعتبار حرفه‌ای را.
در پایان هر دو مسیر، گاریدو از پرسپولیس جدا می‌شد که شد. این اتفاق افتاد و او جدایی توافقی را انتخاب کرد. حالا پرسپولیس باید به روزهای پساگاریدو فکر کند؛ روزهایی پر از غبار و بدون کوچکترین شفافیت. هنوز نمی‌دانیم روزهای بعد از گاریدو روزهایی درخشان است یا از این روزها تیره‌تر خواهد شد.
آیا آنچه گاریدو درباره کنعانی‌زادگان و خوردن گل‌های مبتدیانه توسط قرمزها گفت را باید به ارتباط نامناسب سرمربی و بازیکنان ربط دهیم و بگوییم پس از گاریدو، تیم راحت‌تر، روان‌تر و بهتر بازی خواهد کرد؟ آیا این به نوعی اتهام کم‌کاری به بازیکنان نیست؟
باید به این حقیقت اعتراف کنیم که رابطه بازیکنان و سرمربی به شکلی آشکار به زوال نزدیک شده بود و دیگر نمی‌شد به این وضعیت ادامه داد. حالا آیا بازیکنان چهره عوض خواهند کرد و به کانال برد برمی‌گردند؟
همه اینها پرسش‌هایی است که زمان به آن پاسخ خواهد داد. به احتمال فراوان در این دو بازی باقی‌مانده تا پایان نیم‌فصل، هدایت مشترک سیدجلال حسینی و کریم باقری را شاهد خواهیم بود. اما برای نمره دادن به کادرفنی آینده پرسپولیس باید تا چند هفته پس از آغاز نیم‌فصل دوم صبر کنیم؛ چند هفته پس از آنکه سرمربی خارجی جدید، کارش را شروع کرد.
انتهای پیام/