
امتیاز میزبانی مفهوم خود را از دست داده است
قلعههای رو به زوال
سر الکس فرگوسن یک بار گفته بود «موفقیت ما همیشه به فرم خانگیمان بستگی دارد». اما آیا واقعاً اینطور است؟ تا اینجای فصل 2025-2024 لیگ برتر تنها 7/38 درصد بازیها را میزبان برده است که از نظر رکورد، یکی مانده به آخر محسوب میشود. بعد از هفتهای که هفت میهمان به پیروزی رسیدند، واقعاً برای امتیاز میزبانی چه اتفاقی افتاده است؟
آمار چه میگوید
تنها یک بار در دوران لیگ برتر درصد موفقیت کمتری برای میزبانها ثبت شده و آن در فصل متأثر از پاندمی کرونا، 2021-2020 بود. بیشتر بازیها بدون تماشاگر برگزار شد و 9/37 بازیها را میزبان برد و موفقیت میهمانها به 3/40 درصد افزایش یافت. دوباره این فصل آمار کاهش یافته در حالی که چنین روندی غیرمنتظره بود. با بازگشت هواداران در فصل 2022-2021 پیروزی میزبانها به 9/42 درصد و در فصل بعد به 4/48 درصد رسید که هفتمین در تاریخ لیگ برتر بود. از شروع لیگ برتر در فصل 1993-1992 درصد کلی پیروزیهای خانگی 7/45 درصد بوده یعنی 5795 پیروزی از 12667 بازی.
گلهای سریع
آیا سبک بازی تفاوتی ایجاد میکند؟ بحثهای زیادی صورت گرفته درباره اینکه در این فصل تیمهایی که خیلی سریع هجومی میشوند، افزایش یافتهاند به جای ارائه فوتبال مالکانهای که پپ گواردیولا در منچسترسیتی به اوج رساند. گواردیولا اخیراً گفت: «فوتبال مدرن مبتنی بر موقعیت نیست، باید سوار ریتم شوی.» تیمهایی مثل بورنموث موفقیت فوقالعادهای در این سبک جسورانه دارند اما آیا این ربطی به تیمهای میهمان دارد که زیر فشار کمتری برای سلطه بر بازی و حرکت رو به جلو هستند و در عوض، میتوانند ضدحمله سریع بزنند. بر اساس آمار، هرگز درصد «گلهای سریع» بیشتر از این نبوده و 2/10 درصد گلها به این شکل زده شدهاند، فصل دوم از این جهت 2023-2022 بود که 7/7 درصد گلها سریع بود. همچنین میانگین 52/1 گل توسط تیمهای میهمان در تاریخ لیگ برتر بینظیر است.
کسی در امان نیست
منچستریونایتد فرگوسن، در بازههای زمانی طولانی در دهههای 1990 و 2000 اولدترافورد را به قلعهای تسخیرناپذیر تبدیل کرده بود. آندونی ایرائولا، مربی بورنموث بعد از پیروزی 3 بر صفر دسامبر در این ورزشگاه گفت: «خیلی پیش نمیآید که کسی در چنین استادیومی به این نتیجه برسد.» اما دیگر اینطور نیست، شیاطین سرخ هفت تا از 13 بازی خانگیشان در این فصل را باختهاند و اولدترافورد دیگر آن جایی نیست که تیمهای میهمان با ترس بازی میکردند. چلسی که در سالهای 2008-2004 در 86 بازی در استمفوردبریج نباخته، تنها نیمی از 12 بازیاش در این فصل را برده. منچسترسیتی که در نوامبر بعد از 52 بازی بدون باخت خانگی در رقابتهای مختلف، 4 بر صفر به تاتنهام باخت، سه شکست خانگی در این فصل داشته. هیچ تیمی در این فصل از باخت خانگی در امان نبوده و لیورپول صدرنشین با 9 پیروزی، 2 تساوی و یک شکست بهترین عملکرد را داشته. سه تیم آخر جدول نیز روی هم از 41 بازی خانگیشان تنها چهار برد به دست آوردهاند.
اثرگذاری هواداران
دوران کرونا ثابت کرد هواداران میتوانند اثر مثبتی داشته باشند، اما اثر منفی چطور؟ بعضی از تیمهای در وضعیت نامناسب این فصل گاهی اوقات مشاهده کردهاند هواداران موضعی خصمانه علیه تیم گرفتهاند. هواداران لستر بعد از باخت خانگی 4 بر صفر مقابل برنتفورد در بازی جمعه شب آواز میخواندند: «شما لیاقت پوشیدن این پیراهن را ندارید.» در هفتههای اخیر، کینگ پاور محل اعتراض هواداران به مقامات باشگاه شده؛ لستر شش بازی خانگی آخرش را باخته بدون اینکه گلی بزند و این در لیگ برتر یک رکورد است. رود فان نیستلروی مربی هلندی لستر میگوید هواداران حق دارند نظرشان را بیان کنند اما قبل از بازی برنتفورد تأکید کرد حمایت هواداران اهمیت زیادی برای تیم دارد.
تاتنهام هم همین وضعیت را دارد. طعنهآمیز اینکه بیشترین نشانههای نارضایتی بعد از پیروزی یک بر صفر 28 بهمن برابر منچستریونایتد بروز کرد، هواداران بیش از سه ماه در خانه طعم برد نچشیده بودند و در این مدت در شمال لندن به تیمهای در معرض سقوط مثل ایپسویچ تاون و لستر هم باخته بودند.
دلایل دیگر
بعضی آن را به استفاده از «هنرهای سیاه» مربوط میدانند اما این رویه رو به کاهش است. تمهیدات مربوط به وقتکشی در لیگ برتر از آغاز فصل قبل اجازه نداده تیمهای میهمان به شکل منفی سرعت بازی را کم کنند تا به نتیجه دلخواه برسند. میانگین «توپ در جریان بازی» بیش از 57 دقیقه در این فصل بوده که دومین فصل از زمان شروع ثبت آمار در 2007-2006 است. این را هم در نظر بگیرید که با مراقبت کمک داور ویدیویی، بازیکنان باید برای درمان موقتاً به بیرون زمین منتقل شوند و آنها که تعویض میشوند، میتوانند از هر جای زمین بیرون بروند، برای همین تاکتیکهای منفی تیمهای میهمان کاهش مییابد. شاید اینکه تیمها موفقیت کمتری در خانه به دست میآورند بیشتر به خاطر شرایطی است که تیمهای میهمان دارند و دلایل بهتر و انگیزههای قویتری که برای موفقیت در آنها وجود دارد.
انتهای پیام/
آمار چه میگوید
تنها یک بار در دوران لیگ برتر درصد موفقیت کمتری برای میزبانها ثبت شده و آن در فصل متأثر از پاندمی کرونا، 2021-2020 بود. بیشتر بازیها بدون تماشاگر برگزار شد و 9/37 بازیها را میزبان برد و موفقیت میهمانها به 3/40 درصد افزایش یافت. دوباره این فصل آمار کاهش یافته در حالی که چنین روندی غیرمنتظره بود. با بازگشت هواداران در فصل 2022-2021 پیروزی میزبانها به 9/42 درصد و در فصل بعد به 4/48 درصد رسید که هفتمین در تاریخ لیگ برتر بود. از شروع لیگ برتر در فصل 1993-1992 درصد کلی پیروزیهای خانگی 7/45 درصد بوده یعنی 5795 پیروزی از 12667 بازی.
گلهای سریع
آیا سبک بازی تفاوتی ایجاد میکند؟ بحثهای زیادی صورت گرفته درباره اینکه در این فصل تیمهایی که خیلی سریع هجومی میشوند، افزایش یافتهاند به جای ارائه فوتبال مالکانهای که پپ گواردیولا در منچسترسیتی به اوج رساند. گواردیولا اخیراً گفت: «فوتبال مدرن مبتنی بر موقعیت نیست، باید سوار ریتم شوی.» تیمهایی مثل بورنموث موفقیت فوقالعادهای در این سبک جسورانه دارند اما آیا این ربطی به تیمهای میهمان دارد که زیر فشار کمتری برای سلطه بر بازی و حرکت رو به جلو هستند و در عوض، میتوانند ضدحمله سریع بزنند. بر اساس آمار، هرگز درصد «گلهای سریع» بیشتر از این نبوده و 2/10 درصد گلها به این شکل زده شدهاند، فصل دوم از این جهت 2023-2022 بود که 7/7 درصد گلها سریع بود. همچنین میانگین 52/1 گل توسط تیمهای میهمان در تاریخ لیگ برتر بینظیر است.
کسی در امان نیست
منچستریونایتد فرگوسن، در بازههای زمانی طولانی در دهههای 1990 و 2000 اولدترافورد را به قلعهای تسخیرناپذیر تبدیل کرده بود. آندونی ایرائولا، مربی بورنموث بعد از پیروزی 3 بر صفر دسامبر در این ورزشگاه گفت: «خیلی پیش نمیآید که کسی در چنین استادیومی به این نتیجه برسد.» اما دیگر اینطور نیست، شیاطین سرخ هفت تا از 13 بازی خانگیشان در این فصل را باختهاند و اولدترافورد دیگر آن جایی نیست که تیمهای میهمان با ترس بازی میکردند. چلسی که در سالهای 2008-2004 در 86 بازی در استمفوردبریج نباخته، تنها نیمی از 12 بازیاش در این فصل را برده. منچسترسیتی که در نوامبر بعد از 52 بازی بدون باخت خانگی در رقابتهای مختلف، 4 بر صفر به تاتنهام باخت، سه شکست خانگی در این فصل داشته. هیچ تیمی در این فصل از باخت خانگی در امان نبوده و لیورپول صدرنشین با 9 پیروزی، 2 تساوی و یک شکست بهترین عملکرد را داشته. سه تیم آخر جدول نیز روی هم از 41 بازی خانگیشان تنها چهار برد به دست آوردهاند.
اثرگذاری هواداران
دوران کرونا ثابت کرد هواداران میتوانند اثر مثبتی داشته باشند، اما اثر منفی چطور؟ بعضی از تیمهای در وضعیت نامناسب این فصل گاهی اوقات مشاهده کردهاند هواداران موضعی خصمانه علیه تیم گرفتهاند. هواداران لستر بعد از باخت خانگی 4 بر صفر مقابل برنتفورد در بازی جمعه شب آواز میخواندند: «شما لیاقت پوشیدن این پیراهن را ندارید.» در هفتههای اخیر، کینگ پاور محل اعتراض هواداران به مقامات باشگاه شده؛ لستر شش بازی خانگی آخرش را باخته بدون اینکه گلی بزند و این در لیگ برتر یک رکورد است. رود فان نیستلروی مربی هلندی لستر میگوید هواداران حق دارند نظرشان را بیان کنند اما قبل از بازی برنتفورد تأکید کرد حمایت هواداران اهمیت زیادی برای تیم دارد.
تاتنهام هم همین وضعیت را دارد. طعنهآمیز اینکه بیشترین نشانههای نارضایتی بعد از پیروزی یک بر صفر 28 بهمن برابر منچستریونایتد بروز کرد، هواداران بیش از سه ماه در خانه طعم برد نچشیده بودند و در این مدت در شمال لندن به تیمهای در معرض سقوط مثل ایپسویچ تاون و لستر هم باخته بودند.
دلایل دیگر
بعضی آن را به استفاده از «هنرهای سیاه» مربوط میدانند اما این رویه رو به کاهش است. تمهیدات مربوط به وقتکشی در لیگ برتر از آغاز فصل قبل اجازه نداده تیمهای میهمان به شکل منفی سرعت بازی را کم کنند تا به نتیجه دلخواه برسند. میانگین «توپ در جریان بازی» بیش از 57 دقیقه در این فصل بوده که دومین فصل از زمان شروع ثبت آمار در 2007-2006 است. این را هم در نظر بگیرید که با مراقبت کمک داور ویدیویی، بازیکنان باید برای درمان موقتاً به بیرون زمین منتقل شوند و آنها که تعویض میشوند، میتوانند از هر جای زمین بیرون بروند، برای همین تاکتیکهای منفی تیمهای میهمان کاهش مییابد. شاید اینکه تیمها موفقیت کمتری در خانه به دست میآورند بیشتر به خاطر شرایطی است که تیمهای میهمان دارند و دلایل بهتر و انگیزههای قویتری که برای موفقیت در آنها وجود دارد.
انتهای پیام/