سرمقاله
17743
نگران تکرار تخریب صندلیها
چه تضمینی برای حفظ ورزشگاه آزادی وجود دارد؟
ورزشگاه آزادی بعد از ماهها تلاش به صورت نصف و نیمه آماده برگزاری مسابقات لیگ برتر شده است. اگرچه بخش دیگر ورزشگاه در حال ترمیم است و بهرهبرداری از قسمتهای در دست تعمیر نیز ماهها زمان میبرد اما ورزشگاه آزادی آن قدر عظیم است که میتوان با نیمی ازظرفیتهای موجود نیز بازیهای لیگ برتر را در آن برگزار کرد تا لااقل استقلال و پرسپولیس مجبور نباشند در ورزشگاه شهدای شهر قدس به میدان بروند.
آنچه سبب شد در این هفت ماه اخیر دو تیم بزرگ پایتخت نتوانند از ورزشگاه بزرگ آزادی استفاده کنند، مدیریت نامناسب در ترمیم تدریجی نقاط آسیبدیده است وگرنه چنانچه در تعطیلیهایی که تا شروع لیگ جدید در سالهای گذشته ایجاد میشد، مسئولان مربوطه اقداماتی را در راستای بازسازی ورزشگاه انجام میدادند، هیچ گاه این حجم از خرابیها به بار نمیآمد.
در کنار این مسأله مهم، مدیریت نامناسب در اختصاص صندلی به تماشاگران نیز مزید برعلت شده تا بارها شاهد تخریب محل نشستن تماشاگران باشیم. گرچه چنین رفتاری با مسائل فرهنگی و اخلاقی نیز ارتباط مستقیم دارد اما در سالهای گذشته هیچ گاه اقدامی در راستای حفظ صندلیهای ورزشگاه که با بودجه بیتالمال ساخته میشود نشد و سوءمدیریت سبب گردید برخی افراد سودجو از فرصتهای پدیده آمده به بدترین شکل بهره گرفته و بدون اینکه در مقابل اقدام خود پاسخگو باشند، صندلیهای ورزشگاه را تخریب کنند.
یکی از اصلیترین راهها برای جلوگیری از چنین رفتاری اختصاص شماره صندلی به کد ملی است و درحالی که سالها است به متولیان برگزاری مسابقات لیگ برتر تذکر داده میشود که ساز و کار فروش بلیت را تغییر دهند اما هیچ گوش شنوایی نیست و روال فروش بلیت تغییری با گذشته نکرده است.
این وضعیت بیم تخریب دوباره از سوی تماشاگرنماها را افزایش میدهد و در حالی که هزینه قابل توجهی برای بازسازی ورزشگاه آزادی شده، همچنان این تهدید بزرگ وجود دارد که برخی تماشاگران در مواقعی که نسبت به اتفاقات درون میدان معترضند، اقدام به شکستن صندلیها کرده و هیچ کس را نیز جلودار خود نبینند.
در چنین شرایطی که ورزشگاه آزادی سر و شکل مطلوبتری به خود گرفته و صندلیگذاریهای جدید انجام شده، لازم است که متولیان برگزاری مسابقات صندلیها را براساس کد ملی به تماشاگران تعلق دهند تا احتمال تخریب محل نشستن هواداران تیمها با این حربه به حداقل برسد.
درکنار آن آموزشهای فرهنگی (نصب بنرهای آموزشی) و اقدامات بازدارندهای همچون تعبیه دوربینهای چهرهزن نیز میتواند به متولیان برگزاری کمک کند تا این ورزشگاه زیبا اما پیر را محافظت کرده و مانع از تخریبهای اینچنینی شوند.
هر چند که پایتخت نیاز دارد که به مانند ورزشگاه آزادی دست کم دو مجموعه دیگر نیز در دل خود داشته باشد اما چون هیچ حرکت مثبتی در این راستا انجام نمیشود، بنابراین لازم است که متولیان و مسئولان مربوطه با حساسیت بیشتری به موضوع حفظ ورزشگاه آزادی به خصوص صندلیها که در زیبابی ظاهری آن بسیار اثربخش است، بنگرند و مانع از ویرانی دوباره صندلیها شوند.
انتهای پیام/
آنچه سبب شد در این هفت ماه اخیر دو تیم بزرگ پایتخت نتوانند از ورزشگاه بزرگ آزادی استفاده کنند، مدیریت نامناسب در ترمیم تدریجی نقاط آسیبدیده است وگرنه چنانچه در تعطیلیهایی که تا شروع لیگ جدید در سالهای گذشته ایجاد میشد، مسئولان مربوطه اقداماتی را در راستای بازسازی ورزشگاه انجام میدادند، هیچ گاه این حجم از خرابیها به بار نمیآمد.
در کنار این مسأله مهم، مدیریت نامناسب در اختصاص صندلی به تماشاگران نیز مزید برعلت شده تا بارها شاهد تخریب محل نشستن تماشاگران باشیم. گرچه چنین رفتاری با مسائل فرهنگی و اخلاقی نیز ارتباط مستقیم دارد اما در سالهای گذشته هیچ گاه اقدامی در راستای حفظ صندلیهای ورزشگاه که با بودجه بیتالمال ساخته میشود نشد و سوءمدیریت سبب گردید برخی افراد سودجو از فرصتهای پدیده آمده به بدترین شکل بهره گرفته و بدون اینکه در مقابل اقدام خود پاسخگو باشند، صندلیهای ورزشگاه را تخریب کنند.
یکی از اصلیترین راهها برای جلوگیری از چنین رفتاری اختصاص شماره صندلی به کد ملی است و درحالی که سالها است به متولیان برگزاری مسابقات لیگ برتر تذکر داده میشود که ساز و کار فروش بلیت را تغییر دهند اما هیچ گوش شنوایی نیست و روال فروش بلیت تغییری با گذشته نکرده است.
این وضعیت بیم تخریب دوباره از سوی تماشاگرنماها را افزایش میدهد و در حالی که هزینه قابل توجهی برای بازسازی ورزشگاه آزادی شده، همچنان این تهدید بزرگ وجود دارد که برخی تماشاگران در مواقعی که نسبت به اتفاقات درون میدان معترضند، اقدام به شکستن صندلیها کرده و هیچ کس را نیز جلودار خود نبینند.
در چنین شرایطی که ورزشگاه آزادی سر و شکل مطلوبتری به خود گرفته و صندلیگذاریهای جدید انجام شده، لازم است که متولیان برگزاری مسابقات صندلیها را براساس کد ملی به تماشاگران تعلق دهند تا احتمال تخریب محل نشستن هواداران تیمها با این حربه به حداقل برسد.
درکنار آن آموزشهای فرهنگی (نصب بنرهای آموزشی) و اقدامات بازدارندهای همچون تعبیه دوربینهای چهرهزن نیز میتواند به متولیان برگزاری کمک کند تا این ورزشگاه زیبا اما پیر را محافظت کرده و مانع از تخریبهای اینچنینی شوند.
هر چند که پایتخت نیاز دارد که به مانند ورزشگاه آزادی دست کم دو مجموعه دیگر نیز در دل خود داشته باشد اما چون هیچ حرکت مثبتی در این راستا انجام نمیشود، بنابراین لازم است که متولیان و مسئولان مربوطه با حساسیت بیشتری به موضوع حفظ ورزشگاه آزادی به خصوص صندلیها که در زیبابی ظاهری آن بسیار اثربخش است، بنگرند و مانع از ویرانی دوباره صندلیها شوند.
انتهای پیام/