واقع‌گرایی کلید موفقیت
فوتبال بی‌حساب و کتاب نیست!
نتیجه نگرانی هواداران و رسانه‌ها بابت تأخیر یک‌ماهه در پروسه انتخاب و معرفی سرمربی جدید پرسپولیس و عملکرد ضعیف در پنجره نقل‌وانتقالات زمستانی، به خوبی در جدال پرسپولیس مقابل الهلال خودش را نشان داد و سرخپوشان برای اولین بار از سال ۲۰۱۷، در یک مسابقه آسیایی چهار بار دروازه خود را باز شده دیدند. عدم شناخت اسماعیل کارتال از بازیکنان و خصوصیات آنها در ترکیب اصلی تیم و عدم آگاهی از فاصله کیفیت باشگاه‌های فوتبال ایران با تیمی مانند الهلال، در استراتژی ابتدایی پرسپولیس به طور کامل مشخص بود و شاگردان کارتال، در نیمه اول بازی با وجود قدرت غیرقابل انکار حریف، می‌توانستند عملکردی به مراتب بهتر از خود به نمایش بگذارند. در واقع، انتظار اینکه بازیکنان پرسپولیس بدون وینگر بتوانند در یک‌سوم دفاعی حریف جاگیری کنند و خط اول دفاعی را در جلوی زمین بچینند، انتظار بجایی از پرسپولیس مخصوصاً با شرایط فعلی تیم نبود. ناتوانی بازیکنان تیم در پرس منظم و دفاع منسجم، فرصت‌های خوبی را در اختیار بازیکنان باکیفیت حریف قرار داد و در نهایت، پرسپولیس برای نخستین بار در یک نیمه چهار گل دریافت کرد.
کارتال با شناسایی ضعف‌های تیم خود، دست به تغییرات درستی زد و استحکام دفاعی پرسپولیس در نیمه دوم با استفاده از ۳ مدافع مرکزی و سیستم ۱-۴-۵ شکل گرفت. اتفاقی که می‌توان برای ادامه راه پرسپولیس با سرمربی ترکیه‌ای، امیدوارکننده باشد اما به هر شکل، وضعیت ترکیب ابتدایی پرسپولیس به درستی هواداران را در خصوص شناخت کارتال از تیمش نگران کرده است. تعارف نداریم، باشگاه‌های ایرانی در سال‌های اخیر زمانی مقابل تیم‌های دیگر کشورهای آسیا موفق بوده‌اند که با فوتبال دفاعی و واکنش‌گرا، سعی در تخریب بازی حریف داشته‌اند و در شرایط فعلی، تیم‌های ایرانی ابزار بازی مالکانه و کنش‌گرا مقابل تیم‌هایی مانند الهلال را ندارند. برای مثال پرسپولیس در مسیر هر دو صعود به فینال آسیا، مقابل تیم السد قطر مالکیت زیر ۴۵درصد را ثبت کرد و با بازی واکنش‌گرا، توانست صعود به فینال مسابقات آسیایی را رقم بزند و این مسأله می‌تواند در بازی حساس خانگی با النصر نیز صادق باشد. واقع‌گرایی و اتخاذ بهترین تصمیم ممکن، کمتر انتظار هواداران از کادر فنی پرسپولیس است و امیدوار هستیم که کادر فنی تیم، تا آن زمان بتواند شناخت لازم را از ویژگی بازیکنان پیدا کند. با این حال، فوتبال بدون قاعده و حساب و کتاب نیست و نباید انتظار داشت تیمی که یک ماه بدون سرمربی دائمی بوده و به تازگی سرمربی خود را انتخاب کرده، مقابل تیمی با قدرت و کیفیت الهلال تنها با استفاده از غیرت بازیکنان و صحبت‌های انگیزشی نتیجه بگیرد.
انتهای پیام/
کارتال با شناسایی ضعف‌های تیم خود، دست به تغییرات درستی زد و استحکام دفاعی پرسپولیس در نیمه دوم با استفاده از ۳ مدافع مرکزی و سیستم ۱-۴-۵ شکل گرفت. اتفاقی که می‌توان برای ادامه راه پرسپولیس با سرمربی ترکیه‌ای، امیدوارکننده باشد اما به هر شکل، وضعیت ترکیب ابتدایی پرسپولیس به درستی هواداران را در خصوص شناخت کارتال از تیمش نگران کرده است. تعارف نداریم، باشگاه‌های ایرانی در سال‌های اخیر زمانی مقابل تیم‌های دیگر کشورهای آسیا موفق بوده‌اند که با فوتبال دفاعی و واکنش‌گرا، سعی در تخریب بازی حریف داشته‌اند و در شرایط فعلی، تیم‌های ایرانی ابزار بازی مالکانه و کنش‌گرا مقابل تیم‌هایی مانند الهلال را ندارند. برای مثال پرسپولیس در مسیر هر دو صعود به فینال آسیا، مقابل تیم السد قطر مالکیت زیر ۴۵درصد را ثبت کرد و با بازی واکنش‌گرا، توانست صعود به فینال مسابقات آسیایی را رقم بزند و این مسأله می‌تواند در بازی حساس خانگی با النصر نیز صادق باشد. واقع‌گرایی و اتخاذ بهترین تصمیم ممکن، کمتر انتظار هواداران از کادر فنی پرسپولیس است و امیدوار هستیم که کادر فنی تیم، تا آن زمان بتواند شناخت لازم را از ویژگی بازیکنان پیدا کند. با این حال، فوتبال بدون قاعده و حساب و کتاب نیست و نباید انتظار داشت تیمی که یک ماه بدون سرمربی دائمی بوده و به تازگی سرمربی خود را انتخاب کرده، مقابل تیمی با قدرت و کیفیت الهلال تنها با استفاده از غیرت بازیکنان و صحبت‌های انگیزشی نتیجه بگیرد.
انتهای پیام/