سوپرجام بعضی‌ها و سوپرجام ما

عربستان در کمتر از یک ماه، دو فینال جذاب را میزبانی کرد. ابتدا سوپرکاپ ایتالیا که دو تیم پرطرفدار ایتالیا به فینال رسیدند و سپس سوپرکاپ اسپانیا که دو تیم مطرح و پرهوادار اسپانیا به فینال رسیدند. دو فینال جذاب با حضور حداکثری تماشاگران.
ما توقع نداریم فینال سوپرکاپ ما را هم در کشوری دیگر برگزار کنند. با شکل مدیریتی که در فوتبال ما وجود دارد، همین هواداران داخلی تیم‌ها هم آرام‌آرام از فوتبال و هواداری دلسرد شده‌اند و تیم‌های ما دیگر دنبال‌کننده‌های سابق را ندارند. می‌دانیم که فوتبال داخلی دیگر برای هواداران داخلی فوتبال هم جذاب نیست چه رسد به هواداران خارجی!
حرف ما چیز دیگری است. می‌گوییم این بازی، آبروی فوتبال ما بود. کاش به اندازه شأن یک بازی در این سطح برایش احترام قائل می‌شدیم. در حالی که سوپرکاپ اسپانیا در کشوری غریبه، 63هزار تماشاگر داشت، ما در کشور خودمان به هر یک از تیم‌های بازی سوپرجام، کمتر از 5هزار سهمیه تماشاگر دادیم.
صدای 5هزار تماشاگر کجا، عظمت و هیاهوی 35هزار تماشاگر کجا؟ فرض محال که محال نیست. فرض کنید فدراسیون فوتبال ما به جای به باد دادن پول‌های بلوکه شده ما در فیفا با غرامت و قرارداد یک مربی کلاهبردار، می‌رفت سراغ سخت‌افزار تا فوتبال ما صاحب مکانی باشکوه باشد. آن وقت تیم‌های ما دربه‌در دنبال ورزشگاه نبودند، دربی تهرانی‌ها در شهری دیگر برگزار نمی‌شد و تیم‌های ما در ایران میزبانی می‌کردند و بازی سوپرجام را هم در ورزشگاهی با گنجایش مناسب‌تر می‌دیدیم. البته قصد تخریب مدیران ورزش اراک را نداریم که اگر آنها نبودند بازی سوپرجام را هم باید در قطر برگزار می‌کردیم. حرف ما این است که مدیران فوتبال هستند که فوتبال را عزیز یا ذلیل می‌کنند. اینکه مدیران ما کدام را بر سر فوتبال آورده‌اند، قضاوت با شما.
 
انتهای پیام/